Τα “όχι” και τα “ναι” με το βλέμμα στην επόμενη μέρα.
Του Δημήτρη Υφαντή.
Του Δημήτρη Υφαντή.
Η δημοσκοπική άνοδος της Ν.Δ. αποτυπώνει μία διεργασία ανατροπής στο πολιτικό σκηνικό. Η σαφής πρωτοκαθεδρία της αξιωματικής αντιπολίτευσης δικαιώνει την τακτική που με συνέπεια έχει ασκήσει η ηγεσία της, παρά και κόντρα στις αφόρητες πιέσεις από Βρυξέλλες, ΔΝΤ και τους ντόπιους συνεργάτες να δηλώσει συμμόρφωση στον άξονα του Μνημονίου.
Τι καρπώνεται, τι χειρίζεται, τι φανερώνει και τι επιδιώκει η πολιτική Σαμαρά; Όλα επαληθεύονται στην πρακτική της Ν.Δ. στην ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού νόμου, όπως και στην πολιτική όξυνση γύρω από το «επεισόδιο» της επιλεκτικής χρεοκοπίας. Ο αρχηγός της Ν.Δ. δηλώνοντας ότι απορρίπτει τα εκβιαστικά διλήμματα, κεφαλαιοποιεί μία εικόνα «αξιοπρέπειας» και διαπραγματευτικής δύναμης, σε απόλυτη αντιδιαστολή με την κραυγαλέα δουλοπρέπεια του κυβερνητικού επιτελείου και του Παπανδρέου προσωπικά. Πρόκειται για εικόνα ή απηχεί μία πολιτική διεξόδου και ανάταξης;
Σε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ευρήματα των πρόσφατων δημοσκοπήσεων, ενώ το 53,9% θεωρεί την καταψήφιση του Μεσοπρόθεσμου από τη Ν.Δ. ώς θετική, το 68,4% κρίνει ως μικροπολιτικά τα κίνητρα της επιλογής! (Kapa Research για το Βήμα 10/7). Δικαιολογημένη η λαϊκή γνώμη, αφού οι βουλευτές της Ν.Δ. υπερψήφισαν μία προς μία τις διατάξεις του νόμου που κατεδαφίζει το κοινωνικό κράτος, ξεπουλάει τη χώρα και διαλύει ό,τι έχει απομείνει στις εργασιακές σχέσεις. Στο επόμενο «εφαρμοστικό» βήμα ο Σαμαράς, προθυμότατος γαρ, διέθεσε δικής του εμπιστοσύνης στελέχη στην επιτροπή που θα εκτελέσει τη λεηλασία του εθνικού πλούτου. Να, λοιπόν, τι κρύβεται πίσω από τη «μεγάλη εικόνα». Μάλλον τι δεν κρύβεται αλλά δηλώνεται εμπράγματα στους υψηλούς συμμάχους. Ο ηγέτης της Ν.Δ. διέρρευσε τη συνομιλία του με τη Μέρκελ, όπου της δήλωσε πως θα έρθει σύντομα η στιγμή που θα προστρέξει στο σχέδιό του ως τη μόνη εναλλακτική λύση. Σαφές και το πού στέλνονται τα μηνύματα και ποιο είναι το περιεχόμενό τους˙ δεν απαιτείται δα και αποκρυπτογράφηση.
Οι άθλιοι κυβερνητικοί χειρισμοί δίνουν άνεση αντιπολίτευσης στον Σαμαρά, τόσο πολύ, που επί της ουσίας δεν λέει τίποτε. Κι όχι τυχαία «ξεχνάει» το αίτημα για εκλογές. «Δεν υπάρχει για μας η λέξη χρεοκοπία», δήλωσε. «Μη μεταφράζετε τον όρο selected default» διέταξε ο Βενιζέλος. «Ρευστότητα» είναι η λύση αντιπροτείνει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. «Είναι εγγυημένη η ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα», καθησυχάζει ο νέος αντιπρόεδρος. Διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ο Σαμαράς ενάντια στις «εμπράγματες εγγυήσεις»! Ταυτόχρονα, συμπράττει στο πλιάτσικο! Αποκαλυπτικό πινγκ-πονγκ ταύτισης.
Μία συνεπής νεοφιλελεύθερη -ούτε καν φιλελεύθερη- πολιτική θα κοντράριζε σήμερα, αξιοποιώντας και την ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών, τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου με κατοχικούς όρους. Η «ρευστότητα» θα αποτελούσε οδό διαφυγής, μόνο αν μέσω εναλλακτικών πηγών έσπαγαν τα δεσμά της χρεομηχανής. Ή μήπως συνιστούν αναπτυξιακό σχέδιο οι αποικιακού τύπου επενδύσεις των ευρω-μονοπωλίων με ληστρικές φοροαπαλλαγές;
Γι’ αυτό αναδεικνύεται κομβικό το πολιτικό ζήτημα. «Να φύγουν όλοι»! Στους «όλους» είναι και ο Σαμαράς και η ομάδα του, όλοι παιδιά του αμαρτωλού κατεστημένου, όλοι άνθρωποι των ληστρικών αγορών. Φαντασιώνονται ως διάδοχο κυβερνητικό σχήμα στην πορεία εθνικής καταστροφής, μέσω του λαϊκισμού και του ρατσισμού. Διαστρέφουν τις γνήσιες απαιτήσεις της κοινωνίας για δημοκρατία, ανεξαρτησία και δικαιοσύνη και αποδεικνύονται ήδη χρήσιμοι στα αφεντικά τους.
