Ξεπέρασαν κάθε όριο τα τηλεοπτικά δελτία, αυτή τη φορά. Πιστεύοντας ότι παραμένουν στην κορυφή της προπαγανδιστικής μηχανής της χειραγώγησης έδωσαν ένα ακόμη ρεσιτάλ από τον τηλεοπτικό άμβωνά τους, προφυλαγμένοι και κουστουμαρισμένοι στα οχυρωμένα φρούρια των καναλιών τους.
Τα όσα ακούστηκαν στον τηλεοπτικό αέρα, τις περισσότερες φορές σε πλήρη αναντιστοιχία και απόλυτα διαψευσμένα από την εικόνα που έτρεχε σαρωτικά στο άλλο, ισάξιο ή μικρότερο τηλε-παράθυρο, συμπληρώνουν -γιατί έτσι οφείλουν εξαρχής και εκ του ρόλου τους- την επιχείρηση καταστολής στο κέντρο της Αθήνας, την εγκαθίδρυση της ιδιότυπης οικονομικής χούντας. Δεν πρόκειται για δελτία ενημέρωσης ή για δημοσιογραφικά ρεπορτάζ. Ας μην έχουμε αυταπάτες. Όσοι ρεπόρτερ πρόλαβαν να βγουν στον αέρα, βγήκαν στις ζωντανές συνδέσεις το μεσημέρι ή μόνο για να ακουστεί η βραχνή, πνιγμένη φωνή τους από τα ίδια χημικά που πέφτανε βροχή γύρω τους. Αμέσως μετά αναλάμβαναν οι παρουσιαστές-σχολιαστές, με το ακουστικό πίσω από το αφτί τους, ατσαλάκωτοι και συνδεμένοι κεντρικά με την κονσόλα καθοδήγησης και προπαγάνδας.
Το αποκορύφωμα στην τρομακτική-οργιαστική επιχείρηση μαζικής πειθούς για την εκτροπή του πολιτεύματος ήταν το σουπεράκι στο κεντρικό δελτίο του Mega, μια μέρα μετά τη δολοφονική επίθεση. «Γιατί δεν έκλεισαν το Σύνταγμα»; Με το ερωτηματικό να αιωρείται στις μπουρδολογίες-σχόλια των σοβαροφανών σχολιαστών στα παράθυρα, να περιλαμβάνει ήδη μέσα του την απάντηση που δεν τολμούν να γράψουν στην οθόνη, αλλά γράφουν με ευκολία στα έντυπά τους.
Πώς κλείνει το Σύνταγμα για τους πολίτες που θέλουν να διαδηλώσουν; Το είπε ο Πάγκαλος, ο Ψυχάρης, ο Μητσοτάκης, ο Παπαχελάς, εδώ και πολλές μέρες. Με τανκς, με νεκρούς. Λέξεις που επιτηδευμένα, εξόχως σχεδιασμένα, εντάσσονται σε άσχετες ερωτήσεις, διαφορετικές περιγραφές, για άσχετα γεγονότα.
Το μήνυμα, όμως, μέρες πριν από τη συζήτηση στη Βουλή έχει περάσει και έδωσε απαντήσεις στο ερώτημα του δελτίου του Mega. Εκτροπή. Περιορισμός. Επίθεση. Ξύλο.
Αυτό που δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν τους όλοι οι παραπάνω είναι ότι στο Σύνταγμα, τις πλατείες, τις πόλεις της Ελλάδας υπάρχουν πια πολλοί. Και αυτοί οι πολλοί γνωρίζουν το μήνυμα των Μέσου, ακόμη καλύτερα. Χειρίζονται και διαχειρίζονται μηνύματα μέσα από νέες πλατφόρμες επικοινωνίας. Στις πλατείες σέρνεται ο σπόρος δημιουργίας των νέων Μέσων. Τα δικά τους ψέματα, κατασκευασμένα επιχειρήματα, αναλύσεις καφενείου στις οποίες επιδίδονται σε συσκέψεις-παρωδία με πολιτικά και οικονομικά αφεντικά δεν πείθουν πια κανέναν.
Ούτε καν το δικό τους κοινό. Τους παθητικούς δέκτες που ως και πριν μερικούς μήνες αποτύπωναν στις περίφημες μετρήσεις του δείγματος τηλεθέασης με αριθμούς άνω του ενός εκατομμυρίου ημερησίως. Μήπως να ρίξουν μια ματιά στα χαρτάκια των πρωινών μετρήσεών τους; Πάνε τα εκατομμύρια θεατές, κάτι χιλιάδες τους δίνουν οι αριθμοί, πλέον, οι αριθμοί τους…
