Της Έλενας Πατρικίου. Κοιτάξτε αυτά τα πρόσωπα κι αυτά τα σώματα. Έτσι όπως τα φωτογράφισε και τα δημοσίευσε η Ελληνική Αστυνομία. Δεν πρόκειται για «ιερόδουλες» της Βαβυλώνας ή της Καρχηδόνας.
Δεν πρόκειται για επιτηδευματίες που ασκούν το «αρχαιότερο επάγγελμα». Ας κοιτάξουμε αυτά τα πρόσωπα κι ας αφήσουμε, επιτέλους, τις νεοελληνικές ημιμαθείς παραπλανητικές αναφορές σε μία κακοχωνεμένη αρχαιότητα. Η Αστυνομία δεν ξέρει πώς να ονομάσει αυτές τις γυναίκες και έχει κάθε λόγο να προστρέχει στον καθωσπρεπισμό της ιεροδουλίας: το αστυνομικό δελτίο απευθύνεται στους πελάτες, άρα οφείλει να τους καθησυχάσει. Όχι, ο αξιότιμος πελάτης δεν κάνει τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο απ’ ό,τι οι αξιότιμοι Φοίνικες και οι αξιότιμοι Βαβυλώνιοι. Η μακρά διάρκεια αθωώνει τον πελάτη και η Αστυνομία είναι εδώ για να διαχωρίσει την ήρα από το στάρι, την κακή ιερόδουλο, φορέα ενός ασυγκράτητου και εκδικητικού ζωώδους χαρακτήρα που μολύνει το κοινωνικό σώμα με σύφιλη ή AIDS, από την καλή ιερόδουλο, το κορίτσι της χαράς, το κορίτσι της ανοχής, το κορίτσι που ανέχεται ό,τι δεν ανέχονται τα άλλα κορίτσια, το κορίτσι που θέτει δεμένο χειροπόδαρα το σώμα του στην υπηρεσία της «αντρικής φύσης». Γιατί έτσι είναι η φύση. Πανάρχαιη και αμετάβλητη. Και ανίκητη…
Κοιτάξτε αυτά τα πρόσωπα κι αυτά τα ονόματα. Δεν είναι προσωπικά δεδομένα, είναι άνθρωποι. Και οι άνθρωποι έχουν πρόσωπο. Ακόμα και οι ιερόδουλοι. Ακόμα και οι πόρνες. Μερικές φορές, ακόμα και οι πουτάνες. Κι ας πούμε ένα ευχαριστώ στον κ. Λοβέρδο και στην ΕΛΑΣ που τα δημοσιοποίησαν. Γιατί τα ξέραμε, αλλά μέχρι προχτές προτιμούσαμε να παριστάνουμε πως δεν τα έχουμε δει ποτέ. Σε καμία πλατεία και σε κανένα δρόμο. Ούτε αυτά τα πρόσωπα ούτε αυτά τα σημάδια πάνω στα σώματά τους. Ποιον κοροϊδεύαμε;
Κι ήρθαν 11 ταλαιπωρημένα γυναικεία πρόσωπα, με όνομα, επώνυμο, έτος γεννήσεως, για να μας θυμίσουν την αλήθεια της καθημερινότητάς μας. Κι η αλήθεια είναι πως τριάντα χρόνια τώρα είμαστε η χώρα που έχει κάνει τα λιγότερα (και τα σεμνοτυφότερα) για την ενημέρωση κατά του AIDS, κατά των σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών ή υπέρ της αντισύλληψης. Η αλήθεια είναι πως 1,5 εκατομμύριο άντρες αυτής της χώρας είναι σταθεροί πελάτες της πορνείας, κι άλλοι τόσοι περιστασιακοί. Η αλήθεια είναι πως η πορνογραφία, το ιδεολογικό εργαλείο της πορνείας, ανθίζει ανεξέλεγκτη και εμείς μένουμε αγκυλωμένοι στο φόβο της λογοκρισίας, όταν όλοι δυνητικά οι άντρες αυτής της χώρας διαμορφώνουν την (όποια) σχέση τους με τη σεξουαλικότητα και το γυναικείο σώμα μέσα από τα πορνογραφικά στερεότυπα. Η αλήθεια είναι πως ο κύκλος εργασιών της πορνείας αγγίζει στη χώρα τα 900 εκατομμύρια ευρώ, με περίπου 25 εκατομμύρια «μισθώσεις» το χρόνο.
