Μεγάλη συμμετοχή στις απεργιακές διαδηλώσεις της Τετάρτης Νέα 48ωρη συζητά η ΑΔΕΔΥ – Η ΓΣΕΕ έσπασε τη… σιωπή της. Του Χρήστου Πραμαντιώτη
Με μεγάλους αριθμούς συμμετοχής εξελίχθηκαν σε όλη τη χώρα οι διαδηλώσεις την περασμένη Τετάρτη, πρώτη ημέρα της 48ωρης απεργίας της ΑΔΕΔΥ (στην οποία η ΓΣΕΕ συμμετείχε… συμβολικά με στάση εργασίας). Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι στους δρόμους δήλωσαν για άλλη μια φορά με δυνατή φωνή την αντίστασή τους στην πολιτική της κυβέρνησης, που σχεδιάζει στα κλειστά μέγαρα των υπουργείων την επόμενη φάση του πρωθυπουργικού success story: μαζικό πέταγμα υπαλλήλων στην ανεργία, διάλυση δημόσιων υπηρεσιών και κοινωνικών δομών και παράδοσή τους στους… επενδυτές.
Εκπαιδευτικοί, μαθητές, εργαζόμενοι στα πανεπιστήμια, στα ασφαλιστικά ταμεία, στον ΟΑΕΔ, νοσοκομειακοί, εργαζόμενοι στην Αυτοδιοίκηση, αλλά και εργαζόμενοι του ευρυτερου δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα έδωσαν μαζικό «παρών».
Αιχμή οι καθηγητές
Οι καθηγητές βεβαίως στάθηκαν η αιχμή των απεργιακών κινητοποιήσεων της εβδομάδας. Επί μέρες οι εκπαιδευτικοί της Δευτεροβάθμιας βρίσκονταν σε κινητικότητα διαδίδοντας το μήνυμα της απεργίας, η οποία συνάντησε τη συμπαράσταση και των γονιών, που καταλαβαίνουν ότι αυτός ο αγώνας είναι μαραθώνιος και είναι αγώνας υπεράσπισης του δημόσιου σχολείου. «Η κυβέρνηση διαλύει τα σχολεία, εμείς τα κρατάμε ζωντανά» έλεγε στον Δρόμο καθηγητής που έπαιρνε μέρος στη διαδήλωση της Τετάρτης. Μετέφερε μάλιστα με ενθουσιασμό την εμπειρία του από τις συναντήσεις που επιδίωξαν απεργοί του σχολείου του με δεκάδες γονείς ενημερώνοντάς τους για το νέο Λύκειο που οραματίζεται η μνημονιακή κυβέρνηση, όπως αυτό προκύπτει από το πρ όσφατα ψηφισμένο νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας: «Δεν είχαν καταλάβει ποιες είναι οι αλλαγές που έρχονται και το αποτέλεσμα αυτών των συναντήσεων ήταν να καταθέτουν ιδέες και να μας ρωτούν πώς μπορούν να βοηθήσουν αυτόν τον αγώνα υπεράσπισης του δημόσιου σχολείου». Πρέπει να σημειωθεί ότι παρόμοια εικόνα έρχεται από πολύ μεγάλο μέρος της χώρας.
Την Πέμπτη οι καθηγητές πήραν μαζικά μέρος στις κατά τόπους συνελεύσεις των ΕΛΜΕ, ενώ χθες Παρασκευή οι πρόεδροι των ΕΛΜΕ συνεδρίαζαν από το πρωί επί της πρότασης για συνέχιση της απεργίας. Μέχρι την ώρα που η εφημερίδα όδευε προς το τυπογραφείο δεν είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία, όμως οι πληροφορίες έλεγαν ότι η πρόταση για συνέχιση των 5ήμερων απεργιών (οριακά, από ό,τι φαίνεται) δεν φαινόταν να υπερψηφίζεται. Το οικονομικό είναι, από ό,τι έλεγαν οι συνδικαλιστές, ένα από τα στοιχεία που βαραίνει στην τελική απόφαση, παρόλο που η διάθεση πολύ μεγάλης μερίδας είναι για συνέχιση της απεργίας. Αυτό αντανακλά και η πρόταση για συνέχιση του αγώνα με άλλες μορφές (στάσεις εργασίας, απεργία ΑΔΕΔΥ και νέες γενικές συνελεύσεις τις επόμενες ημέρες), ενώ περαιτέρω εκτίμηση χρειάζεται η στάση των ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ-ΠΑΜΕ που στάθηκαν και πάλι στην πλευρά της… μη-απεργίας. Σε κάθε περίπτωση, η τελική απόφαση των καθηγητών θα παίξει το ρόλο της, καθώς αυτοί είναι που κυρίως μπήκαν μπροστά στον αγώνα κατά την εβδομάδα που πέρασε. Ακόμη όμως κι αν η απόφαση είναι τελικά να γυρίσουν στα σχολεία, θα το κάνουν με το κεφάλι ψηλά, μετά από μια απεργία που πέτυχε υψηλά ποσοστά συμμετοχής, δημιούργησε αναταραχή, αλλά και δεσμούς με τα άλλα πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας.
Η ΑΔΕΔΥ πάντως, μιλά για κλιμάκωση του αγώνα: «Ο αγώνας δεν σταματά εδώ. Θα συνεχίζουμε ενωμένοι για την ανατροπή αυτών των πολιτικών που οδηγούν σε μια πρωτοφανή ανθρωπιστική καταστροφή!». Επρόκειτο μάλιστα να συνεδριάσει σήμερα το Γενικό της Συμβούλιο για να αποφασίσει τις περαιτέρω κινήσεις, ενώ χθες συνεδρίασαν από κοινού οι Ομοσπονδίες μέλη της με την Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ, όπου θα τεθεί η πρόταση για νέα 48ωρη απεργία στις 23 και 24 Σεπτεμβρίου (Δευτέρα και Τρίτη). Είναι μια πρόταση η οποία είχε τεθεί και την προηγούμενη εβδομάδα στις διαδικασίες της ΑΔΕΔΥ.
