του Φώτη Τερζάκη
Στις 15 Ιουλίου, την επομένη τής μεγάλης συγκέντρωσης διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα ενάντια στο εξαγγελθέν υγειονομικό απαρτχάιντ από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, όλα τα συστημικά μέσα και οι εφημερίδες (περιλαμβανομένης της ΕφΣυν) έγραψαν απαξιωτικά για καμιά 500ριά ακροδεξιούς και «ψεκασμένους», δημοσιεύοντας προς επίρρωση μερικές φωτογραφίες με παπάδες, σταυρούς και λάβαρα. Το να συκοφαντούνται όσοι αντιστέκονται στη νεοναζιστική υγειονομική πολιτική (την οποία ενέκριναν όλα τα κόμματα της Αριστεράς, προς αιώνια ντροπή τους) και να εκχωρούνται συλλήβδην στην ακροδεξιά είναι μια γνωστή και καλά δοκιμασμένη στρατηγική όλο αυτό το διάστημα· αλλά το ψέμα και η παραποίηση της πραγματικότητας έχει ένα όριο: γιατί στο Σύνταγμα την ημέρα εκείνη ήταν πάρα πολύς κόσμος – περί τις 6.000 κατά την πιο μετριοπαθή εκτίμηση, μέχρι και 30.000 κατά ορισμένους… Ετερόκλητος βέβαια· αλλά το αίτημα που τους κινητοποιούσε ήταν συγκεκριμένο και αδύνατο να παραναγνωστεί.
Νωρίς το πρωί τής 14ης είχε αναρτηθεί στο Indymedia ένα κείμενο, μέρος τού οποίου έλεγε τα εξής:
Την Τετάρτη 14/07 έχουν καλεστεί στο Σύνταγμα και την Ομόνοια συγκεντρώσεις «ενάντια στα μέτρα, τον διαχωρισμό», κλπ. από φασιστικές γκρούπες και συνωμοσιολόγους όλων των ειδών που σέρνουν τα κουφάρια τους μεταξύ παλαιού ημερολογίου, μαρτύρων τού Ιεχωβά και ακολουθητών τού Πετράκου (μέντιουμ της εποχής μας)… Μετά από ενάμιση χρόνο πανδημίας, μετά από 13.000 νεκρούς συμπολίτες μας, βγαίνουν κάποιοι με περισσή ευκολία δηλώνοντας ότι ο Covid-19 δεν υπάρχει, ότι είναι μια απλή γρίπη, ότι δεν υπάρχουν νεκροί. […] Χωρίς να κατακρίνουν την κυβέρνηση για το πώς φτάσαμε ώς εδώ, για την παραπληροφόρηση που βομβαρδίζει τον κόσμο, για τα τραγελαφικά «μέτρα» κι εντέλει και για τους ίδιους τούς νεκρούς, είτε ήταν από Covid είτε από το γκρέμισμα της δημόσιας υγείας. Κι εμείς αναρωτιόμαστε: δεν ρίχνουν νερό στον μύλο τής εγκληματικής κυβερνητικής πολιτικής, τη στιγμή που κίνημα και κοινωνία παλεύουν για την υγεία; Τη στιγμή που τα κρούσματα αυξάνονται μέρα με τη μέρα; Δεν αποτελούν δεκανίκι του ίδιου τού συστήματος όταν οι κυβερνώντες εγκληματούν διαλύοντας το ΕΣΥ και κάποιοι φωνάζουν ότι δεν είναι κορονοϊός αλλά μια απλή «γριπούλα»; […] Πρωτόγνωρο φαινόμενο στα μέχρι τώρα χρονικά όσον αφορά τον δρόμο είναι η κοινή κάθοδος με φασίστες από κάποιους που δηλώνουν «αντίφα» και καπηλεύονται το κόκκινο αστέρι σαν υπογραφή. Αυτό είναι σίγουρα μια νέα αρνητική εξέλιξη που φυσικά δεν θα περάσει αναπάντητη από το σύνολο του αντιφασιστικού κινήματος. Ως σύντροφοι-/ισσες ενάντια στον φασισμό και τον σκοταδισμό που θέλουν να μας επιβάλουν απαντάμε πως δεν θα τους αφήσουμε τον δρόμο τόσο εύκολα. Έχουν γίνει μάχες για να κερδίσει έδαφος η πρόοδος στον πλανήτη. Δεν θα αφήσουμε κάποιους να μας γυρίσουν στο μεσαίωνα. Δεν θα αφήσουμε τους δρόμους έρμαια των φασιστών/συνωμοσιολόγων. (1)
