Το σημείωμα αυτής της εβδομάδας θα είναι λίγο περίεργο, γιατί στην ουσία πρόκειται για αναδημοσίευση ενός προφητικού άρθρου του Γιώργου Καπαρού, με τίτλο «Σημείωμα για την ανθρωπολογική κρίση, τον τεχνοδεσποτισμό και την αυτοεπιβίωση», που δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο του 2020 στον Δρόμο (φύλλο 494).
Ο ένας περίπου χρόνος που μεσολάβησε δείχνει –για όποιον θέλει και προσπαθεί να «δει»– ότι οι γενικές τάσεις που περιγράφει ο Γ. Καπαρός επιβεβαιώνονται, και το πλαίσιο που περιγράφει είναι αυτό μέσα στο οποίο προδιαγράφονται οι εξελίξεις. Και βρισκόμαστε μόνο στην αρχή της 3ης δεκαετίας του 21ου αιώνα. Οι τεκτονικές πλάκες μετατοπίζονται, μεγάλες αλλαγές συντελούνται, και θα συμβούν κοσμογονικές αλλαγές μέσα από θύελλες και «χαοτικές» καταστάσεις. Τίποτα δεν θα μοιάζει με το Πριν.
Συνηθίζουμε να ασχολούμαστε με αυτά που συμβαίνουν χωρίς να εμβαθύνουμε στο γιατί, το πώς, το προς τα πού. Και υποκείμεθα σε έναν ανελέητο πνευματικό-πολιτιστικό-ιδεολογικό-ειδησεογραφικό βομβαρδισμό, που εντείνει τη σύγχυση και την αμηχανία. Παράλληλα μπλοκάρεται και παγώνει, όχι η εικόνα στις οθόνες, αλλά η σκέψη για οποιαδήποτε εναλλακτική προς το σύστημα – το οποίο τρίζει και γεννά σήψη και καταστροφές. Ο συγγραφέας του άρθρου θεωρεί πως το παλιό δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» αποκτά μια νέα μορφή και ένα νέο περιεχόμενο. Η εναλλακτική είναι η «αφυπνισμένη και λευτερωμένη ανθρωπότητα». Αυτός είναι ο στόχος. Και είναι θέμα αυτοεπιβίωσης και ξεπεράσματος μιας ανθρωπολογικής κρίσης και ενός τεχνοδεσποτισμού που επιχειρεί να διαιωνίσει ένα εντελώς γερασμένο σύστημα. Ας μελετήσουμε ξανά το άρθρο του Γ. Καπαρού, κι ας στοχαστούμε:
Σημείωμα για την ανθρωπολογική κρίση, τον τεχνοδεσποτισμό και την αυτοεπιβίωση
Το «κουτί της Πανδώρας» έχει ανοίξει. Η παρούσα μεγάλη κρίση (οικονομική, υγειονομική, ανθρωπολογική) είναι ταυτόχρονα ένας κεκρυμμένος υβριδικός Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Μέσα στο σύνολο των αντιθέσεων, δύο κυριαρχούν:
1) Η παρατεταμένη επίθεση από τους νεοφεουδάρχες του χρήματος κατά των εθνών και των κοινωνιών.
2) Η προχωρημένη πολύπλευρη αντιπαράθεση ΗΠΑ και Κίνας για την παγκόσμια ηγεμονία.
Οι μεγα-μεταθέσεις και οι αλλαγές πρόκειται να είναι κοσμογονικές: α) Στα οικονομικά και στα πολιτικά συστήματα. β) Στους τρόπους ζωής. γ) Στη Νέα Διεθνή Τάξη.
Τώρα βρισκόμαστε στην αρχή του έτους 2020. Του έτους της «τέλειας καταιγίδας». Μέσα στον «Χειμώνα» (2007-2025) του πέμπτου μακρού κύματος Kondratiev (1982-2025) η δυναμική του βραχυχρόνιου οικονομικού επιχειρηματικού κύκλου περνάει στη φάση της μεγάλης συστολής. Στον ουρανό της συμβολικής οικονομίας και των χρηματοπιστωτικών αγορών τεράστιες «φούσκες», από καιρό έτοιμες να σκάσουν, ανταμώνουν με τον «μαύρο κύκνο» που ονομάζεται κορωνοϊός Covid-19.
