«Ο ΣΥΡΙΖΑ ασχολείται με το Μνημόνιο και δεν μας υπερασπίζεται σ’ αυτά που παθαίνουμε κάθε μέρα. Όταν θα γίνει κυβέρνηση και θα καταργήσει το Μνημόνιο, πολλοί από μας δεν θα ζούνε ή θα είναι φυλακή ή θα έχουν τρελαθεί.»
Την άκουγα αμίλητος, στις σκάλες της Εφορίας, σε μια ουρά που έφτανε μέχρι το πεζοδρόμιο. Προσπαθεί να ζήσει με 500 ευρώ που παίρνει από μια δουλειά μερικής απασχόλησης, ανασφάλιστη αφού έχει απλήρωτο το ΤΕΒΕ από πρόπερσι, σε ένα μικρό διαμέρισμα στα Κάτω Πατήσια που της έχει αφήσει κληρονομιά ο πατέρας της πριν από 25 χρόνια. Τραβιέται στην Εφορία όχι για το τέλος επιτηδεύματος που πρέπει να πληρώσει για το Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, 600 ευρώ στρογγυλά, αλλά για το τέλος επιτηδεύματος που της ζητούν για μια επιχειρηματική δραστηριότητα του πατέρα της που αφορούσε μια οικοδομή που είχε χτίσει πριν από 35 χρόνια! Και ήταν κι άλλοι στην Εφορία για παρόμοια μπλεξίματα. Ενός η υποχρέωση πήγαζε, λέει, από ένα μαγαζί του πατέρα του που είχε κλείσει το 1970!
Περιστατικά από τα χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια, που καθημερινά ταλαιπωρούν και φέρνουν σε ασφυκτικό αδιέξοδο τους πολίτες. Μια φοροεπιδρομή κτηνώδης εναντίον ανθρώπων που μετά βίας τρώνε ένα πιάτο φαΐ κάθε μέρα. Κι έρχονται κι άλλα!
«Να δω τι θα κάνω με το πατρικό μας στη Δράμα. Σκεφτόμουν να φτιάξω τη στέγη για να πάω να ζήσω εκεί με κότες και λαχανικά, αλλά τώρα δεν έχω λεφτά ούτε για τα χαράτσια, ούτε για τη ΔΕΗ που ακρίβυνε κι άλλο.»
«Κανένας δεν είναι κοντά μας. Μόνοι μας παλεύουμε με τα θηρία», μπήκε στην κουβέντα ένας μεσήλικας από το παρακάτω σκαλοπάτι. «Βγαίνουνε στα κανάλια και λένε, λένε, λένε, ωραία τα λένε, αλλά σε μας δεν ακουμπάει κανένας. Εμείς θα πεθάνουμε κι αυτοί ακόμα θα λένε…»
Μήπως η Αριστερά πρέπει να οργανώσει μεγάλες καμπάνιες, σε όλη την Ελλάδα, με κινητοποίηση όλων των δυνάμεών της, επικεντρωμένες σε συγκεκριμένα ζητήματα και όχι γενικά περί Μνημονίου;
Μαζί με το διαρκή αγώνα ενάντια στις απολύσεις, να δοθεί μεγάλο βάρος σε μερικά καίρια ζητήματα, όπως:
• Να μην διακοπεί η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στους ασφαλισμένους που λόγω αδυναμίας καταβολής των ασφαλίστρων στερούνται κάθε ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Όποιον καταστηματάρχη κι αν ρωτήσεις, έχει απλήρωτο το Ταμείο του, σε όποιο ταξί κι αν μπεις ο ταξιτζής είναι πλέον ανασφάλιστος. Έμποροι και ελεύθεροι επαγγελματίες πάσης φύσεως δεν μπορούν ούτε το παιδί τους να πάνε σ’ ένα νοσοκομείο, ούτε τα φάρμακα για την καρδιά τους να αγοράσουν.
• Να μειωθούν αμέσως τα οφειλόμενα ποσά των στεγαστικών δανείων. Οι οφειλέτες καλούνται να πληρώσουν με βάση τις παλιές τιμές για σπίτια που έχουν επισήμως χάσει μέσα σε μια τριετία το 30% της αξίας τους και ανεπισήμως από 30% έως 70%! Και πληρώνουν φόρους με βάση τις παλιές αντικειμενικές αξίες! Έλεος!
• Να απαγορευτούν οι εξώσεις ανέργων και χαμηλοσυνταξιούχων. Όλων ανεξαιρέτως!
• Κεντρική γραμμή της Αριστεράς πρέπει να είναι να μην χάσει κανένας εργαζόμενος και άνεργος το σπίτι του. Κανένας!
Αλλά αυτό θέλει πολύμορφη και βαρβάτη εκστρατεία, πανελλαδική! Τα χρέη στην Εφορία έφτασαν τα 60 δισεκατομμύρια ευρώ! Οι οφειλές στα ασφαλιστικά Ταμεία μερικά δισεκατομμύρια, επίσης! Τα κόκκινα δάνεια στις τράπεζες αυξάνονται αλματωδώς! Καταχρεώσανε τους πολίτες ως τα νύχια! Πώς θα αποπληρωθούν αυτά; Με τι λεφτά; Με πέτσινα; Με εκατοντάδες χιλιάδες καταστήματα και βιοτεχνίες κλειστές, με 1,5 εκατομμύριο άνεργους και εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους μερικής απασχόλησης, πού θα περισσέψουν λεφτά για χαράτσια, τέλη και δόσεις;
Στην Ισπανία, δικαστικοί επιμελητές, δικηγόροι του κράτους και των τραπεζών και πάνοπλοι αστυνομικοί ξηλώνουν τις πόρτες από τους μεντεσέδες για να πετάξουν στο δρόμο αυτούς που δεν έχουν να πληρώσουν! Στην Ουκρανία, με τη συνοδεία τηλεοπτικών συνεργείων για μεγαλύτερο παραδειγματισμό και εκφοβισμό, κόβουν τις μεταλλικές πόρτες με πελώρια ηλεκτρικά πριόνια, για να κατασχέσουν μέσα από τα διαμερισματάκια το παλιό ψυγείο, την αναλογική τηλεόραση, το σίδερο και το ρολόι τοίχου ενός ζευγαριού συνταξιούχων ή μιας οικογένειας ανέργων!
Ο κάθε άνθρωπος ζει έναν δικό του, ατομικό Αρμαγεδδώνα. Εάν η Αριστερά δεν μπορεί να τον υπερασπίσει, τότε ποιος;
Αφρίζων,
Γκαούρ
