Η μάχη για τον νικητή των εκλογών δεν τέλειωσε στις ΗΠΑ. Δεν τη συνεχίζει μόνο ο Τραμπ, καταγγέλλοντας εκτεταμένη νοθεία, αλλά και αρκετοί, λίαν σημαντικοί, ξένοι ηγέτες αρνούνται να αναγνωρίσουν τον Μπάιντεν ως πρόεδρο των ΗΠΑ «πριν να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες». Κατά σειρά ο Πούτιν και ο Κινέζος Σι αλλά και ο Βραζιλιάνος Μπολσονάρο, όπως και ο Βορειοκορεάτης Κιμ Γιονγκ Ουν είναι στη λίστα αναμονής, ενώ το Ισραήλ αναγνώρισε αλλά κουμπωμένα, όπως και η Σαουδική Αραβία και ο Ερντογάν. Με τη στάση τους οι πρόθυμοι και οι απρόθυμοι να αναγνωρίσουν ως ομαλή τη διεξαγωγή των αμερικανικών εκλογών και τον ίδιο τον Μπάιντεν ως νικητή, διαμορφώνουν τα δυο μεγάλα στρατόπεδα, την κύρια αντίθεση της εποχής μας στον πλανήτη: Υπέρ ή κατά της Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Η Ελλάδα και ο Μπάιντεν
Για την Ελλάδα ένα παλαιό στιγμιότυπο με πρωταγωνιστές τους Τσίπρα- Μπάιντεν είναι επαρκές: Όταν ο Τσίπρας ήταν ακόμα αξιωματική αντιπολίτευση ζήτησε να συναντήσει τον Μπάιντεν, τότε αντιπρόεδρο του Ομπάμα. Να έρθει, είπε ο Μπάιντεν στον ελληνοαμερικανό επιχειρηματία που μεσολαβούσε για το ραντεβού, αφού μου λες ότι είναι καλό παιδί. Αλλά, πρόσθεσε ο Μπάιντεν, να πούμε και καμιά κουβέντα γιατί όσοι έρχονται να με δουν μου γλείφουν τα παπούτσια. Η ιστορία είναι απολύτως αυθεντική. Την επιβεβαιώνουν άλλωστε τα πεπραγμένα, από τότε έως σήμερα, των ελληνικών κυβερνήσεων και του ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Τσίπρα. Συμπεριλαμβάνοντας, εννοείται, τα ελληνοτουρκικά, όπου δεσπόζει η σκιά, ούτε καν η παρουσία, των ΗΠΑ. Μπορούμε, λοιπόν, απερίσπαστοι να ασχοληθούμε με τις αμερικανικές εκλογές.
Το ποιος νίκησε στις εκλογές φάνηκε στην αρχή σαφές. Αλλά γεννήθηκαν αμέσως απορίες επειδή οι νικητές έδειχναν να βιάζονται να διαδηλώσουν τη νίκη τους. Φαίνεται μάλιστα, σύμφωνα με τα ΜΜΕ, ότι ο Πούτιν ήταν τις πρώτες ώρες διατεθειμένος να ακολουθήσει τα συνήθη και να στείλει τα τυπικά συγχαρητήρια. Αλλά ενημερώθηκε και ανένηψε. Αμερικανοί, στελέχη του Τραμπ, συνιστούν υπομονή σε Έλληνες φίλους τους λέγοντας ότι η εκτεταμένη νοθεία θα αποδειχθεί και ότι τα στοιχεία θα είναι συντριπτικά. Και πρόβαλαν ένα αξιοπρόσεκτο επιχείρημα: Η ομάδα Μπάιντεν, έλεγαν, ελέγχει, ως ουρά του Ομπάμα, τα ΜΜΕ σε ΗΠΑ-Ε.Ε. και τα χρησιμοποιεί μαζικά για να επιβάλει την αίσθηση εντός και εκτός ΗΠΑ ότι υπάρχει νόμιμος Πρόεδρος. Ώστε κάθε αντίθετος να γελοιοποιηθεί και η παρέμβαση της Δικαιοσύνης προς διερεύνηση της καταγγελλόμενης νοθείας να θεωρηθεί «δικαστικό πραξικόπημα». Το Βαθύ Κράτος εναντίον της κοινωνίας. Η επιχείρηση μπάζει νερά.
