Αυτή η περίφημη δικαιολογία που ξεστόμισε πριν χρόνια ο πρώην υπουργός της ΝΔ Βουλγαράκης αποτελεί τελικά τη μοναδική γραμμή άμυνας των διαπλεκόμενων όπου γης. Τελευταίος την επικαλέστηκε ο Μανουέλ Σορία, μέχρι χτες υπουργός Βιομηχανίας της «υπηρεσιακής» ισπανικής κυβέρνησης υπό τον Ραχόι. Αναγκάστηκε να παραιτηθεί όταν αποκαλύφθηκε ότι έχει offshore εταιρίες στον Παναμά και στη νήσο Τζέρσεϊ της Μάγχης, αλλά τόνισε ότι «δεν έχει υποπέσει σε κανένα αδίκημα».
Τεχνικά, έχει δίκιο. Αλλά οι πολίτες του ισπανικού κράτους (οι… μισοί από τους οποίους δεν νιώθουν πολίτες, αλλά δια της βίας υπήκοοι ενός τεχνητού κατασκευάσματος), απηυδισμένοι από τη λιτότητα και τη διαφθορά, δεν δείχνουν και μεγάλη κατανόηση. Πόσο μάλλον που συνεχίζεται και το κυβερνητικό αδιέξοδο, αφού καμιά πολιτική δύναμη, παλιά ή νέα, δεν φαίνεται διατεθειμένη να θυσιαστεί για να σώσει το σάπιο πολιτικό και οικονομικό σύστημα που εδρεύει στη Μαδρίτη και ξεζουμίζει τους πάντες.
Την τελευταία πρόκα στο φέρετρο των προσπαθειών να σχηματιστεί κυβέρνηση από την παρούσα βουλή την έβαλαν οι Podemos, αφού επί μήνες προσπάθησαν να τετραγωνίσουν τον κεντροαριστερό κύκλο. Πρώτα βέβαια δοκίμασαν τα πάντα – από το να ξεχάσουν τις αμαρτίες των «σοσιαλιστών», εξίσου βουτηγμένων στη διαφθορά με τη Δεξιά του Ραχόι, έως να προσπαθήσουν να συνεννοηθούν με τους νεοφιλελεύθερους Ciudadanos. Ο κύκλος βέβαια δεν τετραγωνιζόταν, όσο κι αν εντός και εκτός Ισπανίας πολλοί διακήρυτταν ότι, να, σήμερα, αύριο θα υπάρξει «συνεργασία του ευρύτερου προοδευτικού χώρου»…
Το πρόβλημα της Καταλονίας και άλλων «επαρχιών» της Μαδρίτης, απ’ όπου οι Podemos άντλησαν τις περισσότερες ψήφους χάρη στη δέσμευσή τους να υποστηρίξουν τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για αυτοδιάθεση, αποδεικνύεται πεισματάρικο εμπόδιο. Εξίσου πεισματάρικο με την ασυμβατότητα των προγραμμάτων αυτών που διακηρύττουν ότι θέλουν πολιτική και κοινωνική δημοκρατία, με τα προγράμματα αυτών που ιδρώνουν για να διασώσουν το παλιό σύστημα.
Έτσι γίνεται όλο και πιο πιθανό το ενδεχόμενο προκήρυξης νέων εκλογών. Μόνο που αυτή τη φορά όλα τα κόμματα, παλιά και νέα, θα συμμετάσχουν όντας ήδη αρκετά τσαλακωμένα από τα μετεκλογικά μαγειρέματα. Όλη αυτή η πολύμηνη επιχείρηση ευνουχισμού του πόθου εκατομμυρίων υπηκόων να γίνουν επιτέλους πολίτες, αύξησε την οργή και την απογοήτευση. Και θα πληρωθεί στις κάλπες – αν και είναι ακόμη νωρίς να πει κανείς πού θα στείλουν οι πολίτες τον πιο τσουχτερό λογαριασμό.
Ε.Φ.
