Όλα καλά στην αποικία…
Η σκηνή με τον Προκόπη Παυλόπουλο να υποδέχεται με τεμενάδες τον Γερούν Ντάισελμπλουμ στο προεδρικό μέγαρο, σφίγγοντας σε μια παρατεταμένη χειραψία και με τα δύο χέρια τον επισκέπτη του, είναι χαρακτηριστική. Ο επισκέπτης «θεσμικά» δεν είναι στην πραγματικότητα τίποτα. Ήταν υπουργός Οικονομικών στη χώρα του, αλλά το κόμμα του «έπαθε ΠΑΣΟΚ», παίρνοντας μόλις 5% από 25%. Ίσως αν είχε θεσμοθετηθεί στην Ευρώπη ο τίτλος του αποτυχημένου πολιτικού της χρονιάς, ο Ολλανδός να αποκτούσε έναν θεσμικό ρόλο. Τώρα, απλά παραμένει –με «βύσμα» Σόιμπλε- «πρόεδρος του Eurogroup» μέχρι τον Ιανουάριο, οπότε και λήγει η θητεία του. Το Eurogroup, όμως, δεν είναι παρά μια άτυπη εξωθεσμική συνάντηση που η κατάντια της Ευρώπης την αναβάθμισε σε «όργανο» το οποίο αποφασίζει και διατάζει, εκβιάζει, τραμπουκίζει και, αν χρειαστεί, στραγγαλίζει χώρες. Η περίπτωση της Ελλάδας είναι η πιο κραυγαλέα (ακολουθεί αυτή της Κύπρου) με τον Ολλανδό να παίζει έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Κι όμως, ο φερόμενος ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξήρε τον ρόλο του Ντάισελμπλουμ, ενώ έκανε και προτάσεις για αναβάθμιση του Eurogroup και ίδρυση ενός ευρωπαϊκού ΔΝΤ… Το μόνο που μένει να αναρωτηθεί κανείς είναι αν η γελοιότητα ξεπερνά τη δουλοπρέπεια ή το ανάποδο. Παρόμοιο το κλίμα και στην συνάντηση με τον Τσίπρα, ενώ συναντώντας τον Τσακαλώτο (φουλ πρόγραμμα είχε στην Αθήνα ο κ. «πρόεδρος») αναρωτήθηκε γιατί λείπει το πορτρέτο του Βαρουφάκη δίπλα σε αυτά των άλλων υπουργών Οικονομικών, σε μια υπεροπτική και υποκριτική επίδειξη άνεσης και για όσα συνέβησαν τότε. Όλα καλά στην αποικία, λοιπόν… Άλλωστε, και ο ίδιος ο Ντάισελμπλουμ έκανε λόγο για «καθαρή έξοδο» της Ελλάδας από τα μνημόνια, καταργώντας και την τελευταία αμφιβολία για την ποιότητα αυτής της «εξόδου»…
Ιστορική μοναδικότητα
Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα ψάχνουν να βρουν έστω μια θέση που κράτησε ο μνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ από το πολυσέλιδο πρόγραμμα με το οποίο κέρδισε τις εκλογικές αναμετρήσεις και δεν θα βρίσκουν ούτε μία! Κι όταν προσπαθήσουν να τον εντάξουν σε κάποια από τις μεγάλες ομάδες που ανήκουν τα ευρωπαϊκά κόμματα, θα διαπιστώσουν ότι αποτελεί μία ξεχωριστή κατηγορία από μόνος του, γιατί ποτέ άλλοτε στην ιστορία του κοινοβουλευτισμού δεν υπήρξε κόμμα που να καταπατήσει το πρόγραμμά του, να αθετήσει τις εξαγγελίες του και να ακυρώσει τις παγιωμένες θέσεις του σε ποσοστό 100%! Τελικά, ο μνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ γράφει μοναδική ιστορία, έστω κι από την ανάποδη.
