του Γιώργου Κυριακού

Η επίσκεψη του Μπλίνκεν στην Αλβανία μόνο σύμπτωση δεν ήταν. Σε περίοδο που οι στόχοι των ΗΠΑ στο ουκρανικό μέτωπο δεν επιτυγχάνονται, και μάλιστα περιπλέκονται από την εσωτερική πολιτική κρίση (μπλοκάρισμα βοήθειας προς την Ουκρανία από το Κογκρέσο, προβάδισμα Τραμπ στις εκλογές), επιχειρούν να επεκταθούν στα Βαλκάνια – και δη στην Αλβανία. Τα εγκαίνια της αεροπορικής βάσης του ΝΑΤΟ στην Κουτσόβα και η προσεχής κατασκευή ναυτικής βάσης στο Δυρράχιο, όπως και η στελέχωση του «Γραφείου Καταπολέμησης της Διαφθοράς με 30 Αμερικανούς πράκτορες, δείχνουν ότι η Αλβανία αποκτά κεντρικό ρόλο στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ για επέκτασή τους στα Βαλκάνια. Η δε στήριξη στο SPAK (Ειδική Εισαγγελία Κατά της Διαφθοράς), παρόλο που έχει μετατραπεί σε σκανδαλώδες εργαλείο του Ράμα (χαρακτηριστική η πρόταση καταδίκης των Μπελέρη-Κοκαβέση), είναι δείγμα της απόλυτης εμπιστοσύνης που απολαμβάνει ο Αλβανός πρωθυπουργός όντας βασικό εργαλείο της αμερικανικής στρατηγικής για την περιοχή.

Σύμφωνα με ανεξάρτητες φωνές, τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο ηγέτης-σφραγίδα της αντιπολίτευσης (Δημοκρατικό Κόμμα), ο οποίος χρησιμοποιήθηκε για να τη διασπάσει, είναι δέσμιοι των αμερικανικών εκβιασμών εξαιτίας της εμπλοκής τους σε διεφθαρμένες πρακτικές. Μεταξύ άλλων, ο πρώτος είχε σχέσεις με τον καταδικασμένο Αμερικανό πράκτορα ΜακΓκόνικαλ (που πρωταγωνίστησε στη μεθόδευση ενοχοποίησης του ενοχλητικού, πλέον, Μπερίσα), και ο δεύτερος πλήρωσε αμερικανικό λόμπι προκειμένου να απαλλαγεί από τις κατηγορίες για διαφθορά. Ίσως στον Αλβανό πρωθυπουργό δίνεται από την Ουάσιγκτον το δικαίωμα να δηλώνει (για εσωτερική κατανάλωση) ότι «θα υπερασπίσουμε το Κόσοβο από μια επίθεση», ίσως ο πρόεδρος Μπρεγκάι να μιλά για «ένα έθνος – δύο κράτη». Όμως αποφασιστικής σημασίας είναι: α) η εφαρμογή της οδηγίας των ΗΠΑ για οριστική διακοπή κάθε αναθεωρητικής πολιτικής που στοχεύει στη Μεγάλη Αλβανία, καθώς η Ουάσιγκτον αποθαρρύνει τον σχηματισμό μεγάλων κρατών στα Βαλκάνια, β) η προσέλκυση της Σερβίας, και γ) η αναγνώριση του ψευδοκράτους του Κοσόβου, όπου εδρεύει η μεγαλύτερη αμερικανική βάση στην Ευρώπη.

Εγκαινιάζοντας τις εργασίες μετατροπής του αεροδρομίου της Κουτσόβα σε ΝΑΤΟϊκή βάση, ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα επανέλαβε τους όρκους πίστης που τον έχουν κάνει τον πιο αγαπημένο στις ΗΠΑ Βαλκάνιο: «Η απόφαση του ΝΑΤΟ να επιλέξει αυτόν τον χώρο ως νέο περιβάλλον για την αντιμετώπιση των προκλήσεων ασφαλείας, μετατρέποντάς τον σε τακτική αεροπορική βάση της Συμμαχίας στην περιοχή, επιβεβαιώνει το γεγονός ότι η Αλβανία αποτελεί προστιθέμενη αξία για το ΝΑΤΟ – το οποίο ενώνει κράτη που πιστεύουν σε ορισμένες αξίες και αρχές για τις οποίες αξίζει να αγωνιστούμε»…

Εκτός γραμμής ο Κοσοβάρος πρωθυπουργός

Παρ’ όλα αυτά, η ιδέα της ένωσης Κοσόβου-Αλβανίας* εξακολουθεί να «κινεί» τον πρωθυπουργό του Κοσόβου. Ο Άλμπιν Κούρτι προκαλεί πλείστα προβλήματα, με διαρκείς προκλήσεις προς τη σερβική μειονότητα που διαβιοί στο Βόρειο Κόσοβο, και με προσπάθεια κηδεμονίας των σερβικών Μετοχιών. Η υπονόμευση της προσέλκυσης της Σερβίας από τη Δύση, που έτσι προκαλεί, είναι υψίστης σημασίας – καθότι μια πολεμική εμπλοκή Σέρβων και Αλβανών θα μεταφέρει το ουκρανικό μέτωπο βαθύτερα στην αδύναμη Ευρώπη, με πιθανά δυσάρεστες εξελίξεις και για τη «σωστή πλευρά της Ιστορίας». Ο ίδιος έχει παρέμβει και στις προσεχείς εκλογές στα Σκόπια, δημιουργώντας ρωγμή μέσω συμμαχίας κομμάτων που υποστηρίζουν την αλυτρωτική πολιτική του – σε αντίθεση με τα mainstream αλβανικά κόμματα, που προορίζονται να στηρίξουν το κυβερνητικό κόμμα των Σκοπίων (το οποίο είναι απολύτως πειθήνιο στον ευρωατλαντισμό και στις επιλογές του για τα Βαλκάνια).

Τοιουτοτρόπως, αντανακλαστικά, ενισχύεται και το «μακεδονικό» κόμμα DPMNE-VMRO, που προηγείται στις δημοσκοπήσεις. Μια μετεκλογική κυβερνητική κρίση στα Σκόπια μοιάζει πολύ πιθανή, επιβαρύνοντας την υπόθεση της αναθεώρησης του Συντάγματος για την ένταξη σε αυτό και της βουλγαρικής μειονότητας – κάτι που είναι προϋπόθεση για την πορεία ένταξης της χώρας στην Ε.Ε. Αλυσιδωτά, μια σειρά από άλυτα ζητήματα (Βοσνία, Μολδαβία), και μάλιστα στο βαθμό που η Ε.Ε. έχει υποχωρήσει, θολώνουν το τοπίο. Ένα τοπίο που συνοδεύεται από άνευ προηγουμένου εξοπλισμούς, φαινόμενα φτώχειας, καταστροφής των υποδομών και του περιβάλλοντος, οξύνοντας έτσι τις αφορμές για εκρήξεις. Οι κοινής αποδοχής στρατιωτικο-ενεργειακοί κόμβοι του μέλλοντος δίνουν απλώς παράταση χρόνου.

* Άλλωστε ο παναλβανισμός είναι και αιτία κήρυξης του ιστορικού ηγέτη της Αλβανίας και επικεφαλής του Δημοκρατικού Κόμματος, Σαλί Μπερίσα, ως ανεπιθύμητου διεφθαρμένου πολιτικού από τις ΗΠΑ. Το ίδιο και η εσωτερική κλιμάκωση, που έφτασε μέχρι την ποινική δίωξη του Μπερίσα από το SPAK.

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!