ΜΠΡΟΣΤΑ σε αυτές τις συνθήκες εξαγγέλλεται ένας επιλεκτικός νεο-κεϋνσιανισμός, ήτοι κρατικός παρεμβατισμός, εγγυήσεις και πακέτα για χρηματοοικονομική στήριξη προς μεγα-τράπεζες, πολυεθνικές εταιρείες κ.λπ., κατατρώγοντας τα χρήματα των φορολογουμένων. Ενώ οι πολλοί, οι μικροί και οι απόκληροι θα πάνε για θυσία στην παγκόσμια τεχνο-φεουδαρχική Gehenna (1).
– Ως προς τον Covid-19, η προέλευση είναι από φυσική μετάλλαξη; Διαφυγή από κάποιο εργαστήριο βιοχημικού πολέμου; Ένα μεγα-πέρασμα σε παγκόσμιο ΑΡΒΧΠ; (2)
– Ο διεθνής νεοφιλελευθερισμός 30 χρόνια εξαρθρώνει τη δημόσια υγεία. Τώρα πώς τα κρατικά συστήματα περίθαλψης θα μπορέσουν να ανταποκριθούν αποτελεσματικά και να εξασφαλίσουν την αναγκαία πρόσβαση και κάλυψη στους μαζικά προσβληθέντες πληθυσμούς;
– Οι παγκόσμιες υπερ-ελίτ από τη μια σχεδιάζουν την κορυφαία ληστεία του αιώνα, όπου επιδιώκουν μια πρωτόγνωρη αναδιανομή εισοδήματος και πλούτου ανάμεσα σε κοινωνικές τάξεις, επιχειρήσεις, χώρες σε βάρος των αδύναμων, και από την άλλη προσβλέπουν σε μια αδυσώπητη πλανητική νεοταξική δικτατορία, σε ένα μετα-πανδημικό μέλλον με μέγιστη τεχνο-ολοκληρωτική επιτήρηση και περιορισμό των κοινωνικο-πολιτικών και προσωπικών ελευθεριών.
– Η δε ευρωκρατία βρίσκεται σε κατάσταση συνολικής και βεβαίως ηθικής χρεωκοπίας. Βλέπουμε τα κράτη της Νότιας Ευρώπης να τα κυβερνούν οι αμοραλιστές τοποτηρητές των νεο-φεουδαρχών του χρήματος, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του γερμανικού Ράιχ. Που, ενόσω κοινωνίες και οικονομίες αποδιαρθρώνονται, οι τοπικές κυβερνήσεις φροντίζουν μόνο για την πλήρη εξασφάλιση των τοκογλύφων δανειστών, αντί να προβούν απέναντί τους σε μια γενικευμένη στάση πληρωμών.
«Η διεθνική ολιγαρχία ιππεύει τον ίππο της παρούσας γενικής ανθρωπολογικής κρίσης, προσπαθώντας να αντιστρέψει τον συγκυριακό απομονωτισμό και να επιβάλει το δικό της πρόγραμμα για τον 21ο αιώνα, αυτό του (μετακαπιταλιστικού) τεχνοδεσποτισμού»
ΜΕ ΤΗΝ ερεβώδη οικονομική πτώση του 2020, σε διάδραση με τη μεγάλη αποσταθεροποίηση στην υγεία λόγω Covid-19, θα επέλθει μια επανεκκίνηση/αναδιάρθρωση του διεθνούς χρηματοοικονομικού συστήματος, της παραγωγικής βάσης και των κοινωνικοπολιτικών θεσμών του. Ο κόσμος μετά το πέρας αυτής της χαοτικής περιδίνησης θα είναι διαφορετικός, καθώς το δυτικό έργο του φιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης καταρρέει.
Στο κρυφό σχεδιάγραμμα της νέας μορφής που αυτός θα λάβει συλλειτουργούν τέσσερις κρίσιμοι παράγοντες:
- i) Οι χώρες τώρα εξέρχονται αναγκαστικά από τη συντριπτική «πλανητική ενότητα», διαχωρίζονται, υψώνουν τα σύνορα, απομονώνονται και αναδιπλώνονται. Μέγιστη «Ασφάλεια» (οικονομική, επισιτιστική, υγειονομική, αμυντική) και Ικανή «Αυτάρκεια» αποκτούν ιδιαίτερη σημασία.