Εγκύκλιος από ΓΣΕΕ
Στο μεταξύ, η ΓΣΕΕ αποφάσισε να… σπάσει τη σιωπή της. Με εγκύκλιο προς Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, τους πετάει το μπαλάκι και τους καλεί να πάρουν αποφάσεις και να τις κοινοποιήσουν στη Διοίκηση της ΓΣΕΕ μέχρι τις 27 Σεπτέμβρη ώστε «να ακολουθήσει γόνιμος διάλογος και λήψη αποφάσεων κατά την επικείμενη συνεδρίαση της Ολομέλειας της ΓΣΕΕ». Στην εγκύκλιο, μάλιστα, η Διοίκηση της ΓΣΕΕ ρωτάει τα μέλη της μεταξύ άλλων: «Ποιο πρέπει να είναι το περιεχόμενο και κυρίως το πλαίσιο και η ένταση των προτεινόμενων δράσεων και συλλογικών – αγωνιστικών μέσων επίτευξής τους; Ποιος πρέπει να είναι ο χρονικός προσδιορισμός της εφαρμογής τους (με ορίζοντα μέχρι το Δεκέμβρη του 2013), με ειδική έμφαση στις πλέον επείγουσες; Ποιο πρέπει να είναι το περιεχόμενο και το πλαίσιο του γενικότερου προγραμματισμού δράσεων και του πολιτικοσυνδικαλιστικού προσανατολισμού; Ποια πρέπει να είναι η στοχοθεσία σε κάθε επίπεδο οργάνωσης (κλαδικό, τοπικό, επαγγελματικό);»
Και αφού η Διοίκηση έχει κάνει φανερό στην εγκύκλιο ότι οι συνδικαλιστικοί φορείς καλούνται ν’ απευθυνθούν σε ένα «εργατοϋπαλληλικό κοινό, με έντονη ανομοιογένεια και διαφοροποιήσεις ως προς τις ανάγκες και τις προτεραιότητές του», καταλήγει επίσης να ρωτήσει τα μέλη της εάν «Θα συνεχίσουμε να λαμβάνουμε τις αποφάσεις με τον «παραδοσιακό» τρόπο, δηλαδή με το λεγόμενο «μπουτόν» του τριτοβάθμιου οργάνου, όπου όλοι ανεξαρτήτως διάθεσης – διαθεσιμότητας θα «υποχρεούνται» ν’ αντιστοιχούνται μ’ αυτές». Εκτός από το μπαλάκι που πετάει στις Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα, είναι προφανές ότι εκεί στην ηγεσία της ΓΣΕΕ δεν έχουν ακούσει τίποτε για ενιαίο αγώνα των εργαζομένων.
Φυσικά… αφού οι εργαζόμενοι έχουν έντονη ανομοιογένεια και διαφοροποιημένες ανάγκες και προτεραιότητες, δεν τους ενοποιεί τίποτε – ούτε η κυβερνητική πολιτική, ούτε τα μνημόνια!… Πρόκειται βέβαια για μια… ευφυή στρατηγική: η ΓΣΕΕ κρατάει δυνάμεις ώστε να τις ρίξει στον… αγώνα αν και όποτε τελειώσει το απεργιακό κύμα των ημερών. Καθότι είπαμε: Οι εργαζόμενοι έχουν διαφορετικές ανάγκες και προτεραιότητες μεταξύ τους!
«Να πάρουν πίσω το νόμο για το νέο Λύκειο»
Ο πολυήμερος αγώνας που δίνουν οι καθηγητές, δεν αφήνει αδιάφορους τους μαθητές τους. Αν και είναι αποτέλεσμα διαρκούς μάχης που πρέπει να συνεχιστεί, στις περισσότερες περιπτώσεις οι μαθητές παίρνουν θέση. Και αυτή είναι υπέρ του αγώνα των καθηγητών τους. Είναι χαρακτηριστικά όσα είπε στον Δρόμο μαθητής από το Περιστέρι, που τον συναντήσαμε στη διάρκεια μαθητικής συγκέντρωσης: «Είμαστε μαζί με τους καθηγητές μας στον αγώνα τους, αγωνιζόμαστε και για τα δικά μας ζητήματα, να παρθεί τώρα πίσω το νέο Λύκειο, που το ψήφισαν δύο ημέρες πριν ξεκινήσει η σχολική χρονιά και είναι καταστροφή για την Α’ Λυκείου και για τις επόμενες γενιές που θα έρθουν στο Λύκειο. Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε συντονιστικά σε διάφορες περιοχές, θέλουμε να φανεί αυτή η δυναμική που υπάρχει στο μαθητικό κίνημα και να μπορέσει να παρθεί πίσω ο νόμος. Στα σχολεία, ειδικά στο ΕΠΑΛ, λείπουν καθηγητές επειδή τους απολύσανε, και πολλά παιδιά δεν έχουν να κάνουνε μάθημα. Στο δικό μας το σχολείο πολλά τμήματα είναι 27άρια, ενώ μπορούνε να κάνουνε παραπάνω τμήματα και να είναι περισσότεροι καθηγητές στα σχολεία μας».
Χρήστος Στεφανόπουλος