Εν πρώτοις, είναι κατάφωρο ψέμα ότι «φασιστικές γκρούπες» και «συνωμοσιολόγοι» είχαν καλέσει τη συγκέντρωση στο Σύνταγμα. Η συγκέντρωση προέκυψε από ένα ελεύθερο και αυθόρμητο κάλεσμα μέσω του Διαδικτύου και των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης πολλών και διαφόρων θιγόμενων από τα μέτρα υγειονομικού καταναγκασμού (μεταξύ των οποίων και η κίνηση των εστιατόρων «Μαγαζιά δίχως μπόλι»). Θα μπορούσα να πω ακόμη πολλά για την εσκεμμένη ασάφεια του παραπάνω κειμένου ως προς το ποιο είναι το αληθινό πρόβλημα, κρυμμένη κάτω από επαναλήψεις των ίδιων ρητορικών στερεοτύπων τής κυβερνητικής προπαγάνδας («χιλιάδες νεκροί συμπολίτες μας», «τα κρούσματα αυξάνονται μέρα με τη μέρα», κ.ο.κ), την ιδεολογική αναπαραγωγή των πιο τετριμμένων κλισέ τού τεχνοκρατικού εκσυγχρονισμού («μάχες για να κερδίσει έδαφος η πρόοδος», «δεν θ’ αφήσουμε να μας γυρίσουν στον μεσαίωνα», κ.ο.κ.) (2) και ανέξοδες αντιφασιστικές κορώνες – αλλά θα τα παρακάμψω προς στιγμήν για να επικεντρωθώ στο πιο κρίσιμο: τί σημαίνει να μην «αφήσουμε τους δρόμους έρμαια των φασιστών/συνωμοσιολόγων» αν όχι να αναδιεκδικήσουμε στην πράξη τούς δρόμους απ’ αυτούς; Να μην τους αφήσουμε να καπηλευτούν την αυξανόμενη λαϊκή δυσφορία για την κατασταλτική υγειονομική πολιτική τής κυβέρνησης και να της δώσουμε την πραγματικά ριζοσπαστική, ανατρεπτική προοπτική που της αξίζει;
Με ένα τέτοιο σκεπτικό, λίγες συλλογικότητες που σχηματιστήκαμε ad hoc για την αντιμετώπιση της υγειονομικής κυβερνητικής τρομοκρατίας –συγκεκριμένα, η Διεπιστημονική Ένωση Υπεράσπισης της Δημοκρατίας και της Βιοηθικής (dimobio.gr), η CONTRA DYSTOPIA (contradystopia.gr), οι Επιστήμονες για την Υγεία και την Ελευθερία (eyewideopen.org), η World Freedom Alliance – Greece, η Φωνή Ελευθερίας και Παγκόσμιας Συμμαχίας– ήρθαμε σε επικοινωνία λίγες ημέρες νωρίτερα και αποφασίσαμε να κατεβούμε στο Σύνταγμα με ένα κοινό κείμενο και γύρω από ένα κοινό πανώ. (3) Γνωρίζαμε ότι την ίδια ημέρα και στον ίδιο χώρο είχε εξαγγείλει συγκέντρωση μια νεοναζιστική οργάνωση, η ProPatria, και ο κίνδυνος της σύγκρουσης ήταν σοβαρός, αλλ’ αποφασίσαμε να αναλάβουμε το ρίσκο ακριβώς για να μην αφήσουμε το κίνημα εναντίωσης στο υγειονομικό ολοκληρωτισμό να πέσει λάφυρο στα χέρια τής ακροδεξιάς.
Την ίδια ώρα στην Ομόνοια είχε οργανώσει συγκέντρωση ο (δεξιάς πολιτικής προελεύσεως) καρδιολόγος Βοβόλης και το νεοϊδρυθέν κόμμα του, με αρχηγική εμφάνιση και σαφή προεκλογικό χαρακτήρα. Σημείωσε μια εντυπωσιακή μαζικότητα –φαντάζομαι ότι ξεπέρασε και τις προσδοκίες τού ίδιου– η οποία εύλογα μπορούμε να υποθέσουμε πως οφειλόταν σε έναν κυρίως λόγο: ότι είχε την οξυδέρκεια και τη διορατικότητα να κάνει σχεδόν αποκλειστικό αντικείμενο του καλέσματός του εκείνο που του χάρισε η Αριστερά – τη μαχητική εναντίωση στα υγειονομικά μέτρα, στις εγκληματικές «υποχρεωτικότητες» και στο σχεδιαζόμενο κοινωνικό απαρτχάιντ, κατακεραυνώνοντας με σκληρή γλώσσα την κυβέρνηση και χαρακτηρίζοντας την απερίφραστα ως «φασιστική».