- ii) Στη συνέχεια αυτής της διαδικασίας, πρόκειται να αναπτυχθούν άλλες επανασυνδέσεις, όπου θα προκύψουν καινούρια περιφερειακά μπλοκ μέσα σε ένα πολυπολικό γεωοικονομικό και γεωπολιτικό ορίζοντα.
iii) Αν η υγειονομική καραντίνα στην οποία εισέρχεται η ανθρωπότητα είναι μια αναγκαία προφυλακτική κατάσταση, παράλληλα η διεθνής ολιγαρχία προσπαθεί να επιβάλει μια άλλη οικονομική, κοινωνική και ψυχο-ιδεολογική καραντίνα, η οποία περιλαμβάνει την τρομακτική πλανητική συντριβή των εργασιακών, βιοτικών και πολιτιστικών όρων ύπαρξης των καταπιεσμένων τάξεων, των λαών και των εθνών.
- iv) Όθεν η διεθνική ολιγαρχία δεν μένει αδρανής. Οι στόχοι της «παγκόσμιας διακυβέρνησης» και της «πλανητικής νεοταξικής φυλακής» παραμένουν σταθεροί, ενώ αλλάζουν τα μέσα επίτευξής τους. Ιππεύει τον ίππο της παρούσας γενικής ανθρωπολογικής κρίσης προσπαθώντας να αντιστρέψει τον συγκυριακό απομονωτισμό και να επιβάλει το δικό της πρόγραμμα για τον 21ο αιώνα, αυτό του (μετακαπιταλιστικού) τεχνοδεσποτισμού. Βασικά σταθερά στοιχεία αυτού του προγράμματος είναι:
α) Ο απόλυτος και πολυεπίπεδος έλεγχος του παγκόσμιου πληθυσμού.
β) Η αποβιομηχάνιση της οικονομίας και η μεταβιομηχανική κοινωνία.
γ) Η αποσύνθεση όλων των προϋποθέσεων της εθνικής και κρατικής κυριαρχίας.
δ) Η παγίωση και βελτίωση των τεχνικών, των μηχανισμών και των μέτρων επιτήρησης. Η κατάργηση των όποιων υπολειμμάτων δημοκρατίας. Ο υπερ-αυταρχικός ιεραρχικός εξουσιασμός δια της πρωτοκαθεδρίας των αυτοτελών διεθνικών δομών και θεσμών.
ΤΑ ΠΑΝΤΑ θα εξαρτηθούν από ένα θεμελιώδες φυσικο-ιστορικό δεδομένο. Αν οι λαοί αυτού του κόσμου διαθέτουν την αναγκαία αυτοεπίγνωση μαζί με όλα εκείνα τα βιοψυχικά και πολιτισμικά αντισώματα και τα δημιουργικά αποθέματα ώστε να τσακίσουν την πολύμορφη ανθρωπολογική απειλή. Για να επαναπροσδιορίσουν το πεπρωμένο της ζωής τους και του μέλλοντος τους. Το παλιό δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» αποκτά νέα μορφή και νέο περιεχόμενο: Παγκόσμια τεχνοδεσποτεία/νεο-δουλοπαροικία, ή αφυπνισμένη και λευτερωμένη ανθρωπότητα.
(1) Η Γέεννα είναι βιβλική περιοχή που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη. Πρόκειται για την «κόλαση» όπου θα τιμωρηθούν, μετά θάνατον, οι αμαρτωλοί. Η λέξη προέρχεται εκ του εβραϊκού «Γκε Χιννώμ» ή «Γκε Μπεν Χιννώμ», που σημαίνει «κοιλάδα του γιου του Εννώμ». Πρόκειται για βαθύ και στενό φαράγγι που βρίσκεται στα νοτιοανατολικά τείχη της Ιερουσαλήμ και ενώνεται στα νότια της πόλης με την κοιλάδα του Ιωσαφάτ. Εκεί επίσης γίνονταν οι θανατικές εκτελέσεις και ρίπτονταν τα απορρίμματα της Ιερουσαλήμ (Σημείωση της Σύνταξης).
(2) ΑΡΒΧΠ: Ατομικός ΡαδιοΒιοΧημικός Πόλεμος.
