Πριν μερικές μέρες, στη Γαλλία, είδε το φως της δημοσιότητας από την εφημερίδα Liberation ακόμα ένα βίντεο που αποδείκνυε ότι ο 42χρονος ντελιβεράς Σέντρικ Σουβιάτ πέθανε εξαιτίας της μεταχείρισης που είχε από τις αστυνομικές αρχές – αυτή τη φορά το βίντεο ήταν τραβηγμένο από το κινητό του θύματος.
Στις 5 Ιανουαρίου 2020, στο Παρίσι, η αστυνομία σταματάει τον ντελιβερά, εν ώρα εργασίας, Σέντρικ Σουβιάτ για να του βεβαιώσει τροχαία παράβαση – ότι μιλούσε στο κινητό την ώρα που οδηγούσε. Μετά τον διάλογο που διαμειφθεί μεταξύ των δύο μερών οι τέσσερις αστυνομικοί ένιωσαν προσβεβλημένοι και αποφάσισαν να συλλάβουν τον ντελιβερά για εξύβριση. Κατά τη διάρκεια της σύλληψης εφαρμόστηκαν λαβές πνιγμού από τους αστυνομικούς ώστε να μπορέσουν να ακινητοποιήσουν αποτελεσματικά (!) τον Σέντρικ Σουβιάτ. Αυτές είχαν σαν αποτέλεσμα ο Σέντρικ να μην μπορεί να αναπνεύσει, γεγονός που το δήλωσε εφτά (7) φορές στους αστυνομικούς μέσα σε διάστημα 22 δευτερολέπτων, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι: «Δεν μπορώ να ανασάνω». Η ιατροδικαστική έρευνα έδειξε ότι ο Σέντρικ Σουβιάτ πέθανε από ασφυξία καθώς είχε υποστεί κάταγμα στον λάρυγγα.
Κάποιους μήνες μετά, τον Ιούνιο του 2020, βγήκαν στη δημοσιότητα τα βίντεο περαστικών που είχαν καταγράψει το περιστατικό και φαινόταν καθαρά τι είχε γίνει. Με βάση τα βίντεο οι τέσσερις αστυνομικοί απολύθηκαν ενώ η επιτροπή National Gendarmerie Institute for Criminal Research έκρινε ότι ο Σουβιάτ δεν διέπραξε κάποιο αδίκημα κατά τον διάλογό του με τους αστυνομικούς. Ο υπουργός Εσωτερικών της Γαλλίας απαγόρευσε τη χρησιμοποίηση των λαβών πνιγμού από την αστυνομία, μια απαγόρευση που άρθηκε λίγο καιρό μετά από τις διαμαρτυρίες των σωματείων των αστυνομικών.
Το νέο βίντεο της δολοφονίας του Σέντρικ Σουβιάτ συγκλονίζει αφού είναι τραβηγμένο από το κινητό του θύματος και φαίνεται λεπτομερώς όλος ο διάλογος με τους αστυνομικούς αλλά και η αγριότητα που ακολούθησε. Μια αγριότητα που θυμίζει τη δολοφονία του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ από αστυνομικούς στη Μινεάπολη των ΗΠΑ. Άλλωστε η ίδια η χήρα του Τζορτζ Φλόιντ, όταν είδε τα βίντεο από τη δολοφονία του δήλωσε: «Έχουμε ένα πολίτη που ζητάει να ζήσει και είναι θύμα αδικίας και βίας μέχρι του σημείου να χάσει τη ζωή του. Είναι copy-paste με την περίπτωση του άνδρα μου.»
Η Γαλλία και οι ΗΠΑ όμως δεν είναι και πολύ μακριά από την χώρα μας. Ανάλογα περιστατικά αστυνομικής βίας είχαμε, και έχουμε, και εδώ, στην Ελλάδα. Η περίπτωση της Νέας Σμύρνης ή διάφορων ντελιβεράδων που κατέληξαν ξυλοκοπημένοι και κρατούμενοι είναι κάποιες από τις περιπτώσεις που μας έρχονται γρήγορα στο μυαλό. Όμως όλα αυτά δεν έχουν να κάνουν με την ασφάλεια του πολίτη σε ευνομούμενες πολιτείες. Δηλαδή να πηγαίνεις στη δουλειά σου ή να κάνεις τη βόλτα σου και ανά πάσα στιγμή να υπάρχει το ενδεχόμενο να καταλήξεις ξυλοδαρμένος, κρατούμενος ή και νεκρός επειδή αντιμίλησες στον τάδε αστυνομικό που νομίζει ότι είναι ο σερίφης της περιοχής.
Επίσης δεν έχουν να κάνουν μόνο με την ελλιπή εκπαίδευση κάποιων οργάνων της τάξης. Βασικά έχουν να κάνουν με το «ελεύθερο» που έχει δοθεί σε διάφορες αστυνομίες, μεταξύ αυτών και η ελληνική, να σκορπίζουν τον φόβο σε κάθε ευκαιρία. Τον αστυνομικό φόβο που αθροίζεται σε όλους τους υπόλοιπους φόβους που διαχέουν οι ελίτ – να μην αρρωστήσεις, να μην καείς, να μην πνιγείς, να μην κρυώσεις, να μην πεινάσεις κ.ο.κ. Γιατί νομίζουν ότι ο γενικευμένος φόβος φυλάει τα έρμα. Αμ, δε. Θα ανασάνουμε σε κάθε περίπτωση…
Νίκος Ταυρής
