Τους 98 έφτασαν οι μετανάστες που έχουν οδηγηθεί με σοβαρά προβλήματα υγείας σε νοσοκομεία.
Του Λεωνίδα Σακλαμπάνη.
Επικοινωνιακό τρικ και ενώ οι ζωές των απεργών πείνας κρέμονται από μία κλωστή επιχείρησε η κυβέρνηση, στην άκαρπη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στη ΓΣΕΕ, το μεσημέρι της Παρασκευής. Η πρόταση των Ραγκούση και Λοβέρδου, παρουσία εκπροσώπου από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και του προέδρου της ΓΣΕΕ, ήταν ίδια με αυτή που διέρρεε η κυβέρνηση εδώ και μέρες και την οποία απέρριπταν με τη σειρά τους οι απεργοί πείνας.
Έτσι η Κυβέρνηση στον προσχηματικό διάλογο που διοργάνωσε με προφανή στόχο να εκβιάσει τους μετανάστες και να στρέψει τη κοινωνία εναντίον τους, πρότεινε, εκ νέου, εξάμηνο καθεστώς παραμονής με τη δυνατότητα ανανέωσης για ακόμη 6 μήνες.
Οι απεργοί μετανάστες με την ολοκλήρωση της σχεδόν 3ωρης συνάντησης, συνεδρίασαν στο κτίριο της Υπατίας, όπου και αποφάσισαν τη συνέχιση της απεργίας πείνας μέχρι την τελική δικαίωσή τους. Προηγήθηκε ένα ανεπανάληπτο κυβερνητικό μπάχαλο με κορυφαίους υπουργούς της κυβέρνησης να ξιφουλκούν πάνω στις ζωές των μεταναστών που σήμερα Σάββατο φτάνουν τις 40 ημέρες απεργίας πείνας. Η τοποθέτηση του Ευάγγελου Βενιζέλου σε επιτροπή της Βουλής, για το αυτονόητο ότι «θα ήταν τραγική εξέλιξη να υπάρξει έστω και μία απώλεια. Θα ασκήσω όλη την επιρροή μου στους συναρμόδιους υπουργούς, ώστε να βρεθεί μια λύση», ήταν αυτή που πυροδότησε το κλίμα στη βραχυκυκλωμένη κυβέρνηση, με τον Γιάννη Ραγκούση, που (μαζί με άλλους) αναδεικνύει σε κάθε ευκαιρία το αυταρχικό πρόσωπο της κυβέρνησης, να ζητά από τον Βενιζέλο να τοποθετηθεί στο αν συμφωνεί με τη νομιμοποίηση των μεταναστών! Ο τελευταίος μπορεί να μην ανταπάντησε αλλά είχε ήδη ρίξει την ευθύνη στον υπουργό Εσωτερικών στην περίπτωση που κάποιος από τους μετανάστες καταλήξει.
Νωρίτερα στο κύκλο των αντιπαραθέσεων και της σύγκρουσης είχαν μπει και οι Καστανίδης και Παπουτσής, με τον πρώτο να δηλώνει πως θα δοθεί στους μετανάστες ετήσια άδεια παραμονής ενώ ο δεύτερος, άδεια 6μηνης διάρκειας!
Μέσα σε όλη αυτή τη βγαλμένη από φρενοκομείο κατάσταση, οι μετανάστες αργοπεθαίνουν από μία ανίκανη, αυταρχική και επικίνδυνη κυβέρνηση, η οποία έπειτα από σχεδόν 1,5 μήνα σκέφτηκε πως μπορεί η εκδικητικότητά της να δολοφονήσει έναν άνθρωπο που ζητά να μην είναι αόρατος από τη πολιτεία.
Και ας μην γελιόμαστε, αυτή η σύγκρουση δεν έχει να κάνει με την ξαφνική ευαισθησία του κ. Βενιζέλου. Εδώ πλέον είναι φανερό πως όσο ο κλοιός του Μνημονίου και των αποτυχημένων ενεργειών του Γιώργου Παπανδρέου σφίγγει γύρω από τη κυβέρνηση, τόσο οι δελφίνοι θα ξεπετάγονται με πρόσχημα τη κοινωνική δικαιοσύνη. Είναι τουλάχιστον αισχρό, υπουργοί να προασπίζονται δήθεν την ίδια τη ζωή των απεργών πείνας μετά από 40 ημέρες. Και είναι ιδιαίτερα γνωστή αυτή η τακτική όταν ένα κυβερνητικό σχήμα κλυδωνίζεται. Να βάλλεται εσωκομματικά για προσωπικά οφέλη και σκοπιμότητες.
