Τέλειωσαν τα πανηγύρια και οι φιέστες στο ορυχείο του San Jose, όταν ανασύρθηκε και ο τελευταίος μεταλλωρύχος.
Τα ΜΜΕ ψάχνουν, τώρα, για άλλο θύμα-θέαμα. Tα σχολεία που είχαν κλείσει, ώστε τα παιδιά να παρακολουθήσουν την απευθείας μετάδοση από την τηλεόραση, λειτούργησαν πάλι, η κυβερνητική προπαγάνδα άκρως ευχαριστημένη, οι ιδιοκτήτες ορυχείων ξανά στην ανθρωποφάγο κερδοσκοπία τους και οι μεταλλωρύχοι ξαναγύρισαν εκεί απ’ όπου ξεκίνησαν: στην εξαθλιωμένη ζωή τους, στον καθημερινό αγώνα για επιβίωση και στις παραγκουπόλεις.
Τα ΜΜΕ ψάχνουν, τώρα, για άλλο θύμα-θέαμα. Tα σχολεία που είχαν κλείσει, ώστε τα παιδιά να παρακολουθήσουν την απευθείας μετάδοση από την τηλεόραση, λειτούργησαν πάλι, η κυβερνητική προπαγάνδα άκρως ευχαριστημένη, οι ιδιοκτήτες ορυχείων ξανά στην ανθρωποφάγο κερδοσκοπία τους και οι μεταλλωρύχοι ξαναγύρισαν εκεί απ’ όπου ξεκίνησαν: στην εξαθλιωμένη ζωή τους, στον καθημερινό αγώνα για επιβίωση και στις παραγκουπόλεις.
O μεταλλωρύχος Κάρλος Μπουγένο επέστρεψε στην ξύλινη καλύβα όπου ζει με 16 συγγενείς του. Η οικογένειά του τον υποδέχθηκε διακοσμώντας τον δρόμο έξω από το σπίτι με λευκές πλαστικές σακούλες τις οποίες είχε φουσκώσει με αέρα, γιατί δεν είχε χρήματα να αγοράσει κανονικά μπαλόνια.
Όλοι πάλι στη σκληρή πραγματικότητα, να ψάχνουν για μεροκάματο. «Τι θα κάνω σε τρεις μήνες από σήμερα; Θα πουλάω γλυκά στην παραλία», λέει ο μεταλλωρύχος Έντισον Πένα και συμπληρώνει:
«Αναρωτιέστε τι έχει κάνει η κυβέρνηση για εμάς. Τίποτα απολύτως». Κάποιοι είναι πιο τυχεροί. Η FΙFΑ ζήτησε τον Φράνκλιν Λόμπος, πρώην ποδοσφαιριστή, για να εκφωνεί εμψυχωτικούς λόγους
Ο Κάρλος Μαμάνι ετοιμάζεται να επιστρέψει στην πατρίδα του, τη Βολιβία, για να παραλάβει το μικρό αγρόκτημα που του υποσχέθηκε ο πρόεδρος Έβο Μοράλες.
Μέχρι, όμως, να γίνει -και αν γίνει- αυτό, ο 24χρονος Μαμάνι ζει την πραγματικότητα των προλετάριων της Χιλής.
Ζει σε μια παράγκα, σε έναν χωματόδρομο της φτωχογειτονιάς Πάδρε Νέγρο, λίγο έξω από την πόλη Κοπιάπο. Τα 38 «σπίτια» της περιοχής δεν έχουν αποχέτευση, ούτε πόσιμο νερό. Ο νεαρός μετανάστης διανύει, καθημερινά, αρκετά χιλιόμετρα προκειμένου να φθάσει στις δημόσιες βρύσες, για να πάρει νερό.
Όμως πάλι καλά, γιατί τώρα που έμαθε, χρεώνει κάποια χρήματα όταν του ζητούν συνέντευξη τα κανάλια.
Κι ενώ οι εν λόγω μεταλλωρύχοι διασώθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν τόσο επιδέξια από το σύστημα, άλλοι 33 έχουν χάσει τη ζωή τους, μέχρι στιγμής, στη Χιλή.