Το πρόβλημα των ΗΠΑ και γενικότερα της Δύσης είναι βαθύ και ανίατο. Έπεσε η ΕΣΣΔ αλλά οι νικητές κατέστρεψαν με τα χεράκια τους το κέρδος μέσα σε δυο-τρεις δεκαετίες. Από αλαζονεία
Η αλαζονεία της εξουσίας και το αγκάθι της Ευρώπης
Το πρόβλημα των ΗΠΑ και γενικότερα της Δύσης είναι βαθύ και ανίατο. Έπεσε η ΕΣΣΔ αλλά οι νικητές κατάστρεψαν με τα χεράκια τους το κέρδος μέσα σε δυο-τρεις δεκαετίες. Από αλαζονεία. Πίστεψαν ότι είχε έρθει το «Τέλος της Ιστορίας» με αιώνιους νικητές τους ίδιους. Όπως οι Ναζί πίστευαν στο χιλιόχρονο Ράιχ.
Το άμεσο, σημερινό, πρόβλημα για τις ΗΠΑ δεν είναι η Κίνα αλλά η Ευρώπη που πρέπει να την κρατήσουν υπόδουλη. Όχι φίλη. Όχι σύμμαχο. Αλλά υπόδουλη, προτεκτοράτο, όπως την θεωρούσε ο Μπρζεζίνσκι. Χωρίς Ευρώπη (Ε.Ε.) οι ΗΠΑ μένουν έκθετες, ένα μεγάλο νησί (που πλέον δεν ελέγχουν απολύτως) ξεκρέμαστο στη μέση των Ωκεανών. Οι ευρωπαϊκές ελίτ, σωματοφύλακες της παγκοσμιοποίησης, βιάστηκαν να δηλώσουν την αφοσίωσή τους στις ΗΠΑ του Μπάιντεν, ιδίως το υστερόβουλο Βερολίνο. Οι Γερμανοί, μετά από δυο καταστροφικές αποτυχίες, κατάλαβαν ότι είναι απαραίτητο να προσεταιριστούν τις ΗΠΑ για να κυριαρχήσουν. Επειδή η Ρωσία του Πούτιν είναι γείτονας αλλά σκληρός ανταγωνιστής. Θα μπορούσαν π.χ. να αντικαταστήσουν την Αγγλία στον επικουρικό της ρόλο δίπλα στις ΗΠΑ. Μόνο που το γερμανικό Ράιχ δεν αρκείται σε δεύτερο ρόλο και η σημερινή υποταγή είναι χρόνος προετοιμασίας για να δαγκώσει το χέρι που τώρα γλείφει. Αντίστροφα, οι Αμερικάνοι θέλουν τους Γερμανούς «πατημένους στο χώμα», όπως έλεγε ο πρώτος γραμματέας του ΝΑΤΟ λόρδος Ισμέι. Οι ΗΠΑ, ήδη επί Μπους, μίλησαν για «νέα Ευρώπη», απέναντι στην παλαιά υπό τη γερμανική κηδεμονία. Ο Τραμπ απείλησε με διάλυση τη Συμμαχία και ο Μακρόν είπε ότι το ΝΑΤΟ έχει πάθει εγκεφαλικό. Ο Μπάιντεν;
Ο Τραμπ πίστευε ότι πρέπει να τα φτιάξει με τους Ρώσους για να αντιμετωπιστούν οι Κινέζοι. Οι Δημοκρατικοί λύσσαξαν εναντίον αυτής της πολιτικής. Οποιαδήποτε άλλη, όμως, πέφτει σε τοίχο, εκτός από την επιλογή του πολέμου. Αλλά οι ΗΠΑ έχουν να κερδίσουν πόλεμο απέναντι σε αντίπαλο της προκοπής από τη εποχή της ήττας στο Βιετνάμ.
Η Νέα Τάξη Πραγμάτων
Ο Τραμπ είναι κόκκος άμμου στη νικηφόρα μηχανή της παγκοσμιοποίησης μετά την πτώση της ΕΣΣΔ και τη συντριβή των ιδεών εκείνης της Αριστεράς που αντλούσε σθένος από την Οκτωβριανή Επανάσταση. Οι ελίτ της Δύσης φοβήθηκαν ότι αν ο Τραμπ επικρατούσε, η διπλή τους νίκη, ιδεολογική και γεωπολιτική, θα κινδύνευε από απρόσμενο εσωτερικό εχθρό. Αποκαλύφθηκε όπως ο γυμνός βασιλιάς. Δεν εννοώ ότι «αυτοί» είναι οι «κακοί» και ο Τραμπ είναι ο «καλός». Καλοί και κακοί υπάρχουν στα παραμύθια και στις ταινίες του Χόλυγουντ αλλά στην πραγματική ζωή υπάρχουν συμφέροντα τάξεων και κρατών. Πλούσιοι και φτωχοί, αφέντες και υπηρέτες. Ο Τραμπ είναι μόνο ένας κόκκος άμμου. Ποιος μπορεί να τους μετρήσει;