Κώστας Σαλαμάς
Ξεφτίλα και βρώμα
Ό,τι ο ΣΥΡΙΖΑ, το καλύτερο «μοντέλο» που δημιούργησε η ευρωπαϊκή Αριστερά από το 1990 και είχε αναστατώσει τα παγκόσμια κέντρα των τοκογλύφων, θα είχε αυτή την κατάληξη, ούτε ο πιο δογματικός κομμουνιστής και ο πιο φανατισμένος δεξιός δεν θα το φαντάζονταν. Να στήνεται ολόκληρη φάμπρικα ξεπλύματος του άθλιου Καμένου (τι να του πρωτομαρτηρήσεις;!) και του πιο ανοιχτομάτη μηχανορράφου Πασόκου Κουρουμπλή, που ο ένας πάει λέει στο καζίνο με τα λεφτά του κι ο άλλος χορεύει μπροστά στον πλοιοκτήτη του μαυραγορίτικου πλοίου (η σύζυγός του ανέβασε το σχετικό βίντεο στο fb!) που μόλυνε όλο το Σαρωνικό, ξεπερνάει κάθε αριστερή ή δεξιά φαντασία. Από τον πρωθυπουργό και τα πρόβατα-βουλευτές μέχρι τις εφημερίδες-κολαούζους της εξουσίας. Ξεφτίλα και βρώμα που δεν καθαρίζει ούτε με όλα τα πλυντήρια του κόσμου.
Κώστας Ρούσσος
Γλείψιμο ολκής
Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να έκανε κανείς ένα ντοκιμαντέρ, χωρίς λόγια, μόνο με τις υποκλίσεις, τα χτυπηματάκια στην πλάτη, τις αγκαλιές, τα χαμόγελα και όλες τις γλείφτικες κινήσεις που εκδηλώνονται με το σώμα του πρωθυπουργού και των υπουργών της κυβέρνησης σε κάθε τους συνάντηση με τα άλλοτε, κατά τους ιδίους, τέρατα που κατέστρεφαν και λεηλατούσαν την Ελλάδα. Από το κρέμασμα της γραβάτας που έκανε ο Γιούνκερ στον Τσίπρα μέχρι τις ρεβεράντζες του Τσακαλώτου στον Ντάισελμπλουμ και κάθε υπαλληλάκο των Βρυξελλών. Κι αν θεσπιζόταν «ειδικό βραβείο σαλιαρίσματος» για πολιτικούς, ο Αλέξης και ο Ευκλείδης εύκολα θα κέρδιζαν τις δύο πρώτες θέσεις. Ασυναγώνιστοι είναι οι μπαγάσηδες…
Λάμπρος Τόκας
Άντε να τελειώνετε
Αφού εξυγίαναν τα νοσοκομεία, δεν εξυγιαίνουν λιγάκι και το χρόνο αναμονής που έχουν οι ασθενείς που περιμένουν επί μήνες για να πάρουν σειρά για μια αξονική ή μαγνητική τομογραφία; Καθημερινά μαθαίνουμε για ανθρώπους που η καθυστέρηση στην εξέταση μπορεί να τους κοστίσει τη ζωή και δεν έχουν λεφτά για να πάνε σε ιδιωτικά κέντρα. Χαρακτηριστική της κυβερνητικής αφασίας, εντελώς άλλη εικόνα απ’ αυτή που παρουσιάζει ο πλασιέ υφυπουργός Υγείας, είναι η αρνητική θέση που εξέφρασε το ΔΣ του Ευαγγελισμού για τη δωρεά ενός αγγειογράφου. «Θα αυξηθεί ο αριθμός των πράξεων», γράφουν, και «με δεδομένα τα ανελαστικά όρια πιστώσεων του προϋπολογισμού του νοσοκομείου και τους ελέγχους που καθημερινά υφιστάμεθα για τη συγκράτηση δαπανών» και ο νοών νοείτω. Δηλαδή, αν δεχτούμε τη δωρεά θα εξυπηρετούμε περισσότερους ασθενείς και δεν θα μπορούμε να καλύψουμε τα λειτουργικά έξοδα αφού συνεχώς μας κάνουν περικοπές! Κατά ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, όσο γρηγορότερα ξεμπερδεύουμε με τους σοβαρά ασθενείς τόσο καλύτερα προχωράει η εξυγίανση του συστήματος. Τι πιο σαφές. Γιατί, λοιπόν, να μην ανακοινώνει αύξηση κερδών κατά 51,16% φέτος το «Υγεία»; Το μνημόνιο και ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι καλά!
Μίνα Βλάχου
