Με βαθιά θλίψη πληροφορηθήκαμε τον θάνατο του Θέμου Στροφορόπουλου, πρέσβη επί τιμή.
Τον γνωρίσαμε –και τον εκτιμήσαμε– στην δεκαετία του ‘90, όταν διαλυόταν η Γιουγκοσλαβία και από τότε θυμόμαστε τη συνεπή θέση του ενάντια στην Νέα Τάξη Πραγμάτων που ήθελαν να εγκαθιδρύσουν οι ΗΠΑ και άλλες δυτικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
Στην συνέχεια, μαζί με λίγους άλλους που προέρχονταν από το διπλωματικό σώμα, τον είδαμε να τοποθετείται με μεγάλη ευθύνη, σοβαρότητα και γνώση γύρω από δύσκολα και ακανθώδη ζητήματα της Μέσης Ανατολής και ιδιαίτερα του Κυπριακού, του Αιγαίου και του τούρκικου επεκτατισμού.
Για να προσδιορίσουμε την στάση του, αυτή ήταν πατριωτική, εθνική και αντιιμπεριαλιστική. Η ανάλυση του ιμπεριαλισμού κατείχε κεντρική θέση στην όλη θεώρηση του Θέμου Στοφορόπουλου. Τολμηρός, προσεκτικός, λιγόλογος και πάντα καλά προετοιμασμένος, πήρε μέρος σε πάρα πολλές συζητήσεις και με αυτόν τον τρόπο παρέμβαινε και συμμετείχε στην ευρύτερη πολιτική ζωή του τόπου. Ανοικτός, χωρίς παρωπίδες, εντυπωσιακά ευγενής, πήγαινε και κόντρα στο ρεύμα συναντώντας και αναπτύσσοντας σχέσεις με όσους κινούνταν σε μια αντιιμπεριαλιστική πατριωτική γραμμή.
Θαυμαστής του Λένιν και της ανάλυσής του για τον ιμπεριαλισμό ο Θ. Στοφορόπουλος βρέθηκε και κοντά στην Αριστερά που είχε μια αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση. Παρακολουθούσε την πορεία των θέσεων και τη συμπεριφορά του ΚΚΕ (ιδιαίτερα όταν εγκατέλειψε τη θέση για διζωνική και δικοινοτική ομοσπονδία στην Κύπρο), πήρε μέρος σε εκδηλώσεις της ΚΟΕ, αρθρογράφησε στις εφημερίδες Αριστερά! και Δρόμος.
Ο τρόπος σκέψης του ήταν αναλυτικός, διεισδυτικός, ρεαλιστικός. Κάθε φορά που χρειαστήκαμε μια βοήθεια σε δύσκολα θέματα γεωπολιτικής και διπλωματίας, μας έλεγε την γνώμη του και παράλληλα μας κέντριζε το ενδιαφέρον για πλευρές που δεν είχαμε καν υποπτευθεί.
Στην οικογένειά του, στους οικείους του, τα πιο βαθειά μας συλλυπητήρια.