Όταν στα μέσα του 19ου αιώνα το Λονδίνο ήταν η παγκόσμια πρωτεύουσα της πορνείας, η Εταιρεία για την Καταστολή της Διαστροφής υπολόγιζε πως στα 2 εκατομμύρια των κατοίκων του αντιστοιχούσαν 80.000 πόρνες. Χιλιάδες κορίτσια που προσπαθούσαν να ανέλθουν κοινωνικά ως υπηρέτριες και, από την σοφίτα του μεσοαστικού σπιτιού, γλίστραγαν στο πεζοδρόμιο, αυτό το «σαλόνι των φτωχών». 80.000 κορίτσια που μια κοινωνία ολόκληρη αρνιόταν να τα κοιτάξει καταπρόσωπο. Μέχρι το 1888, όταν ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης ανάγκασε τις εφημερίδες να δημοσιεύσουν τα νεκρά πρόσωπα της Μαίρη Ανν Νίκολς, της Άννι Τσάπμαν, της Ελίζαμπεθ Στράιντ, της Κάθριν Ήντοους, της Μαίρη Τζέιν Κέλι και όλων των άλλων. Κοιτάξτε τα νεκρά τους πρόσωπα και, αν αντέχετε, κοιτάξτε τα ακρωτηριασμένα σώματά τους. Δεν είναι προσωπικά τους δεδομένα. Είναι δικά μας προσωπικά δεδομένα. Και χάρη στην προαιώνια υγιεινιστική κουταμάρα του κ. Λοβέρδου, που αποφάσισε να παίξει προεκλογικά τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη και να μας προστατεύσει από το μίασμα που κουβαλάνε οι πόρνες στην άσπιλη καθαρότητα του πελάτη, είμαστε υποχρεωμένοι να αντικρίσουμε αυτά τα δεδομένα. Και, ενδεχομένως, να κάνουμε κάτι.
Κοιτάξτε αυτά τα πρόσωπα κι αυτά τα ονόματα. Δεν είναι προσωπικά δεδομένα, είναι άνθρωποι. Και οι άνθρωποι έχουν πρόσωπο. Ακόμα και οι ιερόδουλοι. Ακόμα και οι πόρνες. Μερικές φορές, ακόμα και οι πουτάνες. Κι ας πούμε ένα ευχαριστώ στον κ. Λοβέρδο και στην ΕΛΑΣ που τα δημοσιοποίησαν. Γιατί τα ξέραμε, αλλά μέχρι προχτές προτιμούσαμε να παριστάνουμε πως δεν τα έχουμε δει ποτέ. Σε καμία πλατεία και σε κανένα δρόμο. Ούτε αυτά τα πρόσωπα ούτε αυτά τα σημάδια πάνω στα σώματά τους. Ποιον κοροϊδεύαμε;
Κι ήρθαν 11 ταλαιπωρημένα γυναικεία πρόσωπα, με όνομα, επώνυμο, έτος γεννήσεως, για να μας θυμίσουν την αλήθεια της καθημερινότητάς μας. Κι η αλήθεια είναι πως τριάντα χρόνια τώρα είμαστε η χώρα που έχει κάνει τα λιγότερα (και τα σεμνοτυφότερα) για την ενημέρωση κατά του AIDS, κατά των σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών ή υπέρ της αντισύλληψης. Η αλήθεια είναι πως 1,5 εκατομμύριο άντρες αυτής της χώρας είναι σταθεροί πελάτες της πορνείας, κι άλλοι τόσοι περιστασιακοί. Η αλήθεια είναι πως η πορνογραφία, το ιδεολογικό εργαλείο της πορνείας, ανθίζει ανεξέλεγκτη και εμείς μένουμε αγκυλωμένοι στο φόβο της λογοκρισίας, όταν όλοι δυνητικά οι άντρες αυτής της χώρας διαμορφώνουν την (όποια) σχέση τους με τη σεξουαλικότητα και το γυναικείο σώμα μέσα από τα πορνογραφικά στερεότυπα. Η αλήθεια είναι πως ο κύκλος εργασιών της πορνείας αγγίζει στη χώρα τα 900 εκατομμύρια ευρώ, με περίπου 25 εκατομμύρια «μισθώσεις» το χρόνο.
Όταν στα μέσα του 19ου αιώνα το Λονδίνο ήταν η παγκόσμια πρωτεύουσα της πορνείας, η Εταιρεία για την Καταστολή της Διαστροφής υπολόγιζε πως στα 2 εκατομμύρια των κατοίκων του αντιστοιχούσαν 80.000 πόρνες. Χιλιάδες κορίτσια που προσπαθούσαν να ανέλθουν κοινωνικά ως υπηρέτριες και, από την σοφίτα του μεσοαστικού σπιτιού, γλίστραγαν στο πεζοδρόμιο, αυτό το «σαλόνι των φτωχών». 80.000 κορίτσια που μια κοινωνία ολόκληρη αρνιόταν να τα κοιτάξει καταπρόσωπο. Μέχρι το 1888, όταν ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης ανάγκασε τις εφημερίδες να δημοσιεύσουν τα νεκρά πρόσωπα της Μαίρη Ανν Νίκολς, της Άννι Τσάπμαν, της Ελίζαμπεθ Στράιντ, της Κάθριν Ήντοους, της Μαίρη Τζέιν Κέλι και όλων των άλλων. Κοιτάξτε τα νεκρά τους πρόσωπα και, αν αντέχετε, κοιτάξτε τα ακρωτηριασμένα σώματά τους. Δεν είναι προσωπικά τους δεδομένα. Είναι δικά μας προσωπικά δεδομένα. Και χάρη στην προαιώνια υγιεινιστική κουταμάρα του κ. Λοβέρδου, που αποφάσισε να παίξει προεκλογικά τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη και να μας προστατεύσει από το μίασμα που κουβαλάνε οι πόρνες στην άσπιλη καθαρότητα του πελάτη, είμαστε υποχρεωμένοι να αντικρίσουμε αυτά τα δεδομένα. Και, ενδεχομένως, να κάνουμε κάτι.
Σχόλια