Μετά το τέλος τής συγκέντρωσης στην Ομόνοια, ο κόσμος τού Βοβόλη έκανε μια εντυπωσιακή είσοδο στην πλατεία Συντάγματος –τουλάχιστον 5.000 άνθρωποι– για να καταλήξει στο δεξιό μέρος τής Βουλής (την πλευρά τής Βασιλίσσης Σοφίας) όπου ο ίδιος συνέχισε να μιλάει στους οπαδούς του. Καμιά εκατοστή νεαρά άτομα με νεοναζιστικό προφίλ –κουρεμένα κεφάλια, μαύρες στολές και στειλιάρια– είχαν φροντίσει να καταλάβουν από νωρίς το πάνω μέρος τής πλατείας (σε συμπαράταξη ουσιαστικά με τις λίγες αστυνομικές δυνάμεις), κραδαίνοντας λάβαρα και σταυρούς και ψέλνοντας τον Εθνικό Ύμνο και τον Ακάθιστο Ύμνο (ήταν πράγματι μερικοί παπάδες μαζί τους). Υπήρχαν ακόμα τουλάχιστον 1.000 άτομα στην πλατεία χωρίς σαφές ιδεολογικό στίγμα, ενώ η δική μας ομάδα, άλλα εκατό άτομα περίπου, είχε συσπειρωθεί στο κάτω μέρος της. Εν τω μεταξύ η μαυροφορεμένη φάλαγγα είχε προχωρήσει στο απέναντι πεζοδρόμιο μπροστά ακριβώς από τη Βουλή, με τις όλες τις τηλεοπτικές κάμερες στραμμένες αποκλειστικά πάνω της, πράγμα που έδωσε την ευκαιρία στη δική μας ομάδα να προωθηθεί προς τα πάνω, μέχρι τα σκαλιά. Και τότε, ξαφνικά, δεχθήκαμε επίθεση. Ένα απόσπασμα φασιστοειδών όρμησε με αγριότητα στον πυρήνα που κρατούσε το πανώ και άρχισε να το σκίζει. Μόλις αντιλήφθηκα τί έχει συμβεί έτρεξα να υπερασπιστώ το πανώ, και βρέθηκα περικυκλωμένος από μια ομάδα καμιά 25αριά παραληρούντων τραμπούκων που μας διέταζαν να φύγουμε από τον χώρο κι από τη χώρα τους· αφού επί μερικά λεπτά ανταλλάσσαμε διαπληκτισμούς και σπρωξιές, ένας με χτύπησε μ’ ένα κράνος στο κεφάλι, ενώ άλλοι άρπαξαν τα κινητά από κάποιες κοπέλες που προσπαθούσαν να βιντεοσκοπήσουν τη σκηνή. (4) Υποχωρήσαμε εντέλει συντεταγμένα, κατεβήκαμε όλη την Ερμού μέχρι το Μοναστηράκι μοιράζοντας το κείμενό μας –ήταν εντυπωσιακά θετική η ανταπόκριση του κόσμου και των μικροκαταστηματαρχών– για να καταλήξουμε εντέλει στο Θησείο. Καμία κάμερα δεν τα είδε αυτά.
Ποιο είναι το δίδαγμα αυτής της ιστορίας; Πρώτον, ότι ο αληθινός αντιφασισμός φαίνεται στην πράξη όσων είναι αποφασισμένοι να βάλουν το κεφάλι τους στον ντορβά, όχι στην άσφαιρη ρητορική όσων μεταμφιέζουν τον πολιτικό τους επαμφοτερισμό σε ψευτοδιαλεκτική άσκηση, ούτε στους «δικαιωματικούς» πομφόλυγες όσων δεν τολμούν να συγκρουστούν ούτε καν με την οικογένεια, τον κοινωνικό κύκλο, το αφεντικό στη δουλειά τους είτε στην υπηρεσία ή στο πανεπιστήμιο… Δεύτερον, ότι ο υγειονομικός ολοκληρωτισμός ως αιχμή τής τελευταίας παγκόσμιας μεταμόρφωσης του τεχνοκαπιταλισμού, γεννάει ένα λανθάνον επαναστατικό δυναμικό που, στην Ελλάδα τουλάχιστον, θα μπορούσε να αναθερμάνει τις τραγικά ανακομμένες κινηματικές διαδικασίες τής περιόδου 2010-12 – αλλά η ασυγχώρητη τυφλότητα της «αριστεράς» ετοιμάζεται πάλι να το χαρίσει στους πολιτικούς της αντιπάλους.
Σημειώσεις
- Ανάρτηση 14/07/2021, Για τη φασιστοσυγκέντρωση της Τετάρτης 14/07 – Ενάντια στον φασιστικό/ακροδεξιό εσμό
- Την απάντηση σε αυτά μοιάζει κατά ειρωνικό τρόπο να δίνει η ινδή ακτιβίστρια Vandana Siva σε κείμενό της που είχε αναρτηθεί νωρίτερα στο ίδιο το Indymedia. Βλ. ανάρτηση 17/06/2021, Το παγκόσμιο πρόγραμμα του Bill Gates και μπορούμε να αντισταθούμε στο πόλεμό του ενάντια στη ζωή
- Βλ. το κείμενο στο https://dimobio.gr/?p=1165#more-1165
- Ωστόσο, χάρη στην ηρωική προσπάθεια ενός συντρόφου, κάποια κομμάτια βίντεο διασώθηκαν – που μπορείτε να τα δείτε εδώ με τον ψύχραιμο σχολιασμό του: https://www.youtube.com/watch?v=tfjjeD0yCYA
