του Γιώργου Κυριακού
Σε προηγούμενα φύλλα του Δρόμου είχαμε ρίξει φως στις πιέσεις που ασκήθηκαν προς το πολιτικό σύστημα της Βουλγαρίας προκειμένου να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για την άρση του βέτο στη διαδικασία ένταξης των Σκοπίων στην Ε.Ε. Οι κανόνες της διεθνούς διπλωματίας, στους οποίους η ηθική είναι άγνωστη, εφαρμόστηκαν κατά γράμμα στη Βουλγαρία, ακυρώνοντας ταυτόχρονα την προσπάθεια που σχετιζόταν με την κάθαρση του πολιτικού συστήματος από τα σκάνδαλα και τη διαπλοκή. Είναι προφανές ότι, ζυγίζοντας την κάθαρση με την άρση του βέτο, η ζυγαριά έκλινε στο δεύτερο. Οι ιεροφάντες της Ε.Ε. έδωσαν το δαχτυλίδι στον αρχιερέα των σκανδάλων και της διαπλοκής, τον πρώην πρωθυπουργό Μπορίσοφ*.
Σήμερα ο Μπορίσοφ αυτοανακηρύσσεται ηγέτης ενός νέου ευρωατλαντικού συνασπισμού για τη Βουλγαρία. Μάλιστα πήρε μεγάλη φόρα: σε προεκλογική του συγκέντρωση αποφάνθηκε ότι η κυβέρνηση κατέρρευσε λόγω διαφθοράς και ότι αν κυβερνούσε δεν θα υπήρχε αύξηση της βενζίνης και των τροφίμων! Ο μέχρι χθες «σκοπιανοφάγος» Μπορίσοφ γίνεται το κεντρικό παράδειγμα ευρωατλαντισμού για το «υπόλοιπο Βαλκανίων» μέσω της κυβίστησής του. Μπροστά στην απόσυρση του βουλγαρικού βέτο, οι τάσεις απομάκρυνσης της «διαδικασίας Μακρόν» από τις ΗΠΑ φαντάζουν λεπτομέρεια. Για αυτό άλλωστε έλαβε και ατλαντικά συγχαρητήρια, ενώ παραμένει θολό το μέλλον του ανοιχτά φιλοδυτικού αλλά τελικά «αντιπαραγωγικού» Πέτκοφ.
Ίσως στο μέλλον η καρέκλα του Μπορίσοφ να μεταφερθεί πάλι στις φυλακές – αλλά σήμερα «δικαιούται» να είναι με τις πρέπουσες τιμές στο Κοινοβούλιο της Βουλγαρίας…
Η Ε.Ε. «καίγεται» στο σύνολό της για μια σταθερή κυβέρνηση στη Βουλγαρία, προβάλλοντας το βασικό σύνθημα «ο πόλεμος μας ενώνει». Ίσως στο μέλλον η καρέκλα του Μπορίσοφ να μεταφερθεί πάλι στις φυλακές – αλλά σήμερα «δικαιούται» να είναι με τις πρέπουσες τιμές στο Κοινοβούλιο της Βουλγαρίας… Άλλωστε ποιος ενδιαφέρεται για τα έργα και ημέρες του εξίσου εξυπηρετικού Αλβανού συναδέλφου του, του Ράμα, ο οποίος αποκαλεί τον Μπορίσοφ «αληθινό φίλο» και «αληθινό ηγέτη»; «Το κόμμα του GERB και άλλοι έσωσαν το πρόσωπο της Βουλγαρίας και της Ε.Ε.», δήλωσε ο Αλβανός πρωθυπουργός!
Είναι βάσιμη η «αισιοδοξία»;
Ο «ώριμος» πλέον Μπορίσοφ υπηρετεί τέλεια το μασάζ με στόχο την αποικιοποίηση των Βαλκανίων από τις κυρίαρχες χώρες, όπως και τη μετατροπή τους σε χώρους ανάπτυξης στρατιωτικών ατλαντικών δυνάμεων. Το πείραμα φαίνεται να πετυχαίνει, αν και είναι νωρίς να θεωρηθεί αυτό σίγουρο, δεδομένων των κοσμογονικών αλλαγών που μπορεί να μην φαίνονται, αλλά επισυμβαίνουν. Στη μικρογραφία της Βουλγαρίας, τέτοιες αλλαγές μπορεί να αποτυπώνονται στη διαφθορά, στη φτώχεια και στην ενεργειακή απειλή. Τα Δυτικά Βαλκάνια παραμένουν ως υπόλοιπο. Ακόμα κι αν ξεπεραστούν οι ενστάσεις των Σκοπίων επί της γαλλικής πρότασης (και υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να γίνει αυτό – από τροποποιήσεις ως χρήση… «υλικών κινήτρων»), δεν μπορούμε να γνωρίζουμε για την κατάσταση που θα κόψει το νήμα του 2033, κατά τη Μητσοτάκειο αισιοδοξία.
Οι σχέσεις των βαλκανικών χωρών μεταξύ τους, με την ανάμιξη των Τρίτων Παραγόντων (Ρωσία, Κίνα κ.ά.) μπορεί να διαψεύσουν αυτήν την αισιοδοξία. Ενώ και οι διπλωματικές επιτυχίες του Μακρόν μπορεί να αναχαιτιστούν από άλλες ανταγωνιστικές διαδικασίες στο μερικώς κοινό ευρωπαϊκό σπίτι. Το βουλγαρικό πείραμα κινδυνεύει πιθανώς από: α) τις αντιδράσεις για τη διακοπή της σύμβασης με τη Ρωσία, β) το ζήτημα της διαφθοράς που παρατείνεται, γ) το άγνωστο αποτέλεσμα των εκλογών – αφού ακόμα παίζει κάποιο ρόλο η ψήφος των πολιτών… Η δε κλιμάκωση προς έναν παγκόσμιο πόλεμο και οι αντιφάσεις που τη διέπουν θα δείξουν στο μέλλον και την κατεύθυνση των Βαλκάνιων ουραγών.
* Ο παλαιόθεν καλός κομμουνιστής, μέλος των μυστικών υπηρεσιών και σωματοφύλακας του Ζίβκοφ, από το 2001, όταν ήταν στρατηγός, άρχισε να χτίζει σχέσεις με δυτικούς κύκλους και νέους ολιγάρχες. Κυβερνούσε από το 2009, με διαλείμματα, μέχρι και το 2021. Στο παρελθόν είχε συνεργαστεί τόσο με το αντιΝΑΤΟϊκό, φιλορωσικό, ακροδεξιό κόμμα ΑΤΑΚΑ, όπως και με τον Καρακατσάνοφ, έναν ακόμη πιο σκληρό ακροδεξιό εκβουλγαριστή των Σκοπιανών. Κατηγορούμενος για σκάνδαλα, είχε αδράξει την ευκαιρία να αποσπάσει την προσοχή από τη διαφθορά προωθώντας το βέτο στην ένταξη των Σκοπίων, τα οποία θεωρούσε «βουλγαρική» χώρα…