Σύμφωνα με την Inter Press Service, μόνο το 2009 η Χιλή είχε συνολικά 191.685 ατυχήματα στο χώρο εργασίας, συμπεριλαμβανομένων 443 θανάτων.
Σε μια χώρα όπου στο 10% του πληθυσμού αντιστοιχεί το 40% του πλούτου, όταν στα φτωχότερα στρώματα αναλογεί μόλις το 1,6%.
Για τα χιλιάδες ορυχεία της χώρας, υπάρχουν μόνο 16 επιθεωρητές ασφαλείας για το σύνολο της μεταλλευτικής βιομηχανίας.
Στην περιοχή της Atacama, όπου βρίσκεται και το ορυχείο του San Jose, μόνο 3 επιθεωρητές είναι υπεύθυνοι για 884 μεσαία και μικρά ορυχεία.
Και μια μικρή, αλλά σημαντική λεπτομέρεια που δεν την ανέφερα κανένα κανάλι: υπάρχουν 75 σωματεία μεταλλωρύχων στη χώρα.
Όλοι πάλι στη σκληρή πραγματικότητα, να ψάχνουν για μεροκάματο. «Τι θα κάνω σε τρεις μήνες από σήμερα; Θα πουλάω γλυκά στην παραλία», λέει ο μεταλλωρύχος Έντισον Πένα και συμπληρώνει:
«Αναρωτιέστε τι έχει κάνει η κυβέρνηση για εμάς. Τίποτα απολύτως». Κάποιοι είναι πιο τυχεροί. Η FΙFΑ ζήτησε τον Φράνκλιν Λόμπος, πρώην ποδοσφαιριστή, για να εκφωνεί εμψυχωτικούς λόγους
Ο Κάρλος Μαμάνι ετοιμάζεται να επιστρέψει στην πατρίδα του, τη Βολιβία, για να παραλάβει το μικρό αγρόκτημα που του υποσχέθηκε ο πρόεδρος Έβο Μοράλες.
Μέχρι, όμως, να γίνει -και αν γίνει- αυτό, ο 24χρονος Μαμάνι ζει την πραγματικότητα των προλετάριων της Χιλής.
Ζει σε μια παράγκα, σε έναν χωματόδρομο της φτωχογειτονιάς Πάδρε Νέγρο, λίγο έξω από την πόλη Κοπιάπο. Τα 38 «σπίτια» της περιοχής δεν έχουν αποχέτευση, ούτε πόσιμο νερό. Ο νεαρός μετανάστης διανύει, καθημερινά, αρκετά χιλιόμετρα προκειμένου να φθάσει στις δημόσιες βρύσες, για να πάρει νερό.
Όμως πάλι καλά, γιατί τώρα που έμαθε, χρεώνει κάποια χρήματα όταν του ζητούν συνέντευξη τα κανάλια.
Κι ενώ οι εν λόγω μεταλλωρύχοι διασώθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν τόσο επιδέξια από το σύστημα, άλλοι 33 έχουν χάσει τη ζωή τους, μέχρι στιγμής, στη Χιλή.
Σύμφωνα με την Inter Press Service, μόνο το 2009 η Χιλή είχε συνολικά 191.685 ατυχήματα στο χώρο εργασίας, συμπεριλαμβανομένων 443 θανάτων.
Σε μια χώρα όπου στο 10% του πληθυσμού αντιστοιχεί το 40% του πλούτου, όταν στα φτωχότερα στρώματα αναλογεί μόλις το 1,6%.
Για τα χιλιάδες ορυχεία της χώρας, υπάρχουν μόνο 16 επιθεωρητές ασφαλείας για το σύνολο της μεταλλευτικής βιομηχανίας.
Στην περιοχή της Atacama, όπου βρίσκεται και το ορυχείο του San Jose, μόνο 3 επιθεωρητές είναι υπεύθυνοι για 884 μεσαία και μικρά ορυχεία.
Και μια μικρή, αλλά σημαντική λεπτομέρεια που δεν την ανέφερα κανένα κανάλι: υπάρχουν 75 σωματεία μεταλλωρύχων στη χώρα.
Σχόλια
