του Ιάσονα Κωστόπουλου
Από Δευτέρα ξεκινάμε. Όλα είναι έτοιμα για την εφαρμογή των μέτρων αποκλεισμού όσων δεν έχουν εμβολιαστεί, που θα ισχύουν από την αρχή της εβδομάδας και μέχρι την άνοιξη – τουλάχιστον. Ολόκληρη η κοινωνία και κάθε πτυχή της καθημερινότητας μας θα μπουν υπό τη σκέπη ενός νέου καθεστώτος, όπου ορισμένοι μόνο «υγιείς» θα έχουν πλήρη πρόσβαση στη ζωή – οι υπόλοιποι είναι «εχθροί» της κοινωνίας και χρήζουν ελέγχου και περιορισμών.
Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ για την πρεμιέρα έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό, από τη στιγμή που ανακοινώθηκαν τα μέτρα έως και σήμερα δεν πέρασε μια μέρα που να μην συζητήθηκε η επέκταση της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού σε κάποιον νέο κλάδο ή ομάδα. Η επιβολή του μέτρου στους υγειονομικούς και η αναστολή εργασίας χιλιάδων ανθρώπων ήταν η πρώτη κίνηση, με τον πειθαναγκασμό και την επιβολή να εμφανίζονται ως μονόδρομος για τη διασφάλιση της απαραίτητης «κοινωνικής ευθύνης». Σειρά έχουν και άλλοι πολλοί, ιδιωτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι που βρίσκονται σε «νευραλγικά» πόστα. Παράλληλα, γίνεται μια τεράστια προσπάθεια αποπροσανατολισμού και προβολής των «καυτών» παραδειγμάτων για τα οποία όλοι θα συμφωνήσουν, σώματα ασφαλείας, στρατός και κλήρος. Διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας για το αν θα γίνουν πράξη οι παραπάνω δηλώσεις, δεδομένου ότι σε όλη την διάρκεια της πανδημίας δεν έγινε σχεδόν τίποτα για να εξασφαλιστεί η τήρηση έστω και των ελάχιστων μέτρων προστασίας από τους συγκεκριμένους κλάδους. Ωστόσο, θα πρέπει να είναι καθαρό πως ο λόγος που εισάγονται στο δημόσιο διάλογο δεν είναι «για να μπει επιτέλους τέλος στην ασυδοσία και τον ανορθολογισμό», αλλά για να επισκιαστεί η επιβολή των μέτρων σε άλλους κλάδους όπως π.χ. οι εκπαιδευτικοί. Η κυβέρνηση επιδιώκει να σβήσει οποιαδήποτε αντίδραση, δείχνοντας πως το νέο καθεστώς θα ισχύσει για όλους ανεξαιρέτως, ακόμη και για εκείνους για τους οποίους μεροληπτούσε την προηγούμενη περίοδο. Θέλει να πούμε «καλά τους κάνετε», για να νομιμοποιείται να εφαρμόσει τα μέτρα σε όλους, αδιακρίτως και αδιαμαρτύρητα.
Αντίστοιχα, γίνεται προσπάθεια να υπάρξει αποκλεισμός ακόμη και χωρίς υποχρεωτικότητα, δια της τηλεργασίας, των τηλεδιασκέψεων και γενικώς να εμπεδωθεί ότι εφόσον κάποιος δεν εμβολιάστηκε, οφείλει γενικά να μένει σπίτι του σε εθελοντικό –όχι και τόσο– αυτοαποκλεισμό. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η συζήτηση για τους ανεμβολίαστους βουλευτές, αλλά και η περίπτωση του δημοτικού συμβουλίου της Αθήνας, όπου ζητήθηκε οι ανεμβολίαστοι να συμμετέχουν αποκλειστικά μέσω τηλεδιάσκεψης δίνοντας έτσι το «καλό παράδειγμα».