Παγκόσμια Αλληλεγγύη
Από τις Φιλιππίνες μέχρι την Ουάσιγκτον και από τη Σουηδία μέχρι και τη Νότια Αφρική καθημερινά κατά δεκάδες εξαπλώνονται οι δράσεις και τα ψηφίσματα συμπαράστασης για τους απεργούς πείνας. Ένα κύμα που φαίνεται πια να σκεπάζει ακόμη και τη δύσπιστη, φοβική και επηρεασμένη από την οικονομική κρίση και την προπαγάνδα των ΜΜΕ ελληνική κοινωνία για τα δίκαια αιτήματα των μεταναστών. Οι 300 που καθημερινά μπαινοβγαίνουν στα νοσοκομεία, οι 300 που δίνουν την μάχη για την αξιοπρέπεια και την αυτονόητη δυνατότητά τους να ζουν νόμιμα στη γη που αναπνέουν και εργάζονται, φαίνεται ότι καταφέρνουν να ταρακουνήσουν συνειδήσεις.
Διότι οι μετανάστες, δίνουν αυτόν τον αγώνα ακόμη και για μας τους ντόπιους. Αύριο μπορεί όλοι εμείς που παθητικά πολλές φορές βλέπουμε τον αγώνα τους σαν κάτι ξένο, να είμαστε στη θέση τους. Μπορεί άλλωστε κάποιος να αποκλείσει το χειρότερο σενάριο για τον εργαζόμενο, το φοιτητή, τον αγρότη ή τον συνταξιούχο όταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διοικεί τη χώρα με τον οδοστρωτήρα του ΔΝΤ;
Χθες, Παρασκευή, διοργανώθηκε ακόμη μία διαδήλωση Αλληλεγγύης στο Μουσείο μετά από κάλεσμα των ίδιων των μεταναστών προς τις ομάδες υποστήριξης, ενώ την Πέμπτη αντίστοιχη πορεία διοργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη.
«Αργοσβήνω πολεμώντας»
Ένα τραγούδι από το συγκρότημα «Υπεραστικοί» και τίτλο «Νερό και αλάτι» είναι αυτό που συντροφεύει τα τελευταία 24ωρα τους απεργούς πείνας και τις ομάδες αλληλεγγύης. Ο στιχουργός του τραγουδιού εμπνεύστηκε το κομμάτι αυτό από μία δήλωση του Χασάν, ο οποίος περιέγραψε πώς οι μετανάστες αποχαιρετούν τους δικούς τους ανθρώπους όταν αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους για μια καλύτερη ζωή: «…Για τους δικούς σου, από την ώρα που φεύγεις μετανάστης είσαι ήδη σαν νεκρός, στρώνουν κάθε βράδυ τραπέζι κι εσύ λείπεις. Τους είπα να με κλάψουν 40 μέρες, κι αυτό ήταν. Κι εμείς αν πεθάνουμε, θα κοιμόμαστε για πάντα ήσυχοι. Όμως, αυτοί που δε μας δίνουν μια σφραγίδα δε θα κοιμούνται ήσυχοι ποτέ.
Θέλω να πω και μια κουβέντα στους Έλληνες φίλους που έκανα: μπήκατε στην καρδιά μου. Ζήσαμε ευτυχισμένοι. Και σε όλους αυτούς που μας φέρθηκαν άσχημα, μας έφαγαν λεφτά: σας τα χαρίζω, σαν να μην έχει γίνει τίποτα. Αντίο σας». Ήδη μέχρι την Παρασκευή το μεσημέρι 98 απεργοί πείνας έφτασαν πιο κοντά στο θάνατο και οδηγήθηκαν στα νοσοκομεία κατά δεκάδες. Οι περισσότεροι λιπόθυμοι και άλλοι με το φόβο μη αναστρέψιμων σε ζωτικά όργανα του σώματός τους βλαβών. Οι 81 παραμένουν νοσηλευόμενοι, ενώ στη Θεσσαλονίκη οι απεργοί πείνας που έχουν παραμείνει στα νοσοκομεία της πόλης φτάνουν τους 17. Σύμφωνα με τα ιατρικά ανακοινωθέντα της ομάδας των γιατρών που επιβλέπει τους μετανάστες, αρκετοί από αυτούς παρουσιάζουν καρδιακή αρρυθμία, άλλοι νεφρική ανεπάρκεια ενώ κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο του ακαριαίου θανάτου.
