Διπλή ταρίφα: “Τι παίρνουν οι Έλληνες:”

Καλημέρα πελάτες μου. Νομίζω από τις αντιδράσεις σας, τις ιστοριούλες αγαπάτε και λιγότερο την «ποίηση» του ταξιτζή. Φτάσαμε, λοιπόν, στη μετεκλογική περίοδο και οι πολιτικές δυνάμεις έχουν αρχίσει το ζύμωμα για να φτιάξουν το ψωμάκι τους που θα μας ταΐζουν τα επόμενα χρόνια!

Στην πολυκατοικία της δεξιάς (του Χριστόδουλου) μύλος η υπόθεση, κάθε φορά που ο Αντωνάκης πιάνει το κόσκινο, να σου ο αφορεσμένος ο Μητσοτάκης και ρίχνει πετρούλες στο σταράκι και άντε απ’ την αρχή το κοσκίνισμα! Στο ΠΑΣΟΚ φτάσανε στο άλεσμα, μόνο που μαζί με το σιτάρι αλέσανε και τους εργάτες (ας προσέχανε κι αυτοί που ψηφίζανε). Στην Αριστερά που λέτε συνταξιδιώτες του ταξιτζή, πολλοί οι μυλωνάδες και όχι μόνο. Άσε που οι περισσότεροι ξεχάσανε την τέχνη να ξεχωρίζουν το σιτάρι από το κριθάρι και τη βρώμη! Τ’ ακούτε μωρέ εσείς του Μετώπου; Ή σφυράτε αδιάφορα;
Πάμε τώρα στο ψητό. Έχω αφήσει τη δύστροπη στο 401 και κόβω αγριεμένος τον κουρεμένο ψαρομάλλη: Πού πάτε; γιατί στις 3 κλείνω, ρωτάω. «Στην Καλλιθέα» μου λέει. Εντάξει, πάμε, γιατί έχω και μια πείνα, του λέω. «Να δεις ο γιος πείνα» μου λέει. Γιατί έχει ο γιος πείνα; του λέω. «Θα σου πω, αλλά θα μου πεις πρώτα τι παίρνουν οι Έλληνες.» Γιατί το λες αυτό; «Νομίζω κάτι τους ρίχνουν στο νερό και στην ατμόσφαιρα» (κόντεψαν να μου βγουν τα μάτια έξω). «Βρε, μου το είπε κι ένας καθηγητής» μου λέει. Τι σου είπε; «Να, στους Έλληνες, εδώ και αρκετό καιρό κάτι τους ποτίζουνε και δεν μιλάνε γι’ αυτά που γίνονται».
Τον κοιτάω λοξά, μπας και κάτι συμβαίνει, μου φαίνεται νορμάλ. «Δεν θα ‘πρεπε να έχουν ξηλώσει τα πεζοδρόμια;» μου λέει. (Ώστε έτσι..) Του λέω: Πού ήσουν στις 5 Μάη που γινόταν χαμός; «Σπίτι μου» λέει. Τι λέγανε στην εξέγερση της νεολαίας το Δεκέμβρη (κουκουλοφόροι), αυτά ποτίζουν τον Έλληνα βρε κορόιδο (γέλια), τα κανάλια και το σύστημα. «Ο γιος μου είναι μονιμάς και του κόψανε 380 ευρώ και τον στέλνουν στη Λέσβο με 1.000 ευρώ. Τι να πληρώσει; Νοίκι; Φαί; Ή τους καφέδες της γκόμενας;» Σωστά τα λες. Γιατί δεν κάνουμε κίνημα στο στρατό; «Μωρέ, θα ‘πρεπε» μου λέει. Εγώ, φίλε, αν πεινάσω θα πάρω κεφάλια, και επειδή στη Βουλή δεν μπαίνω, θα πάρω κεφάλια Πασόκων και των ξένων. «Καλά Πασόκων, αλλά οι ξένοι τι φταίνε;». Μας τρώνε το ψωμί, φίλε. Μαυρίσανε την Αθήνα. Δεν έρχεσαι στις 15 Δεκέμβρη κάτω, να φάμε την κυβέρνηση και την τρόικα; του λέω.
«Μωρέ φίλε, έχεις σωστές θέσεις και είσαι ενδιαφέρον τύπος, θέλω να τα ξαναπούμε». Όποτε θέλεις, του λέω. Άντε, γεια, και να θυμάσαι ότι σε λίγο θα δούμε πράγματα στη χώρα μας πρωτόγνωρα, γι’ αυτό πρέπει να είμαστε όλοι αλληλέγγυοι. Ακόμη, πελάτες μου, και οι ακραίοι πολίτες, πείθονται από τις σωστές πολιτικές.
Μην ξεχνάτε, όλοι κάτω στις 15 Δεκέμβρη, έχουμε πόλεμο!

Σχόλια