Το ίδιο δε, θα ισχύει και στον ιδιωτικό τομέα όπου η προσέλευση με τεστ ήδη έχει αρχίσει να ξεχνιέται ως επιλογή και να αφήνεται στα πλαίσια της όποιας ατομικής διεκδίκησης του εργαζόμενου. Ενώ την ίδια στιγμή, ξεκινούν διώξεις για όσους –άσχετα με την άποψη τους– διαφώνησαν με την παρούσα διαχείριση και ζητιούνται δηλώσεις νομιμοφροσύνης, υπακοής και περιθωριοποίησης των διαφωνούντων από όλο τον επιστημονικό κόσμο. Το τελευταίο συστατικό προετοιμασίας για την πρεμιέρα είναι και η «πρόσφατη» ανακάλυψη κυκλωμάτων που εκδίδουν πλαστά πιστοποιητικά εμβολιασμού και νόσησης. Εκ των προτέρων λοιπόν οι ανεμβολίαστοι και οι φίλοι τους πέρα από φορείς ανορθολογισμού, σκοταδισμού και αντικοινωνικής συμπεριφοράς, είναι και ύποπτοι για πλαστογραφία δηλαδή είναι και πιθανοί εγκληματίες. Μα δεν βλέπουν ότι ο αποκλεισμός δια μέσου του πιστοποιητικού, είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει τέτοια φαινόμενα; Δεν καταλαβαίνουν ότι η εκχώρηση των ράπιντ τεστ του μισού πληθυσμού στον ιδιωτικό τομέα δίνει χώρο σε κυκλώματα που θέλουν να πλουτίσουν σε βάρος της δημόσιας υγείας; Ότι η σύνδεση της ζωής, της ελευθερίας και της εργασίας με το υγειονομικό πάσο, στην ουσία αποϊατρικοποιεί χρήσιμα μέσα για τη διαχείριση της πανδημίας και τα τοποθετεί στη γκάμα των εργαλείων καταστολής και πειθάρχησης, προκαλώντας ανεπανόρθωτη ζημιά; Η κυβέρνηση τα γνωρίζει αυτά, αλλά ο στόχος είναι άλλος, στη δημιουργία ενός μόνιμου καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, στην περιστολή της δημοκρατίας και τον κοινωνικό έλεγχο, ενώ τα κυκλώματα δεν είναι παρά τα παράσιτα, οι μαυραγορίτες που θέλουν να κερδοσκοπήσουν πάνω στη διάλυση της Υγείας και της Δημοκρατίας στη χώρα.
Η σύνδεση της ζωής, της ελευθερίας και της εργασίας με το υγειονομικό πάσο, στην ουσία αποϊατρικοποιεί χρήσιμα μέσα για τη διαχείριση της πανδημίας και τα τοποθετεί στη γκάμα των εργαλείων καταστολής και πειθάρχησης, προκαλώντας ανεπανόρθωτη ζημιά
ΑΡΧΗΣ ΓΕΝΟΜΕΝΗΣ από τα σχολεία, εφαρμόζονται νέα μέτρα όπου σε αντιστοιχία με αυτά που θα ισχύουν για τον γενικό πληθυσμό, οι μαθητές θα μπουν στις τάξεις τους με επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού/νόσησης ή 2 self-test την εβδομάδα (ευτυχώς τα τελευταία σε αντιδιαστολή με όσα ισχύουν για τους ενήλικες θα παρέχονται δωρεάν). Ενώ σε περίπτωση νόσησης κάποιου παιδιού και πάλι θα ισχύουν άλλα μέτρα ιχνηλάτησης με βάση τον εμβολιασμό. Σε κάθε περίπτωση ενισχύεται και στα σχολεία ο διχασμός. Προτάθηκε μέχρι και ένα κλιμάκιο εμβολιασμού σε κάθε σχολείο. Καμιά κουβέντα όμως για ένα κλιμάκιο δωρεάν τεστ σε κάθε σχολείο ή για αραίωση των τμημάτων ώστε να εξασφαλίζεται η ασφαλής και απρόσκοπτη λειτουργία της εκπαίδευσης.
