Μια σημαντική ήττα για το καθεστώς Ερντογάν επεφύλαξαν οι κάλπες στις επαναληπτικές εκλογές για τον δήμο της Κωνσταντινούπολης. Πιο συγκεκριμένα ο νέος δήμαρχος Εκρέμ Ιμάμογλου, υποψήφιος με την κεμαλική αντιπολίτευση, έλαβε 55%, με τον εκλεκτό του Ερντογάν Μπιναλί Γιλντιρίμ να μην καταφέρνει να ξεπεράσει το 45%. Το σημαντικότερο όμως είναι πως η διαφορά, διευρύνθηκε από τις 13.000 στις 800.000 ψήφους, σε σχέση με τις πρώτες εκλογές, γεγονός που δείχνει την συσπείρωση ετερόκλητων δυνάμεων της αντιπολίτευσης πίσω από τον Ιμάμογλου, και καταγράφεται ως αποτυχία του Ερντογάν, με τον εκβιασμό της επανάληψης των εκλογών να του γυρνάει μπούμερανγκ. Δεν είναι μόνο ότι το καθεστώς ηττάται σε ένα δήμο 16 εκατομμυρίων πολιτών, δεν είναι ότι η Κωνσταντινούπολη έρχεται να προστεθεί στην Άγκυρα και την Σμύρνη που επίσης επικράτησαν οι κεμαλιστές, είναι ότι η Κωνσταντινούπολη συμβολίζει πολλά για τον Τ. Ερντογάν, αφού υπήρξε για χρόνια δήμαρχός της και αποτέλεσε την βάση εκκίνησης για το καθεστώς του.
Η Τουρκία, μπορεί να εμφανίζει μια μεγάλη αυτοπεποίθηση στη διεθνή πολιτική σκηνή και να διεκδικεί χώρο σε όλα τα επίπεδα, με διακηρυγμένο στόχο να αναγνωριστεί ως περιφερειακή υπερδύναμη, αυτό όμως δεν εξαφανίζει τις εσωτερικές της αντιθέσεις. Ο Τ. Ερντογάν χτίζει την ηγεμονία του στην καταστολή των αντιφρονούντων και την πυγμή στην εξωτερική του πολιτική, φαίνεται όμως να μην μπορεί να αντιστρέψει την βουβή λαϊκή δυσαρέσκεια για εσωτερικά ζητήματα διαβίωσης των πολιτών, που στις εκλογές αυτές βρήκε ένα τρόπο να εκφραστεί, στέλνοντας ένα μήνυμα απέναντι στην αλαζονεία του καθεστώτος.
Όπως και οι δυτικοί, που τον κατηγορούν συχνά για αυταρχισμό, ο Τούρκος πρόεδρος έχει τη δυνατότητα να κάνει και να ξανακάνει εκλογές, να λαμβάνει το μήνυμα και να συνεχίζει να κυβερνά σαν να μην έγινε τίποτα. Ο Ε. Ιμάμογλου είναι ένα απ’ τα πολλά αγκάθια που έχει να διαχειριστεί, χωρίς να είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά του. Θα βρει κάτι για να αντισταθμίσει το κόστος της ήττας μέχρι το επόμενο επεισόδιο
Σε καμιά περίπτωση όμως δεν μιλάμε για κατάρρευση του Τ. Ερντογάν, όπως πολλά δυτικά ΜΜΕ έσπευσαν να προβλέψουν, μετατρέποντας την επιθυμία τους σε ανάλυση. «Δεν έχουμε την πολυτέλεια να μην ακούσουμε το μήνυμα των πολιτών» ήταν η πρώτη αντίδραση του Ερντογάν. Όπως και οι δυτικοί, που τον κατηγορούν συχνά για αυταρχισμό, ο Τούρκος πρόεδρος έχει τη δυνατότητα να κάνει και να ξανακάνει εκλογές, να λαμβάνει το μήνυμα και να συνεχίζει να κυβερνά σαν να μην έγινε τίποτα. Ο Ε. Ιμάμογλου είναι ένα απ’ τα πολλά αγκάθια που έχει να διαχειριστεί, χωρίς να είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά του. Θα βρει κάτι για να αντισταθμίσει το κόστος της ήττας μέχρι το επόμενο επεισόδιο.
Ανοίγει η όρεξη της αντιπολίτευσης
Ο Ε. Ιμάμογλου έχει κάθε λόγο να πανηγυρίζει. Εμφανίζεται ως το αντίπαλο δέος του Τ. Ερντογάν. Κατάφερε να εκφράσει διάφορα κοινωνικά στρώματα, πολλών εθνοτικών και πολιτικών προελεύσεων. Τώρα δηλώνει έτοιμος να διοικήσει «ενώνοντας όλους τους πολίτες, απέναντι σε μια ομάδα που έχει καταπατήσει τη δημοκρατία».
Την ίδια στιγμή το ρήγμα στην ηγεμονία του καθεστώτος, σπεύδουν να εκμεταλλευτούν και διάφοροι πρώην συνοδοιπόροι του Ερντογάν, που κατά καιρούς βρέθηκαν σε δυσμένεια. Μετά τις εκλογές, πληθαίνουν τα δημοσιεύματα, που θέλουν τους Γκιουλ, Νταβούτογλου, Μπαμπατσάν, να ετοιμάζουν τη δημιουργία νέου κόμματος μέχρι το φθινόπωρο.
Δεν είναι φίλοι μας οι κεμαλιστές
Στα ΜΜΕ της Ελλάδας για ακόμη μια φορά η κατάσταση στην Τουρκία παρουσιάστηκε μέσα απ’ τα παραμορφωτικά γυαλιά της προσήλωσης στην δυτική προπαγάνδα. Έτσι ο Ε. Ιμάμογλου εμφανίστηκε ως φιλέλληνας, που λίγο έως πολύ έχει συντρίψει τον Τ. Ερντογάν και ετοιμάζεται να αντιστρέψει την πορεία της Τουρκίας. Δυστυχώς για την χώρα μας, αλλά και για την ειρήνη στην περιοχή, ο ρόλος της Τουρκίας, ως περιφερειακού τραμπούκου δεν αναμένεται να αλλάξει. Ειδικά όσο μας αφορά, οι κεμαλιστές, έχουν δείξει τις προθέσεις τους, πλειοδοτώντας σε αναθεωρητισμό και απειλές για το Αιγαίο και για την Κύπρο, φτάνοντας στο σημείο να κατηγορούν τον Τ. Ερντογάν, ότι δεν διεκδικεί όσο θα έπρεπε τα «δικαιώματα» της Τουρκίας.
