Φαίνεται –υπάρχουν πολλά σημάδια που το πιστοποιούν– πως είναι σε εξέλιξη δυνατές ανακατατάξεις, και άρση σε ένα βαθμό της υποστήριξης που τύγχανε ο Μητσοτάκης από το κονσόρτσιουμ των ελλήνων ολιγαρχών, και ιδιαίτερα από τον «πατριάρχη» τους, τον όμιλο Βαρδινογιάννη. Πολλά τα δημοσιεύματα σε κυριακάτικες εφημερίδες (Βήμα, Καθημερινή, Δημοκρατία κ.λπ.), όπως και σε πολλούς ιστότοπους, που μαρτυρούν ότι γίνονται ευθείες και ηχηρές βολές προς το Μαξίμου από διάφορα κέντρα. Το συγκρότημα Μαρινάκη την προηγούμενη Κυριακή «πυροβόλησε» με ένα ηχηρό άρθρο του Α. Καρακούση, που ξεπέρασε σε ύφος και ένταση όλα όσα είχαν προηγηθεί κατά καιρούς. Δείγμα: «Ένα αντιδημοκρατικό αραχνοειδές σχήμα προπαγάνδας, προσβολής και δολοφονίας χαρακτήρων πλανάται πάνω από τη χώρα – Το “αυριανικό δίκτυο” του Μεγάρου Μαξίμου τείνει να επικρατήσει στην πολιτική ζωή της χώρας»…
Η σύγκρουση Σαμαρά-Μητσοτάκη δεν έχει κοπάσει, ενώ το δίπολο Καραμανλή-Σαμαρά φαίνεται να στέλνει διάφορα μηνύματα τόσο για τις υποχωρήσεις στα ελληνοτουρκικά, όσο και για θέματα στα οποία η κυβέρνηση προσπαθεί να φτιασιδώσει το προφίλ της (ακρίβεια, φροντίδα για καθημερινότητα του πολίτη κ.λπ.). Τα «μασάζ» σε νεοδημοκράτες βουλευτές έχουν εντεθεί εν αναμονή και άλλων «ερωτήσεων» διαφόρων ομάδων, οι οποίες εντάσσονται στον καμβά που εξυφαίνεται και δεν είναι «αυθόρμητες» κινήσεις.
Την επόμενη βδομάδα, το πρώτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου θα σημαδευτεί από δύο γεγονότα: Τις αμφίρροπες εκλογές στις ΗΠΑ, και την επίσημη επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας κ. Φιντάν. Και τα δύο θα επηρεάσουν, και ήδη προκαλούν διεργασίες και ανησυχίες στους κόλπους των οικονομικών και πολιτικών ελίτ. Υπάρχει κάτι που συνδέει τις πολιτικές εξελίξεις στις ΗΠΑ συνολικά και γεωπολιτικά μετά τις εκλογές (σε περίπτωση που κερδίσει ο Τραμπ, θα αναλάβει την προεδρία τον Ιανουάριο του 2025), με το ντόμινο των αναδασμών που είναι σε εξέλιξη. Ιδιαίτερα στην περιοχή της Ν.Α. Μεσογείου και στη Μέση Ανατολή υπάρχει πάντα ο παράγοντας επεκτατική Τουρκία, που δεν είναι δεδομένος, ούτε ακριβώς προβλέψιμος. Ο ελληνικός πολιτικός κόσμος έχει «εκτεθεί» με μια άνευ προηγουμένου υποστήριξη του χώρου των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ, και τώρα μπροστά σε ενδεχόμενο νίκης του Τραμπ έχουν αρχίσει οι ανησυχίες…
Επομένως το πολιτικό σκηνικό αναδιατάσσεται. Όσα συμβαίνουν (οικονομική κρίση, πόλεμοι, αναδασμοί, ενδορρήξεις, αναδιάταξη συμμαχιών και στρατοπέδων, περιδίνηση ολόκληρης της Ευρώπης, επεκτατισμοί και εθνικισμοί στα Βαλκάνια) θα επηρεάσουν έντονα τις εξελίξεις, και μάλλον θα χρησιμοποιηθούν μοχλοί και εκβιασμοί από πολλές πλευρές. Η ρευστοποίηση θα αγκαλιάσει και τον χώρο της Ν.Δ., όπου υπάρχουν σε εξέλιξη σχεδιασμοί αλλά και «απαντήσεις» από το περιβάλλον Μητσοτάκη. Το περιβάλλον Ανδρουλάκη έχει πάρει κάποια μηνύματα από τις ελίτ, καταλαβαίνει ότι υπάρχει κάποιο «σπρώξιμο», ο Μητσοτάκης επείγεται να κλείσει κάποια θέματα (υπόθεση Πύλου, ζήτημα της Motor Oil, Τέμπη κ.λπ.), κάνει ανοίγματα προς το ΠΑΣΟΚ που όμως δεν τσιμπάει, οδηγείται να το καταγγέλλει ως «πράσινο ΣΥΡΙΖΑ». Σε λίγο εκδηλώνεται και ο πονοκέφαλος της εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, εκτός εάν υπάρξουν εξελίξεις με τον Σαμαρά σε περίπτωση που δεν ψηφίσει τον προϋπολογισμό. Οι συζητήσεις και ο πειρασμός για αλλαγή του εκλογικού νόμου δείχνουν ότι και το σενάριο της προσφυγής σε εκλογές είναι στο τραπέζι.
Πόσο έχουν σχέση αυτές οι εξελίξεις με τα πραγματικά προβλήματα της χώρας και της κοινωνίας; Η σωστή απάντηση δεν είναι ότι δεν έχουν σχέση. Έχουν και παραέχουν, με την έννοια ότι αντί να ανοίγουν έναν δρόμο προς αντιμετώπιση (έστω, κι όχι επίλυση) πλευρών του υπαρξιακού προβλήματος της χώρας, φαίνεται ότι το οξύνουν και το μεγεθύνουν.
Ο Αλέξης Παπαχελάς –χρήσιμος δείκτης– αφού πανηγυρίστηκαν τα 50 χρόνια Μεταπολίτευσης, διαπιστώνει σε άρθρο του με τίτλο «Διαφωνίες και καπρίτσια», στις αρχές Οκτωβρίου, ότι «η χώρα δεν αντέχει άλλον ένα καβγά Μητσοτάκη-Σαμαρά, που θα οδηγήσει στην πολιτική αποσταθεροποίηση της χώρας. Δεν αντέχει επίσης μια ρήξη μητσοτακικών-καραμανλικών… κανείς δεν δικαιούται να αποσταθεροποιήσει τη χώρα για ένα καπρίτσιο».
Αν όσα συμβαίνουν ήταν αποτέλεσμα ενός «καπρίτσιου» ανάμεσα στον Κ. Μητσοτάκη και τους δύο πρώην πρωθυπουργούς, θα ήταν σχετικά μικρό ζήτημα. Οι αναταράξεις –που μπορεί να οδηγήσουν σε μια πολιτική κρίση– αφορούν πολύ μεγαλύτερα θέματα και αντιθέσεις. Αυτό θα φανεί πολύ σύντομα…
