Μια επιστολή και μια… αντίληψη
Ανοικτή επιστολή στον Αλέξη Τσίπρα έστειλε ο Γιάνης Βαρουφάκης. Με την προσφώνηση «Αγαπητέ Αλέξη» εφιστά την προσοχή του Έλληνα πρωθυπουργού «να μην κάνει το λάθος να στηριχθεί στους Ευρωπαίους ενάντια στους Aμερικανούς διότι και οι δύο είναι κακοί. Είναι όψεις του ίδιου νομίσματος. Μη δαιμονοποιήσεις το ΔΝΤ», σημειώνει στην επιστολή του.
Το δικό του λάθος, βέβαια, ο κ. Βαρουφάκης δεν φαίνεται να το αντιλαμβάνεται. Το ότι συνεχίζει, δηλαδή, να φέρεται (ή και να νομίζει) ότι είναι ακόμη «υψηλός» σύμβουλος του πρωθυπουργού. Συμβουλεύει, ενώ υποτίθεται ότι ο ίδιος ίδρυσε ένα κόμμα πανευρωπαϊκών, μάλιστα, διαστάσεων που στόχο έχει την υπέρβαση και όχι ένα εθνικό και συμπληρωματικό μόρφωμα της ελληνικής πολιτικής σκηνής.
Άραγε, πώς θα παρεμβαίνει αυτό το κόμμα; Με ανοικτές επιστολές -και αυτή είναι η οπτική του για την ίδρυση- τη λειτουργία και τη δράση των σύγχρονων κομμάτων; Είναι αυτό αναβάθμιση του πολιτικού στοιχείου ή μήπως αντιγραφή του παλαιοκομματικού μοντέλου;
Και τι προτείνει στον Τσίπρα ο Γ. Βαρουφάκης: «Επί του πρακτέου, να το χρησιμοποιήσεις (το δώρο που σου πρόσφεραν τα WikiLeaks) απαιτώντας άμεση συμφωνία που: (α) περιλαμβάνει μείωση του στόχου του πρωτογενούς στο 1,5% του ΑΕΠ, (β) μέτρα δυναμικής αλλά όχι παραμετρικής προσαρμογής και (γ) ελάχιστο ετήσιο απόλυτο (σε ευρώ) στόχο ονομαστικού ΑΕΠ». Τον δουλεύει άραγε ή θέλει να τον εκδικηθεί;
Διότι αν τίποτα από τα δύο δεν συμβαίνει, τότε παραμένει πράγματι ανεπίδεκτος μαθήσεως…
