Πίσω από τους αριθμούς… και με τις ελπίδες στο νέο έτος
Του Κώστα Καραγιάννη
Από τον απολογισμό τρόικας και κυβερνήσεων, από το επάρατο 2010 μέχρι σήμερα, αναφέρουμε κάποια χαρακτηριστικά στοιχεία: Την απώλεια του 25% του ΑΕΠ. Τον τριπλασιασμό της ανεργίας (27%). Το καθεστώς ένδειας 2,5 εκατομμυρίων Ελλήνων και των άμεσα απειλούμενων από τη φτώχεια άλλων 3,8 εκατ. Τις απώλειες της πενταετίας στο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών που ανέρχονται σε 12,6 δισ. ευρώ.
Τι υπάρχει, όμως, πίσω από τους αριθμούς που παραθέσαμε; Υπάρχουν ανθρώπινες σχέσεις, υπάρχουν άνθρωποι με ανάγκες, με προβλήματα και επιθυμίες.
Ας πάμε, λοιπόν, από το γενικό στο ειδικό. Ας δούμε το δάσος μέσα από τα «δέντρα που πληγώνονται» και μαραίνονται. Παραθέτουμε μια μικρή ιστορία. (Αυτές τις μέρες έχουμε έναν πρόσθετο λόγο να θυμηθούμε τους αδύναμους και τα θύματα της περιόδου) Δυστυχώς, δεν πρόκειται για μια μεμονωμένη περίπτωση αλλά για φαινόμενο με κοινωνικές διαστάσεις. Υπάρχουν χιλιάδες παρόμοιες ιστορίες που καταδεικνύουν πως στη χώρα μας καταπατούνται βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, πως καταστρέφονται και χάνονται άνθρωποι .
Ελάτε στη θέση ενός ζευγαριού που ζει σε ένα μικρό διαμέρισμα της πόλης με δύο μισθούς ή συντάξεις των 500 και 400 ευρώ και με ένα πρόσθετο εισόδημα 500 ευρώ. Σύνολο 1.400. Μια μέτρια αλλά αξιοπρεπής ζωή, χωρίς καταναλωτικά δάνεια και άλλα παρεμφερή.
Η κρίση και τα μνημόνια σας αφαιρούν το πρόσθετο των 500 ευρώ. Η κλωστοϋφαντουργία που νοικιάζει το βιοτεχνικό σας χώρο (μια μικρή περιουσία μιας ολόκληρης ζωής) κυριολεκτικά εξαχνώνεται μαζί με άλλες 250.000 ΜμΕ της χώρας.
Αν είχατε και την ατυχία να βρεθείτε άρρωστος σε Νοσοκομείο της πόλης θα αισθανόσασταν κατ’ αρχήν, τι σημαίνει αδιαχώρητο, αταξία και απώλεια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Μετά, θα είχατε ταλαιπωρηθεί για αρκετές ημέρες και θα καταλήγατε σε ιδιωτικό ιατρικό κέντρο επειδή, σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία, η απαραίτητη συσκευή για μια μέτρια επέμβαση δεν θα λειτουργούσε!
Στην ιδιωτική κλινική στην οποία θα είχατε οδηγηθεί υποχρεωτικά -προκειμένου να σώσετε τη ζωή σας- για την εν λόγω επέμβαση και 2 ημέρες παραμονής θα καταβάλατε εσείς μεν 3.500 ευρώ (τα 1.300 στους γιατρούς χωρίς να σας δοθεί καμία απόδειξη) το δε ασφαλιστικό σας ταμείο άγνωστο ποσόν. (Παρεμπιπτόντως, στην κλινική αυτή γίνονται δεκάδες επεμβάσεις καθημερινά. Τώρα, το πόσοι γιατροί συναλλάσσονται χωρίς αποδείξεις και χωρίς κανέναν έλεγχο, θα είχε ενδιαφέρον να διερευνηθεί).
Θα ευχόμασταν, εσείς να είσαστε πιο τυχεροί και να αντέχατε την ταλαιπωρία και την καθυστέρηση, για να μην μείνει πίσω ο/η σύντροφός σας να προσπαθεί να ζήσει με 400 ή 500 ευρώ ενώ ήδη θα είχαν εξανεμιστεί όλες του οι οικονομίες.
Η ζωή όμως μετά τα μνημόνια επιφυλάσσει και άλλες εκπλήξεις. Στην πολυκατοικία σας -όπως στις περισσότερες της πόλης- η κεντρική θέρμανση δεν λειτουργεί από το 2010 διότι, οι περισσότεροι αδυνατούν να πληρώσουν το πετρέλαιο. Στις κρύες ημέρες μπορείτε να χρησιμοποιείτε ένα ηλεκτρικό σώμα και… καλή τύχη.
Ας μη μιλήσουμε για φόρους, για ΕΝΦΙΑ κ.ά. Αν έχετε παιδιά που αντέχουν ακόμα έχει καλώς, άλλως πως, συσσίτιο κ.λπ. Τα χειρότερα τα βλέπετε δίπλα σας. Βλέπετε έναν κόσμο που ψάχνει στα σκουπίδια.
Η μικρή ιστορία μας αφορά όλους. Αφορά τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας που ήταν μέχρι χθες ανυποψίαστοι και που σήμερα βιώνουν δύσκολα και με την ψυχολογία στα τάρταρα. Οι ελπίδες όμως υπάρχουν και φαίνεται να προβάλλουν μαζί με το νέο έτος. Τις αναπτερώνουν οι ευχές, που ως γνωστόν ούτε κοστίζουν αλλά ούτε και αλλάζουν τον κόσμο, αλλάζουν όμως θετικά τις διαθέσεις των ανθρώπων. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, όταν οι ελπίδες είναι βάσιμες. Λοιπόν, καλές γιορτές. Αίσιο το νέο έτος με τις αναμενόμενες και αναγκαίες ανατροπές…
