Ένα είναι σίγουρο για το 1ο, το Ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Το διάχυτο κλίμα της συμμετοχής.
Η αίσθηση ότι όλοι όσοι βρίσκονται στο κλειστό γήπεδο του Tάε Kβο Nτο, συμμετέχουν σε κάτι νέο, σε κάτι ελπιδοφόρο, παρά τις διαφωνίες, τις γκρίνιες, την κριτική.
«Καλοτάξιδος» ο νέος ΣΥΡΙΖΑ, ήταν η ευχή του δεύτερου μόλις ομιλητή-συνέδρου, και όλοι έσπευσαν να χειροκροτήσουν. Από το πρωί της Πέμπτης –αν και κανείς θα περίμενε περισσότερο κόσμο είναι αλήθεια, καθώς μόνο οι “καλοί μαθητές” της περιφέρειας που είχαν έρθει στην Αθήνα αποκλειστικά για το Συνέδριο ήταν παρόντες από νωρίς– οι σύνεδροι και φίλοι που κατέφθαναν είχαν την περιέργεια να ακούσουν. Και η αλήθεια είναι πως αντί το Συνέδριο να διεξάγεται στους… διαδρόμους και στα πηγαδάκια, στην αρχή τουλάχιστον διεξαγόταν εντός της αίθουσας, με τους περισσότερους συνέδρους να παρακολουθούν με προσοχή…
Οι ομιλητές ανακοινώνονταν από το προεδρείο ανά 20άδα έως νωρίς το απόγευμα της Πέμπτης και ανά 50άδα αργότερα, και μολονότι οι περισσότεροι δεν ξεπερνούσαν το 4λεπτο της ομιλίας τους, προσπάθησαν να κάνουν την παρέμβασή τους ουσιαστική.
Συνοπτικά, οι σύνεδροι της περιφέρειας έθεσαν ζητήματα της καθημερινότητας: «πώς θα αντιμετωπίσουμε την κρίση, πώς θα κάνουμε την ανασυγκρότηση, πρέπει να διαμορφώσουμε από το Συνέδριο ξεκάθαρες θέσεις για τον κόσμο που μας περιμένει στα νησιά, στα χωριά, στους χειμαζόμενους χώρους δουλειάς». Ο τρόπος με τον οποίο οι λεπτομέρειες του προγράμματος του κόμματος θα εξηγηθούν πολιτικά στον κόσμο, ώστε να υπάρξει η πολυπόθητη γείωση με τα κινήματα, με τους εργαζόμενους και τους άνεργους, αποτέλεσε το άγχος πολλών ομιλητών από την επαρχία.
Η λέξη «Δημοκρατία» και δημοκρατικό κόμμα, ακούστηκαν πάμπολλες φορές, αναδεικνύοντας σε κορυφαίο ζήτημα τόσο την αποκατάστασή της σε εθνικό επίπεδο, όσο και την επίτευξή της σε εσωκομματικό. Πολλοί ήταν και οι σύνεδροι που με καλόπιστη κριτική επισήμαιναν πως «έχουμε χάσει χρόνο», μένοντας μακριά από όσα ο μέσος πολίτης περίμενε από εμάς, θέτοντας ζητήματα παράλληλης επεξεργασίας των θέσεων και κοινωνικής ζύμωσης. Η δύναμη του αιτήματος έγινε μάλιστα αντιληπτή όταν το έντονο και παρατεταμένο χειροκρότημα των συνέδρων δεν κέρδισαν οι πρώτοι ομιλητές, αλλά ο εκπρόσωπος των εργαζομένων της αυτοδιαχειριζόμενης εδώ και ένα μήνα ΕΡΤ, και η είδηση της αποφυλάκισης του απεργού πείνας Κώστα Σακκά.
Μ.Ε.