Τι καρπώνεται, τι χειρίζεται, τι φανερώνει και τι επιδιώκει η πολιτική Σαμαρά; Όλα επαληθεύονται στην πρακτική της Ν.Δ. στην ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού νόμου, όπως και στην πολιτική όξυνση γύρω από το «επεισόδιο» της επιλεκτικής χρεοκοπίας. Ο αρχηγός της Ν.Δ. δηλώνοντας ότι απορρίπτει τα εκβιαστικά διλήμματα, κεφαλαιοποιεί μία εικόνα «αξιοπρέπειας» και διαπραγματευτικής δύναμης, σε απόλυτη αντιδιαστολή με την κραυγαλέα δουλοπρέπεια του κυβερνητικού επιτελείου και του Παπανδρέου προσωπικά. Πρόκειται για εικόνα ή απηχεί μία πολιτική διεξόδου και ανάταξης;
Σε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ευρήματα των πρόσφατων δημοσκοπήσεων, ενώ το 53,9% θεωρεί την καταψήφιση του Μεσοπρόθεσμου από τη Ν.Δ. ώς θετική, το 68,4% κρίνει ως μικροπολιτικά τα κίνητρα της επιλογής! (Kapa Research για το Βήμα 10/7). Δικαιολογημένη η λαϊκή γνώμη, αφού οι βουλευτές της Ν.Δ. υπερψήφισαν μία προς μία τις διατάξεις του νόμου που κατεδαφίζει το κοινωνικό κράτος, ξεπουλάει τη χώρα και διαλύει ό,τι έχει απομείνει στις εργασιακές σχέσεις. Στο επόμενο «εφαρμοστικό» βήμα ο Σαμαράς, προθυμότατος γαρ, διέθεσε δικής του εμπιστοσύνης στελέχη στην επιτροπή που θα εκτελέσει τη λεηλασία του εθνικού πλούτου. Να, λοιπόν, τι κρύβεται πίσω από τη «μεγάλη εικόνα». Μάλλον τι δεν κρύβεται αλλά δηλώνεται εμπράγματα στους υψηλούς συμμάχους. Ο ηγέτης της Ν.Δ. διέρρευσε τη συνομιλία του με τη Μέρκελ, όπου της δήλωσε πως θα έρθει σύντομα η στιγμή που θα προστρέξει στο σχέδιό του ως τη μόνη εναλλακτική λύση. Σαφές και το πού στέλνονται τα μηνύματα και ποιο είναι το περιεχόμενό τους˙ δεν απαιτείται δα και αποκρυπτογράφηση.
Οι άθλιοι κυβερνητικοί χειρισμοί δίνουν άνεση αντιπολίτευσης στον Σαμαρά, τόσο πολύ, που επί της ουσίας δεν λέει τίποτε. Κι όχι τυχαία «ξεχνάει» το αίτημα για εκλογές. «Δεν υπάρχει για μας η λέξη χρεοκοπία», δήλωσε. «Μη μεταφράζετε τον όρο selected default» διέταξε ο Βενιζέλος. «Ρευστότητα» είναι η λύση αντιπροτείνει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. «Είναι εγγυημένη η ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα», καθησυχάζει ο νέος αντιπρόεδρος. Διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ο Σαμαράς ενάντια στις «εμπράγματες εγγυήσεις»! Ταυτόχρονα, συμπράττει στο πλιάτσικο! Αποκαλυπτικό πινγκ-πονγκ ταύτισης.
Μία συνεπής νεοφιλελεύθερη -ούτε καν φιλελεύθερη- πολιτική θα κοντράριζε σήμερα, αξιοποιώντας και την ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών, τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου με κατοχικούς όρους. Η «ρευστότητα» θα αποτελούσε οδό διαφυγής, μόνο αν μέσω εναλλακτικών πηγών έσπαγαν τα δεσμά της χρεομηχανής. Ή μήπως συνιστούν αναπτυξιακό σχέδιο οι αποικιακού τύπου επενδύσεις των ευρω-μονοπωλίων με ληστρικές φοροαπαλλαγές;
Γι’ αυτό αναδεικνύεται κομβικό το πολιτικό ζήτημα. «Να φύγουν όλοι»! Στους «όλους» είναι και ο Σαμαράς και η ομάδα του, όλοι παιδιά του αμαρτωλού κατεστημένου, όλοι άνθρωποι των ληστρικών αγορών. Φαντασιώνονται ως διάδοχο κυβερνητικό σχήμα στην πορεία εθνικής καταστροφής, μέσω του λαϊκισμού και του ρατσισμού. Διαστρέφουν τις γνήσιες απαιτήσεις της κοινωνίας για δημοκρατία, ανεξαρτησία και δικαιοσύνη και αποδεικνύονται ήδη χρήσιμοι στα αφεντικά τους.
Σχόλια
