Δύο εξεγέρσεις εκτυλίσσονται, εδώ κι έναν περίπου μήνα, στην Ταϊλάνδη και επί αρκετές ημέρες στο Κιργιστάν. Πρόκειται για πολιτικές εξεγέρσεις, με αίτημα την ανατροπή μη νομιμοποιημένων κυβερνήσεων.
Στην περίπτωση της Ταϊλάνδης, η κυβέρνηση έχει προέλθει από δικαστικό πραξικόπημα, το οποίο ανέτρεψε, το 2006, τον εκλεγμένο πρωθυπουργό της χώρας. Το Ενωμένο Μέτωπο για τη Δημοκρατία κατά της Δικτατορίας ή, όπως έχει γίνει γνωστό, τα «Κόκκινα Πουκάμισα», απαιτεί εκλογές μέσα σε 15 ημέρες, αίτημα που αρνείται η κυβέρνηση η οποία, παρ’ ότι έχει αναπτύξει 50.000 στρατιώτες στην πρωτεύουσα, μέχρι στιγμής, έχει αποφύγει την ακραία στρατιωτική βία, μάλλον λόγω πολιτικής αδυναμίας.
Η Μπανγκόκ έχει κατακλυστεί από εκατοντάδες χιλιάδες ειρηνικούς διαδηλωτές, εδώ και τέσσερις εβδομάδες, αλλά και η υποστήριξή της κυβέρνησης στους κύκλους του κατεστημένου φαίνεται να εξασθενίζει, σύμφωνα με αναλυτές. Ακολουθεί μια παρελκυστική τακτική με αλλεπάλληλες συνομιλίες μεταξύ των ηγετών του Μετώπου και του πρωθυπουργού, μέσω των οποίων στοχεύει στην εκτόνωση, αλλά προχωρεί και σε αυθαιρεσίες, π.χ. έκλεισε το ραδιοτηλεοπτικό σταθμό των Κόκκινων Πουκάμισων, με το πρόσχημα ότι «υποθάλπει την εξέγερση». Κατόπιν τούτων, οι ηγέτες του Μετώπου δήλωσαν ότι δεν υπάρχουν, πλέον, περιθώρια συνομιλιών, αφού ο πρωθυπουργός είναι αμετακίνητος στην άποψή του περί διεξαγωγής των εκλογών στο τέλος του χρόνου, ενώ οι διαδηλωτές ζητούν την άμεση αποκατάσταση της δημοκρατίας, με τη διεξαγωγή εκλογών μέσα σε δύο εβδομάδες. Πριν από τρεις ημέρες, μάλιστα, κατέλαβαν το Κοινοβούλιο.
Έπεσε η κυβέρνηση
Στο Κιργιστάν, όπου την περασμένη Τετάρτη 7/4, συγκροτήθηκε μεταβατική κυβέρνηση από την αντιπολίτευση, η λαϊκή αναταραχή ξεκίνησε με αφορμή τις αυξήσεις στις τιμές των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, στη βόρεια πόλη Ταλάς. Το υπόβαθρο της εξέγερσης είναι η ανεργία, η καταπάτηση πολιτικών και ατομικών δικαιωμάτων, η εξαθλίωση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού καθώς και η οργή που έχει προκαλέσει η εκτεταμένη ιδιωτικοποίηση των δημόσιων επιχειρήσεων ενέργειας στο λαό αυτής της ορεινής χώρας, η οποία βρίσκεται σε στρατηγικό σημείο (συνδέει την Κίνα και τη Ρωσία με τη νοτιοδυτική Ασία). Στο έδαφός της υπάρχουν τόσο ρωσικές όσο και αμερικανικές βάσεις. Οι τελευταίες χρησιμοποιούνται ευρέως για τη μεταφορά στρατευμάτων και καυσίμων στο Αφγανιστάν. Το Συμβούλιο των Κιργίζιων Γερόντων έχει ζητήσει να κλείσει η αμερικανική βάση του Μανάς, διότι διαιρεί τη χώρα και ζημιώνει την εθνική ασφάλεια, αλλά συναινεί με την ύπαρξη ρωσικών βάσεων γιατί συνάδουν, όπως λένε, με τα στρατηγικά συμφέροντα της χώρας (Interfax). Εξ ου και η ανησυχία που εκδήλωσαν Αμερικανοί αξιωματούχοι μετά το λαϊκό ξέσπασμα κατά του προέδρου Κ. Μπακίεφ. Ενώ ο Ρώσος πρόεδρος δήλωσε πως πρόκειται μεν για «εσωτερική υπόθεση του Κιργιστάν, αλλά η μορφή διαμαρτυρίας έδειξε την οργή των απλών ανθρώπων για το υπάρχον καθεστώς» (France 24, 8/4/2010), «κλείνοντας το μάτι» στους εξεγερμένους, προφανώς για τους δικούς του λόγους. Αμερικανοί και Ρώσοι, από κοινού, δίνουν μεγάλη βαρύτητα στην «αποκατάσταση του νόμου και της τάξης», ενώ είναι προφανές ότι υποβόσκουν σημαντικά ανταγωνιστικά συμφέροντα σ’ αυτή την κεντροασιατική δημοκρατία.
Η ενέργεια της κυβέρνησης πριν από λίγες μέρες, να κλείσει διαδικτυακά ΜΜΕ τα οποία επέκριναν διεφθαρμένες συναλλαγές και να φυλακίσει ηγέτες της αντιπολίτευσης, όξυνε την κατάσταση. Οι διαδηλωτές απαίτησαν την αποφυλάκιση των ηγετών της αντιπολίτευσης και την παραίτηση του προέδρου Κ. Μπακίεφ. Οι διαδηλώσεις χτυπήθηκαν βάναυσα από τις δυνάμεις καταστολής που έριξαν αληθινά πυρά, με αποτέλεσμα να έχουν σκοτωθεί, μέχρι τις 8/4, 100 άνθρωποι. Οι διαδηλωτές, στη συνέχεια, κατέλαβαν κυβερνητικά κτίρια στην πρωτεύουσα Μπισκέκ, στο Ταλάς και στο Ναρίν και ο πρωθυπουργός Ντ. Ουσένοφ αναγκάστηκε να παραιτηθεί, ο δε πρόεδρος Μπακίεφ εγκατέλειψε την πρωτεύουσα και κατέφυγε στη νότια πόλη Ος όπου είναι η βάση της επιρροής του. Την εξουσία ανέλαβε η αντιπολίτευση, επικεφαλής της μεταβατικής κυβέρνησης τοποθετήθηκε η πρώην υπουργός Εξωτερικών Ρόζα Οτουμπάγιεβα. «Δύσκολες αλλαγές μάς βρήκαν, η εξουσία έχει περάσει στα χέρια του λαού και σε ορισμένους τόπους με βίαιο τρόπο», δήλωσε η μεταβατική πρωθυπουργός στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα.
(Πηγή: France 24)
