Η μισθοδοσία των εργαζομένων στις Αιρετές Περιφέρειες και η κοινή λογική της κυβέρνησης
του Κώστα Σταμάτη*
«Ας είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι στον κοινό άνθρωπο, στην κοινή λογική, στο συναίσθημα, στην έμπνευση και στο προφανές»
Charles Baudelaire
Η πρόσφατη αναταραχή στις τάξεις των εργαζομένων των ΟΤΑ β’ βαθμού (Αιρετές Περιφέρειες) σχετικά με τη μισθοδοσία τους, δεν είναι «δευτερεύον ζήτημα» κοινωνικά μα και πολιτικά, μιας και αφορά πανελλαδικά περισσότερους από δεκατέσσερις χιλιάδες ανθρώπους.
Το πρόβλημα δημιουργήθηκε από την πλευρά της κυβέρνησης, όταν στο πλαίσιο του 3ου Μνημονίου που εισηγήθηκε, ψήφισε και υλοποιεί, νομοτελειακά εφαρμόζει και ολόκληρο το βασικό κορμό των νόμων που εισηγήθηκαν οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις.
Με αυτή την οπτική γίνεται κατανοητή και η δήλωση του υπουργού Εσωτερικών, Παναγιώτη Κουρουμπλή, στα μέλη του Γενικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Συλλόγων Υπαλλήλων Αιρετών Περιφερειών Ελλάδος (ΟΣΥΑΠΕ), που σύσσωμο παρέστη στις 7 Νοέμβρη, το πρωί, στα γραφεία του υπουργείου του, ότι η μισθοδοσία των υπαλλήλων πρέπει να γίνεται από τις Περιφέρειες γιατί είναι απαίτηση των διατάξεων του Καλλικράτη και των Θεσμών.
Είπα-ξείπα
Η κοινή (ή μήπως και κυνική;) λογική που προτάσσει η δήλωση του υπουργού, ανάμεσα στα άλλα, προϊδεάζει για το νέο στρατηγικό πλαίσιο στη λειτουργία των Αιρετών Περιφερειών, ενώ λησμονεί, βέβαια, πρότερες δεσμεύσεις του κόμματός του (και του ιδίου) για κατάργηση του Καλλικράτη, όσο και τις αντίστοιχες αναλύσεις που ευαγγελίζονταν έναν λαϊκό-αναπτυξιακό χαρακτήρα της τοπικής Αυτοδιοίκησης και ειδικά των Περιφερειών.
Ταυτόχρονα με τα προηγούμενα, υφέρπει και το προφανές επιχείρημα ότι οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ είναι αυτοδιοικητικοί υπάλληλοι (και συνεπώς όχι του δημόσιου τομέα) και άρα είναι λογικό να μισθοδοτούνται από τον φορέα τους. Εξάλλου, αυτό συμβαίνει ήδη στους δήμους της χώρας, γιατί όχι και στις περιφέρειες; Δεν συμβαδίζει με την κοινή λογική!
Οι εργαζόμενοι στις περιφέρειες, πανελλαδικά με αποφάσεις και ανακοινώσεις των συνδικαλιστικών οργάνων τους -πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια-, ήδη απάντησαν στα προηγούμενα. Εδώ, στο παρόν άρθρο, θα επιχειρήσω μια συνοπτική παρουσίαση των κατατεθειμένων και όχι μόνο.
Αρχικά να υπενθυμίσω στον αναγνώστη (και στην κυβερνητική επιχειρηματολογία) την οριοθέτηση του δημόσιου τομέα που διέλαθε της μνήμης του κυβερνητικού παράγοντα, όπως αυτός ορίζεται από το άρθρο 51 του ν. 1892/1990 με τίτλο «Επαναοριοθέτηση του δημόσιου τομέα»:
Ο κατά τις διατάξεις τους άρθρου 1 παρ. 6 του ν. 1256/1982 δημόσιος τομέας περιλαμβάνει μόνο:
α. Τις κάθε είδους δημόσιες υπηρεσίες που υπάγονται στο νομικό πρόσωπο του Δημοσίου και εκπροσωπούνται από αυτό.
β. Τα κάθε είδους ΝΠΔΔ.
γ. Τις κάθε είδους κρατικές ή δημόσιες και παραχωρηθείσες επιχειρήσεις και οργανισμούς καθώς και νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου δημόσιου χαρακτήρα που επιδιώκουν κοινωφελείς ή άλλους δημόσιους σκοπούς.
Οι εργαζόμενοι λοιπόν στο δημόσιο τομέα είναι δημόσιοι υπάλληλοι και η αντιδιαστολή τους με τους «αυτοδιοικητικούς» υπαλλήλους (αύριο ίσως εκπαιδευτικούς, υπαλλήλους Υγείας κ.λπ.) μόνο «φιλομνημονιακή κουτοπονηριά» υποδεικνύει.
Δεύτερον, ότι οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ α’ βαθμού πράγματι μισθοδοτούνται από τον φορέα τους, στον οποίο όμως μεταφέρθηκαν οι απαραίτητοι πόροι, σε αντίθεση με τους ΟΤΑ β΄ βαθμού, όπου δεν έχει υπάρξει τέτοια πρόβλεψη.
Τρίτον, πράγματι, σύμφωνα με το άρθρο 5 της ΚΥΑ με αρ. πρ. 26947/31-07-2015, αλλά και τη σχετική εγκύκλιο του ΥΠΕΣ με αρ. πρ. οικ. 27154/31-07-2015, προβλέπεται ότι «από το 2016 και μετά οι δαπάνες μισθοδοσίας των περιφερειών θα επιβαρύνουν τους προϋπολογισμούς τους». Τα παραπάνω προβλέπονται στο πλαίσιο των υποχρεώσεων της Τ.Α. έναντι της εφαρμογής του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ) 2016-2019.
Συνεπώς, η ουσία βρίσκεται στην ακέραια εφαρμογή του μνημονίου, ώστε στα κοινωνικά συντρίμμια των δημόσιων δομών να μπορέσει να ανακάμψει η κερδοφορία των εταιριών και να αποπληρωθεί το χρέος. Εγγυητής, η κυβέρνηση!
Το παράδειγμα όμως των καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών είναι πρόσφατο. Το ίδιο παράδειγμα θα έπρεπε να κάνει την κυβέρνηση επιφυλακτική για το τι μπορούν να πετύχουν οι αγώνες των κοινών ανθρώπων.
* Ο Κώστας Σταμάτης είναι υπάλληλος της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας
