Η πρόταση για την ΑΕΚ συγκίνησε, αλλά…
Η αποδοχή που είχε η πρόταση που κατέθεσα στο προηγούμενο φύλλο του Δρόμου για τα διοικητικά της ΑΕΚ και την υπαγωγή της σε ένα μοντέλο που την εξουσία και τις ευθύνες θα έχουν αποκλειστικά τα μέλη της, υπήρξε συγκινητική. Φίλοι και γνωστοί μου ΑΕΚτζήδες -και όχι μόνο- έσπευσαν να με συγχαρούν και να μου πουν πως έχω δίκιο μεν, αλλά… αυτά δεν γίνονται!
Και δεν γίνονται γιατί «η κρίση δεν μας αφήνει να καλύψουμε τις βιοποριστικές μας ανάγκες, όχι να συνδράμουμε την ομάδα». Δεν γίνονται γιατί «σιγά να μην αφήσουν οι παράγκες και τα λαμόγια».
Ομολογώ πως δεν περίμενα διαφορετικές αντιδράσεις. Βλέπετε, σ’ αυτή τη χώρα τις δικαιολογίες τις έχουμε πάντα εύκολες όταν πρόκειται να βγάλουμε την ουρά μας απ έξω.
Και εδώ που τα λέμε, γιατί δηλαδή να επιφυλάσσουμε στην ομάδα μας καλύτερη τύχη απ’ ό,τι στην υπόλοιπη ζωή μας;
Μήπως αντιδρούμε αποφασιστικά σε όλα αυτά που μας συνθλίβουν καθημερινά; Μήπως ορθώνουμε το ανάστημά μας στα μνημόνια, την καταπάτηση των συλλογικών και ατομικών δικαιωμάτων, στη λαίλαπα που απειλεί να μας εξαθλιώσει;
Το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να ασκούμε κριτική. Τίποτε άλλο. Μόλις κάποιος μας ζητήσει να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας, γυρίζουμε τη πλάτη και φεύγουμε τρέχοντας!
Αυτοί είμαστε κι αυτό εκμεταλλεύονται όλοι εκείνοι που μας κοροϊδεύουν καθημερινά μέσα στα μούτρα μας για να μας αφαιρέσουν και το τελευταίο ίχνος αξιοπρέπειας και ελπίδας που μας έχει απομείνει.
Είμαστε όμως και υποκριτές! Και ψεύτες!
Αυτός που δεν έχει να δώσει 240 ευρώ το χρόνο για την ΑΕΚ, πληρώνει 60 ευρώ το μήνα στη NOVA, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που ξόδεψαν πολύ περισσότερα για να αγοράσουν διαρκείας φέτος στο ΟΑΚΑ. Για να μην αναφερθώ καθόλου σ’ αυτούς που κατέβαλαν τον οβολό τους το καλοκαίρι που μας πέρασε για να βοηθήσουν τη διοίκηση να ανταπεξέλθει στις τρέχουσες υποχρεώσεις της.
Κατά συνέπεια, «λεφτά υπάρχουν», διάθεση να αναλάβουμε ευθύνες δεν υπάρχει. Πού να τραβιόμαστε τώρα… Ας αναλάβει ο πρώτος μεγαλοπαράγοντας που ενώ τον ξέρουμε από παλιά τι μέρος του λόγου είναι, τον ξαναεμπιστευόμαστε. Μήπως και στα υπόλοιπα το ίδιο δεν κάνουμε; Πώς κυβέρνησαν, δηλαδή, σαράντα χρόνια αυτό το τόπο το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία; Βέβαια εμείς πάντα γκρινιάζαμε, αλλά φαίνεται πως αυτό δεν φτάνει. Εκτός κι αν αυτό είναι πραγματικά το μόνο που θέλουμε…
Νίκος Καραμάνος
