Όσα θάφτηκαν: Γεια σου Λεωνίδα και κυρ-Λεωνίδα και αφέντη τσουτσουλομύτη

n Ως γνωστό, υπάρχουν δύο ειδών στελέχη: τα κοινά και τα ιστορικά.
Τα ιστορικά στελέχη τα έχει «γράψει» η Ιστορία, ενώ τα άλλα, τα κοινά, τα έχουν όλοι γενικώς «γραμμένα».
Οι ανοησίες των πρώτων, είναι ως εκ τούτου «ιστορικά λάθη», ενώ των άλλων, ονομάζονται «λαθεμένες προσωπικές απόψεις» ή, απλά, βλακείες για να μη γράψω κάτι πιο ρεαλιστικό, αλλά ολίγον άπρεπο.
Τα ιστορικά στελέχη έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα να μιλούν για όλους και για όλα, είναι ες αεί σεβαστά, κατά κανόνα λένε σοφίες και αποστάγματα της πείρας και πάντα η κοινωνία, το κίνημα και το κόμμα «τους οφείλουν» – έστω κι αν κατά καιρούς έχουν χαντακώσει και το κίνημα και το κόμμα τους και την κοινωνία.

Κάθε εν ζωή ιστορικό στέλεχος, οφείλει να τοποθετείται σε δύσκολες ώρες και εμείς οφείλουμε να σιωπούμε, να κουνάμε το κεφάλι μας, να βρίζουμε σιωπηλοί «με όλον το σεβασμό» και να κάνουμε κουράγιο, ελπίζοντας σε καλύτερες επιλογές της μαύρης της μοίρας μας και αυτής της αναθεματισμένης και πλήρως διαστρεβλωμένης «κομματικής πειθαρχίας».
Διαπρεπές εν ζωή ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς ο Λεωνίδας Κύρκος, είναι η ζωντανή επικύρωση της ορθότητας όλων όσων αναφέραμε και φρόντισε για μια ακόμα φορά να τα επιβεβαιώσει, με αφορμή το πρόσφατο συνέδριο της Δημοκρατικής Αριστεράς:
«Ποτέ δεν είδα με συμπάθεια τα κινήματα ανυπακοής και απειθαρχίας, ιδίως όταν διαμορφώνονται από εντελώς ετερόκλητες δυνάμεις… Για την ιστορία να σας θυμίσω, πάντως, ότι και ο Μουσολίνι ήταν θιασώτης των απολίτικων και λαϊκίστικων κινημάτων ανυπακοής και απειθαρχίας…».
Στην Ελλάδα του Μνημονίου αναφέρεται το ιστορικό στέλεχος και συνεχίζει: «Παραμένω και σήμερα διαπρύσιος υποστηρικτής της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Η Ελλάδα δεν έχει κανένα άλλο πεδίο δράσης.»
Για την Ε.Ε. της τρόικας, του ΔΝΤ και των «αγορών» μιλά.
Και συνεχίζει: «Ο πρωθυπουργός προσπαθεί. Ο πρόεδρος (ο Γιώργος), έκανε συγκεκριμένες προτάσεις για έναν πλούσιο διάλογο και ελπίζω ότι αυτό θα έχει συνέχεια. Είμαι αισιόδοξος. Το σημερινό ήταν ένα μήνυμα ωριμότητας και αποφασιστικότητας και ελπίζω πως θα πάμε καλά».
Για τον ΓΑΠ και για την πολιτική του ΠΑΣΟΚ μιλά, αν δεν το καταλάβατε.
Και σταματημό δεν έχει ο αριστερός του λόγος: «”Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει”, όπως λέει και το τραγούδι. Ας πάψουμε να έχουμε γκρίνιες, να είμαστε διαρκώς ανικανοποίητοι. Ας κοιτάξουμε, κατά πρόσωπο, τις πραγματικές δυσκολίες, ώστε να τις υπερβούμε».
Στους άνεργους, τους συνταξιούχους, τους εργαζόμενους, στην κοινωνία που οδηγούν στο μεσαίωνα απευθύνεται, αν δεν το καταλάβατε και συμβουλεύει το λαό το στέλεχος να κοιτάξει κατάματα τις δυσκολίες που κάθε μέρα τον εξοντώνουν και να τις υπερβεί!
Μη μου ανταπαντήσετε σας παρακαλώ, «μεγάλος άνθρωπος είναι…».
Ο κυρ-Αντώνης με την πικέτα στην πλάτη προχθές στη πορεία, είναι μεγαλύτερος του.
Kι’ ο Γλέζος μάλλον συνομήλικός του είναι.

Σχόλια