Ο «πολιτισμός» του νεοελληνικού ποδοσφαίρου
«Υπάλληλος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός είναι ο άνθρωπος, ο οποίος καταγράφεται σε βίντεο να ηγείται της εισβολής ομάδας οπαδών στον αγωνιστικό χώρο αλλά και της επίθεσης στον πάγκο του Ολυμπιακού στην αρχή του ντέρμπι, όπως αποκαλύπτει η ιστοσελίδα sport24. Όπως σημειώνεται, το συγκεκριμένο άτομο δεν είναι κάποιος απλός, ή… εποχιακός υπάλληλος της “πράσινης” ΠΑΕ. Εργάζεται στην ασφάλεια της ομάδας (έτσι προφανώς εξηγείται πως ήταν γνωστός τόσο αξιωματικών των ΜΑΤ, αλλά και των ανθρώπων της Διεύθυνσης Βίας)! Μάλιστα, κατά το παρελθόν, όπως γνωρίζουν και στο ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού, δυο φορές είχε φτάσει στην έξοδο, ωστόσο, ο Γιάννης Αλαφούζος πήρε πίσω την απομάκρυνσή του.» (TVXS 19/3/2019)
Μόνο τυφλοί δεν βλέπουν ότι το «ψάρι βρωμάει από το κεφάλι». Πρόεδροι αμφιλεγόμενοι, βυθισμένοι στη διαπλοκή, με συναλλαγές που κάποιος τολμηρός εισαγγελέας κάποτε θα έπρεπε να ψάξει. Κράτος εν κράτει, στενά δεμένοι με την πολιτική εξουσία – έκαστος με το κόμμα του. Τζόγος, Μέσα Ενημέρωσης, φανατισμός. Διαίρει και βασίλευε.
Στρατοί οπαδών, συχνά φλερτάροντας με ακροδεξιές οργανώσεις, πρόθυμοι να κάνουν τη βρώμικη δουλειά. Υπόκοσμος με μαχαίρια και όπλα. Εισβολές και μάχες…
Το θέαμα; Άθλιο. Αλλά ποιος νοιάζεται;
Έβλεπα ΑΕΚ – Παναθηναϊκός στο καφενείο του χωριού. Ακόμη και οι φανατικότεροι οπαδοί αποχωρούσαν σιγά-σιγά. Οι παίκτες περίμεναν να τελειώσει το 90λεπτο βολεμένοι σε μια λευκή ισοπαλία. Κανείς δεν θα τους κυνηγούσε μετά.
Αυτοί που κάποτε αγωνίζονταν για τη φανέλα, απλώς δεν υπάρχουν πια.
Κορόιδα είναι;
Όπως απαξιώνονται τα πάντα, έτσι συμβαίνει και με το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ…
Τα όσα συμβαίνουν πια στα γήπεδα ουδεμία σχέση έχουν με οποιαδήποτε μορφή πολιτισμού.
Με ρωτάνε τα παιδιά που καθημερινά έρχομαι –λόγω δουλειάς– σε επαφή:
«Τι ομάδα είσαστε κύριε;»
Διστάζω λίγο και μετά απαντώ: «Ήμουν κάποτε Ολυμπιακός, αλλά με τον σημερινό πρόεδρο, νιώθω πραγματικά αηδία!».
Συγγνώμη, αλλά δεν μπορώ να στηρίζω έναν επιχειρηματία που κατάφερε να αλώσει, με Δούρειο Ίππο την ομάδα, τον Πειραιά. Που έδωσε τη χαριστική βολή στην όποια εναπομείνασα αξιοπιστία των ΜΜΕ. Που όσους δεν εξαγόρασε τους έστειλε στον δρόμο. Που έχει μαζέψει γύρω του ένα συνονθύλευμα αυλικών-δημοσιογράφων κάθε απόχρωσης…
Αντίστοιχα θα έπρεπε να πει κανείς και για τους προέδρους της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ, του Παναθηναϊκού κ.λπ.
Θα έπρεπε, αφού κανείς δεν δείχνει τη διάθεση να παρέμβει, να γυρίσουμε όλοι την πλάτη μας σ’ αυτούς. Να μη μας ξεγελούν με χάντρες και καθρεφτάκια.
Να μην πατάμε στα γήπεδα, να μη βλέπουμε τους αγώνες, να μη στοιχηματίζουμε, να μην αγοράζουμε τις εφημερίδες τους, να καταρρεύσει όλο αυτό το σάπιο οικοδόμημα.
Γιατί το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, αλλά εμείς είμαστε η ραχοκοκαλιά που το στηρίζει.
Οι θυσία των Μικρασιατών το 1821
Όταν διαβάζουμε για την Επανάσταση του ’21 στα σχολικά βιβλία ιστορίας –και όχι μόνο– είναι σα να μη συνέβη τίποτε στην Κωνσταντινούπολη και στη Μικρά Ασία εκείνη τη εποχή.
Ο Σύνδεσμος Μικρασιατών Κωνσταντινουπολιτών Ρίζες, με μια εκδήλωσή του, θέλει να φωτίσει αυτήν την άγνωστη πτυχή της Επανάστασης. Την Κυριακή, 24 Μαρτίου στις 7 το απόγευμα, οργανώνει εκδήλωση με θέμα Η θυσία των Μικρασιατών το 1821 μέσα από πηγές, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ιερού Ναού Αγίας Άννης Χαλανδρίου, σε συνεργασία με την Ενορία. Ομιλήτρια θα είναι η γνωστή ιστορικός-φιλόλογος Αρχοντία Παπαδοπούλου, συγγραφέας του βιβλίου Η συμβολή των Ελλήνων της καθ’ ημάς Ανατολής στην Παλιγγνεσία του 1821, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λεξίτυπον.
