Οι προκλήσεις Τούρκων αξιωματούχων και του ίδιου του Ερντογάν δεν είναι ασυνήθιστο φαινόμενο. Αντίθετα, ως μέρος του ιδιότυπου υβριδικού πολέμου που έχει εξαπολύσει η Τουρκία σε βάρος της χώρας μας, οι ανοικτές πολεμικές απειλές και μερικές φορές οι υβριστικές προκλήσεις αποτελούν καθημερινό φαινόμενο.
Η τουρκική διπλωματία αξιοποιεί στο έπακρο τη φιλοτουρκική στάση του ιερατείου της Ε.Ε. και πλήρως αποθρασυμένη «στέλνει μηνύματα» που υποσημειώνουν τις πραγματικές προθέσεις και τις τελικές επιδιώξεις της Τουρκίας.
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα τέτοιων προκλητικών δηλώσεων ξεπερνά τα συνήθη όρια. Έχουμε και εδώ μια ποιοτική αναβάθμιση των προκλήσεων της Τουρκίας και μάλιστα μια περίοδο που έχει ήδη ξεκινήσει ο λεγόμενος ελληνοτουρκικός διάλογος σύμφωνα με την ατζέντα της Άγκυρας και ετοιμάζεται η Πενταμερής Διάσκεψη της Νέας Υόρκης με «μενού» την οριστική διχοτόμηση της Κύπρου.
Αφορμή για το νέο γύρο προκλήσεων έδωσε το πρόσφατο ταξίδι του Έλληνα πρωθυπουργού στην Ικαρία και τα γύρω κατοικημένα νησιά. Πρώτος ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας Χ. Ακάρ θεώρησε την επίσκεψη προκλητική και απειλητική για την Τουρκία. Σημείωσε ότι η Άγκυρα παρακολουθεί με οργή τις συχνές επισκέψεις Ελλήνων αξιωματούχων σε ακριτικά νησιά και επανέφερε το τουρκικό αίτημα για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου.
Τη σκυτάλη πήρε ο πρόεδρος της Τουρκίας που θεώρησε την επίσκεψη Μητσοτάκη στην Ικαρία υπονομευτική του διαλόγου ανάμεσα στις δύο χώρες. Οι δηλώσεις του είναι ενδεικτικές των σχεδιασμών της Άγκυρας. «Ο Μητσοτάκης με προκάλεσε. Όταν εσύ με προκαλείς πώς να συναντηθούμε εμείς οι δύο; Εσύ πρώτα πρέπει να ξέρεις τα όρια σου. Αν πράγματι αναζητάς την ειρήνη μη με προκαλείς! Να ξέρεις τα όρια σου. Αν δεν ξέρεις τα όρια σου, σημαίνει πως εσύ έριξες κλωτσιά στο τραπέζι, δραπέτευσες από το τραπέζι. Εμείς δεν φύγαμε από το τραπέζι. Κι αν συνεχιστεί έτσι εμείς μαζί σου δεν μπορούμε να κάτσουμε στο τραπέζι.»
«Να γνωρίζετε όμως ότι η Τουρκία στέκεται όρθια, είναι στη θέση της και όταν έλθει ο καιρός θα κάνει αυτό που πρέπει. Θα μάθετε καλά για την τρέλα των Τούρκων». Τ. Ερντογάν προς Κ. Μητσοτάκη
Ας αναρωτηθούμε για μια στιγμή αν υπάρχει άλλη περίπτωση στον πλανήτη που η επίσκεψη ενός πρωθυπουργού σε μια ακριτική περιοχή της χώρας του θεωρείται «πρόκληση» για τη γειτονική χώρα ακόμα και όταν οι σχέσεις των δύο χωρών δεν είναι οι καλύτερες. Ασφαλώς οι δηλώσεις Ερντογάν ευθέως υποσημειώνουν ότι η Τουρκία δεν θεωρεί ελληνική επικράτεια την Ικαρία και τα γειτονικά κατοικημένα νησιά της. Με αυτή την έννοια η εκκωφαντική σιωπή της ελληνικής πλευράς, ως δείγμα δήθεν αυτοκυριαρχίας και σοβαρότητας, αντί να αποκαθιστούν το δίκαιο αποθρασύνουν τον τουρκικό επεκτατισμό. Η ελληνική σιωπή όχι μόνο νομιμοποιεί τις τουρκικές βλέψεις αλλά εθίζει και τη γερμανική Ευρώπη στο γεγονός ότι η Αθήνα είναι πρόθυμη να προχωρήσει αδιαμαρτύρητα σε ένα εφ’ όλης της ύλης συμβιβασμό.
Ο Ερντογάν αξιοποιεί αυτή τη διάσταση στέλνοντας αντίστοιχο μήνυμα: «Αυτά που διαπράξατε στα νησιά είναι ξεκάθαρα. Τι εμπιστεύεστε, ότι θα έχετε στήριξη πάλι από παντού; Εάν αυτό εμπιστεύεστε, τότε κάνετε λάθος. Ας έλθει οτιδήποτε από οπουδήποτε. Να γνωρίζετε όμως αυτό, ότι η Τουρκία στέκεται όρθια, είναι στη θέση της και γνωρίζει τι χρειάζεται και όταν έλθει ο καιρός θα κάνει αυτό που πρέπει. Θα μάθετε καλά για την τρέλα των Τούρκων»
Ο ελληνικός πολιτικός κόσμος καθησυχάζει «εαυτόν και αλλήλους» με την εκτίμηση ότι οι πολεμικές απειλές της Τουρκίας αποτελούν απόδειξη της απομόνωσης της, έκφραση αδυναμίας ή εσωτερικών προβλημάτων. Είναι η απόλυτη ψευδαίσθηση. Η ανοχή αντί της διεθνούς καταγγελίας των απειλών και της εγκατάλειψης κάθε διαπραγμάτευσης υπό αυτούς του όρους φέρνει πιο κοντά τους «επώδυνους συμβιβασμούς». Και η Νέα Υόρκη δεν είναι μακριά…
