Του Μάριου Διονέλλη.
Τους βλέπω στα παράθυρα να κραυγάζουν όταν μένει κλειστή η Ακρόπολη. Η εθνική μας ντροπή και τα ξένα δίκτυα που δίνουν σε όλο τον κόσμο την εικόνα του κλειστού αρχαιολογικού χώρου. Και οι τουρίστες.
Κοντεύω να γίνω ρατσιστής με τους ξένους. Όχι με τον Αφγανό και τον Πακιστανό. Αυτός ξέρει τι θα πει δουλειά, την έχει φάει με το κουτάλι. Και ξέρει τι είναι να σου λείπει…
Με τον Βρετανό τα έχω και με το Γάλλο και με το Βέλγο και τον Γιαπωνέζο. Που ακουμπάνε τόσο καιρό τα χρήματά τους στην Ελλαδίτσα και που αν δούνε κλειστή την Ακρόπολη για μια μέρα δε θα ξανάρθουνε ποτέ. Και θα πούνε και στους φίλους τους να μην ξανάρθουνε για να μας εκδικηθούν. Και θα καταστραφούμε. Και θα φταίνε οι συμβασιούχοι του υπουργείο Πολιτισμού.
Άρα ΜΑΤ και δακρυγόνα και χειροπέδες για να δοθεί άμεση λύση και να προφυλαχτεί η εικόνα της χώρας.
ΜΑΤάδες τουρ οπερέϊτορς, και φωτογραφικά σουβενίρ με αλυσοδεμένους διαδηλωτές. Αυτή είναι η Ελλάδα και αυτός ο Πολιτισμός της.
Ανέκαθεν εξάλλου, το αρχαίο πνεύμα δεν ήταν ανεκτικό με τους στασιαστές. Κι αν οι όμηροι συμβασιούχοι επαναστατήσουν, τότε τους πιάνει όμηρους πραγματικούς η Ελλάδα και τους σπρώχνει κάτω από το χαλί για να μη χαλάνε τη μόστρα.
Αναρωτιέμαι, δε βρέθηκε κανένας από δαύτους τους τουρίστες να ρωτήσει τι γίνεται εδώ και γιατί διαμαρτύρονται αυτοί οι τρελοί Ρωμιοί; Δεν αναρωτήθηκε μήπως έχει και σημερινούς υπηκόους αυτό το προνομιούχο χωράφι, που έτυχε να το καλλιεργούν πολλές χιλιάδες χρόνια πριν. Το λένε, είμαι σίγουρος, αλλά δε φτάνουν τέτοιες ερωτήσεις μέχρι τα παράθυρά σας…
Χωρίς πλάκα, αναδεικνύονται σε νούμερο ένα εχθρό της χώρας και των πολιτών οι τουρίστες. Χωρίς να το ξέρουν οι καψεροί αλλά ζουν ανάμεσά μας και μας υπονομεύουν. Όταν πας να αντιδράσεις είναι εκεί και προσφέρουν ένα πλάνο για το δελτίο των 9, μόνο και μόνο για να ντύσει το σπικάζ που λέει για απογοήτευση και για κακή εικόνα.
Ευτυχώς, όσο φουντώνει ο παρουσιαστής κατά των απεργών, τόσο ακούω και γύρω μου να έρχεται η απάντηση. Στα καφενεία, στα σπίτια και παντού. Απάντηση πιο μεστή και πιο καίρια από όσα γράφω εγώ σε μια στήλη. Με μια φράση μόνο, που σπάει κόκκαλα στο διακαναλικό ελληνικό σύμπαν: «Άει στο διάλο πια με τους τουρίστες…».
