Του Κωνσταντίνου Σκηνιώτη*
Η εκλογή μιας κυβέρνησης και ενός πολιτικού σχηματισμού από την ψήφο του ελληνικού λαού είναι ύψιστη τιμή.
Η ανταπόδοση της εμπιστοσύνης του λαού, με την τήρηση της βασικής αρχής του Συντάγματος ότι ως κυβέρνηση θα πασχίζει αδιάκοπα για το συμφέρον του, είναι ακόμα υψηλότερη τιμή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας στο όνομα της Αριστεράς. Τούτο αποτελεί ύψιστη τιμή και ύψιστη ευθύνη. Το βάρος της απόδειξης ότι η Αριστερά μπορεί, είναι μεγάλο.
Αυτό θα είναι ένα ηχηρό μήνυμα τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και προς ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά θα ‘λεγε κανείς και προς ολόκληρη την οικουμένη.
Κάθε διαφορετική εκδοχή θα αποτελέσει σοβαρό τραυματισμό για την έννοια της Αριστεράς, με οδυνηρές και ενδεχομένως ανυπολόγιστες συνέπειες. Η πορεία του ελληνικού λαού από το βάθος των αιώνων μέχρι σήμερα, μοιάζει με έναν αληθινό Μαραθώνιο. Πρόκειται για ένα μαραθώνιο αγώνων για εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική απελευθέρωση, οικονομική αυτοδυναμία, δημοκρατία και σοσιαλισμό. Σε αυτούς τους αγώνες είναι αφιερωμένο το παρακάτω ποίημα. Το συνοδεύουν ευχές για επιτυχία της Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με την ελπίδα και τη βεβαιότητα ότι τα παραπάνω ιδανικά και οι αξίες θα υπηρετηθούν με πάθος και εντιμότητα.
Μετάληψη
Τα μάτια μου κλείνω
ο αφέτης ελευθερώνει την εκκίνηση
και το ανθρώπινο ποτάμι
ξεχύνεται μεμιάς
στου Μαραθώνα τις δημοσιές.
Άραγε τι με ωθεί
στων ορίων μου την υπέρβαση;
Άραγε τι κρατάει όρθιο
το αδύναμο τούτο σώμα…
Μήπως του πλαϊνού μου η βαριά ανάσα
μήπως το αγκομαχητό του άλλου εμπρός μου.
Ίσως το τραγούδι ενός τρίτου
μπορεί η πτώση του άλλου πίσω μου…
Ίσως…
Τα μάτια μου κλείνω
σκίζω με του μυαλού μου τα χέρια
του αόρατου αέρα το φράγμα
του αδύνατου τον τοίχο.
Εφορμώ προς την αφετηρία∙
ο τερματισμός είναι η αφετηρία∙
η είσοδος στο πάνθεον
αυτών που τόλμησαν.
Χαίρε Φειδιππίδη και Σπύρο Λούη
χαίρε Αμπέμπε Μπικίλα ασάνδαλε
χαίρε Ρόζα Μότα ύψιστη∙
αινείτε τους άγνωστους δρομείς
που γράφουν της ιστορίας την αλήθεια.
Εκατομμύρια οι μαραθωνοδρόμοι του μόχθου
που ποτίζουν με ιδρώτα το χώμα
και ανθίζουν τη ζωή του Κόσμου∙
σύντροφοι νενικήκαμεν.
* O Κωνσταντίνος Σκηνιώτης είναι ποιητής, μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών
