Έφυγε, την Δευτέρα 22 Ιανουαρίου, για την τελευταία της μεγάλη εξερεύνηση η Αμερικανίδα λογοτέχνιδα Ούρσουλα Κ. Λε Γκεν. Η Λε Γκεν συγκαταλέγεται στις σημαντικότερες συγγραφείς της παγκόσμιας λογοτεχνίας και ειδικότερα στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας. Το μεγάλο έργο της περιλαμβάνει εκτός από έργα επιστημονικής φαντασίας και πάρα πολλές συλλογές δοκιμίων, λογοτεχνικά και πολιτικά, ποιητικές συλλογές και παιδικά βιβλία.
Ο Αμερικάνος συγγραφέας Στίβεν Κινγκ έγραψε με αφορμή το φευγιό της ότι «Η Ούρσουλα Κ. Λε Γκεν, μία από τις μεγάλους, έφυγε. Δεν ήταν απλώς μια συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας, αλλά μια εμβληματική μορφή της λογοτεχνίας. Καλό ταξίδι στον γαλαξία». Η Ούρσουλα Κ. Λε Γκεν, μέχρι το τέλος της ζωή της ήταν πολιτικά και κοινωνικά ενεργή, και μέσα από τα κείμενα της προσέφερε άφθονους προβληματισμούς και σκέψεις γύρω από θέματα όπως ο σεξισμός, ο φεμινισμός, η πολιτιστική αποξένωση, οι κοινωνικές δομές και την πολιτική. Παρακάτω δημοσιεύουμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα από δοκίμια της που απηχούν σε ένα μεγάλο βαθμό τον τρόπο σκέψης της.
«Στη διάρκεια των αιώνων, οι περισσότεροι άνθρωποι με κατώτερη κοινωνική θέση δεν μπορούσαν να γνωρίζουν ότι ένας άλλος τρόπος οργάνωσης της κοινωνίας έχει υπάρξει ή θα μπορούσε να υπάρχει, ότι η αλλαγή είναι εφικτή. Μόνο όσοι βρίσκονταν στις ανώτερες θέσεις γνώριζαν αρκετά ώστε να το κατανοούν αυτό και η εξουσία και τα προνόμιά τους είναι αυτά που θα διακυβεύονταν αν άλλαζε η τάξη πραγμάτων».
«Η εξουσία όχι μόνο διαφθείρει, αλλά εθίζει. Η εργασία γίνεται καταστροφή. Τίποτα δεν οικοδομείται. Οι κοινωνίες αλλάζουν και με και χωρίς βία. H επαναδημιουργία είναι εφικτή. Η οικοδόμηση είναι εφικτή. Τί εργαλεία έχουμε για να οικοδομήσουμε πέρα από σφυριά, καρφιά, πριόνια, εκπαίδευση, να μάθεις να σκέφτεσαι, να έχεις ικανότητες μάθησης;»
«Υπάρχουν όντως εργαλεία που δεν έχουν εφευρεθεί, που πρέπει εμείς να εφεύρουμε προκειμένου να χτίσουμε το σπίτι που θέλουμε να ζήσουν τα παιδιά μας; Μπορούμε να προχωρήσουμε πέρα από όσα ξέρουμε μέχρι σήμερα ή όσα ήδη γνωρίζουμε μας εμποδίζουμε να μάθουμε όσα έχουμε ανάγκη; Το να μάθουμε τί έχουν να διδάξουν οι έγχρωμοι άνθρωποι, οι γυναίκες, οι φτωχοί το να αποκτήσουμε την αναγκαία γνώση, σημαίνει να ξεχάσουμε όλη τη γνώση των λευκών, των ανδρών, των ισχυρών;»
«Η άσκηση της φαντασίας είναι επικίνδυνη για όσους επωφελούνται από τον τρόπο που είναι τα πράγματα επειδή έχει τη δύναμη να δείξει ότι αυτή η κατάσταση δεν είναι μόνιμη, δεν είναι καθολική, δεν είναι αναγκαία. Κατέχοντας την πραγματική, αν και περιορισμένη, δύναμη να θέσει υπό αμφισβήτηση τους κατεστημένους θεσμούς, η λογοτεχνία του φανταστικού έχει επίσης και την ευθύνη για αυτή τη δύναμη. O παραμυθάς είναι ο τελάλης της αλήθειας.»
