Ολοκληρώθηκε η λεγόμενη διαδικασία του Βερολίνου, που αφορά την ένταξη των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια. Για τις προϋποθέσεις ένταξης ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ είχε έρθει πρόσφατα σε διαμάχη με την αρχικομισάρια Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, καθώς ο ίδιος παραμένει λιγότερο «αυστηρός». Στόχος του νέου σχεδίου της Ε.Ε., δήλωσε πάντως η Ούρσουλα, είναι να συμπληρώσει τη στήριξη που έχει ήδη χορηγηθεί, ύψους 30 δισεκατομμυρίων ευρώ (από τα οποία έχουν εκταμιευθεί 16 δισεκατομμύρια).
Στη σύνοδο Ε.Ε.-Δυτικών Βαλκανίων η Σερβική Λίστα του Κοσόβου πέταξε το γάντι, ζητώντας να αποχωρήσουν οι διορισμένοι σε σερβικούς Δήμους Αλβανοί δήμαρχοι, και να γίνουν δίκαιες εκλογές. Στο ίδιο ζήτημα αναφέρθηκε ο Μακρόν, που δήλωσε (λαμβάνοντας ευχαριστίες από τον Βούτσιτς) ότι η βίζα των Κοσοβάρων έχει ανασταλεί μέχρι την αναγνώριση της Ένωσης Σερβικών Δήμων. Για το «ζήτημα της Βοσνίας» (διάβαζε: την ανυπακοή του Σερβοβόσνιου ηγέτη Ντόντικ, που αμφισβητεί τις υπερ-αρμοδιότητες του Ύπατου Αρμοστή Σμιτ), ο Μισέλ αναλώθηκε σε ευχολόγια. Τέλος, συνεχάρη το Κοινοβούλιο Σκοπίων που εισηγήθηκε την ένταξη της βουλγαρικής μειονότητας στο νέο Σύνταγμα.
Όμως η αχλάδα δεν έχει δείξει την ουρά της ακόμα: θα πρέπει να δούμε κατά πόσο θα τηρηθεί η συμφωνία για την Ένωση Σερβικών Δήμων, πώς θα εξελιχθεί η δίκη του Ντόντικ, και βέβαια αν και με ποιον τρόπο θα συμπληρωθούν τα 2/3 στο σκοπιανό κοινοβούλιο για τη συνταγματική τροποποίηση. Με άλλα λόγια, μέχρι το 2030 (επίσημη καταληκτική χρονολογία ένταξης των Δυτικών Βαλκανίων στην Ε.Ε.) έχουμε ακόμα 6 ολόκληρα χρόνια διεθνών εξελίξεων και δραματικών ανατροπών – που ήδη αρχίσαμε να βιώνουμε…
Ας τελειώσουμε όμως με κάτι πιο ελαφρύ, όπως ήταν η αγαστή συνεργασία της επίσημης συνόδου με το Ίδρυμα Σόρος. Το οποίο, κατόπιν σχετικής ανάθεσης από την αλβανική κυβέρνηση, συνδιοργάνωσε το «Φόρουμ για τα Δυτικά Βαλκάνια» από κοινού με το γνωστό μας ΕΛΙΑΜΕΠ και με το αλβανικό CDI. Κανείς καλός δεν χάνεται!
Γ.Κ.
