- Το πολιτικό σύστημα έχει τον τρόπο και τις στοχεύσεις του, όταν ξεφτιλίζει τους ανθρώπους του. Αυτό σημαίνει ότι η δικιά μας κριτική οφείλει να πράξει «κάτι παραπάνω». Ο Μιχάλης Λιάπης ήταν υπουργός Πολιτισμού και έγραψε βιβλίο με τίτλο Για ένα νέο ήθος! Σκέφτομαι, λοιπόν, ότι το να βάλουμε εμείς κάποιον καλύτερο υπουργό είναι τόσο εύκολο… Και ταυτόχρονα τόσο λίγο…
- Πόσους νέους ανθρώπους απασχόλησε η Συνδιάσκεψη Νέων του ΣΥΡΙΖΑ; Τι καινούργιες ιδέες και τι ελπίδες γέννησε; Πόσο διαφορετική ήταν από το 7ο Συνέδριο της Νεολαίας του ΣΥΝασπισμού; Θα μπορούσε να γίνει κάτι διαφορετικό; Κάθε απάντηση ευπρόσδεκτη.
- Η ιστορία με τις επενδύσεις και τις καταθέσεις κάποιων βουλευτών είναι πρόβλημα. Δύο φορές πρόβλημα είναι όταν δεν γίνεται αντιληπτό ότι είναι πρόβλημα. Μερικά επιχειρήματα που ακούγονται για το θέμα είναι τρεις φορές πρόβλημα.
- Δεν είναι καθόλου παράλογο –βλέποντας και διάφορα άσχημα φαινόμενα ή μια νωθρή κομματική ζωή– να πεις: «Ώς εδώ, βαρέθηκα, θ’ ασχοληθώ με κάτι πιο ουσιαστικό». Από την άλλη, νιώθεις ότι δεν πρέπει με τίποτα να αποτύχει αυτή η ιστορία.
- Κάποτε επισκέφτηκε τον κ. Κ. ένας καθηγητής της Φιλοσοφίας κι άρχισε να του μιλάει για τη σοφία του. Μετά από λίγη ώρα ο κ. Κ. είπε στον καθηγητή: «Κάθεσαι ενοχλητικά, μιλάς ενοχλητικά, σκέφτεσαι ενοχλητικά». Σαν τ’ άκουσε αυτό ο καθηγητής θύμωσε και του είπε: «Δε μ’ ενδιαφέρει τι σκέφτεσαι για το άτομό μου, μ’ ενδιαφέρει να μάθω τη γνώμη σου γι’ αυτά που λέω». «Αυτά που λες δεν έχουν περιεχόμενο», αποκρίθηκε ο κ. Κ. «Σε βλέπω να βαδίζεις αδέξια, και το βάδισμά σου δεν έχει προορισμό. Μιλάς σκοτεινά και η ομιλία σου δεν φωτίζει τίποτα. Βλέποντας τη στάση σου παύει να μ’ ενδιαφέρει ο στόχος σου». (Από τις Ιστορίες του κ. Κόυνερ του Μπ. Μπρεχτ – Σοφή στους σοφούς είναι η στάση).
Για απόψεις ή όποια άλλη συνεισφορά στη στήλη: [email protected]
Αηδόνης
Σχόλια