Έπεται η εφαρμογή των μέτρων σε όλη την κοινωνία, με τους ανεμβολίαστους να αποκλείονται επίσημα σχεδόν από όλους τους κοινωνικούς χώρους. Δεν θα έχουν πρόσβαση στην εστίαση, στους χώρους άθλησης άσχετα με το αν έχουν κάνει τεστ. Ενώ, η πρόσβαση στα θέατρα, τα μουσεία, τα σινεμά κα τα γυμναστήρια, θα γίνεται μόνο με ράπιντ τεστ 48 ωρών. Το ίδιο θα ισχύει και για τη μετακίνηση από νομό σε νομό. Οι ανεμβολίαστοι επωμίζονται το κόστος για τα τεστ τους, πράγμα που πέρα από οικονομικό δυσβάστακτο, εισάγει τη λογική ότι το δημόσιο δεν οφείλει να δαπανά χρήματα για εκείνους ή και άλλους «μιαρούς». Παράλληλα, ακόμη και η πρόσβαση στην εργασία και τα πανεπιστήμια θα απαιτεί ένα ή δυο ράπιντ τεστ την εβδομάδα –ανάλογα με το επάγγελμα–, ενώ όποιος δεν συμμορφώνεται για οποιοδήποτε λόγο θα τίθεται σε αναστολή. Αυτονόητα μαζί με τα παραπάνω δίνεται στον εργοδότη το δικαίωμα να γνωρίζει αν οι εργαζόμενοι έχουν εμβολιαστεί.
ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ αντίστοιχα μέτρα εφαρμόζονται και σε άλλες χώρες όπως η Γαλλία και η Ιταλία, ενώ πριν λίγες ημέρες το Ισραήλ ανακοίνωσε πως θα προχωρήσει και σε τέταρτη δόση, με τα πιστοποιητικά εμβολιασμού να λήγουν κάθε εξάμηνο. Το νέο καθεστώς, ένα υβρίδιο μεταξύ δικτατορίας και απαρτχάιντ, που επιβάλλεται σε διάφορα σημεία του κόσμου, είναι το αναγκαίο υπόστρωμα για να προχωρήσουν διάφορες αναδιαρθρώσεις, με μοναδικό σκοπό την εξασφάλιση των κερδών και την «απρόσκοπτη» συνέχεια της παραγωγής στις νέες συνθήκες. Η διαχείριση της πανδημίας δεν είναι παρά ο επιταχυντής των εξελίξεων – αν ο στόχος ήταν η αντιμετώπιση της προς όφελος των κοινωνιών τότε θα έπρεπε να έχουν συμβεί πολύ διαφορετικά πράγματα. Η ενίσχυση της Υγείας και της Παιδείας ώστε να μπορούν να λειτουργήσουν ουσιαστικά μέσα στις νέες συνθήκες, τα ΜΜΜ, η δωρεάν παροχή τεστ και μασκών σε όλους, η εξαντλητική ιχνηλάτηση, η ενημέρωση του κόσμου, η στήριξη όσων νοσούν, σε συνδυασμό με μια διαφανή, δημοκρατική, ανθρωπιστική καμπάνια για τον εμβολιασμό, είναι μερικά μόνο, χιλιοειπωμένα μέτρα που θα μπορούσαν να έχουν παρθεί.
Όμως τίποτα από αυτά δεν έγινε, αυτό αποτελεί επιλογή και δεν πρέπει να ξεχνιέται, γιατί τότε η σημερινή κατάσταση μοιάζει μονόδρομος ενώ δεν είναι. Άλλωστε η κοινωνική πρόοδος και προκοπή αλλά και η χειραφέτηση των ανθρώπων δεν γίνεται να περάσει μέσα από την επιβολή και τον αυταρχισμό. Ενώ για όσους τις επιζητούν, η δημοκρατία, η ισότητα και η ελευθερία αποτελούν μονόδρομο.
