– Πώς βιώνετε αυτή την δεύτερη καραντίνα και την κρίση που προκλήθηκε από τον ιό;
Η δεύτερη καραντίνα έρχεται σαν προϊόν μιας αποτυχημένης προσπάθειας να ελεγχθεί η διάδοση του ιού. Μου προκαλεί πολλή θλίψη διότι πολλές δραστηριότητες που αναπτύχθηκαν μετά την πρώτη καραντίνα για τα πιο ευάλωτα στρώματα, κυρίως για τους ανθρώπους που παρουσίασαν ψυχικές διαταραχές, αυτή τη στιγμή σταμάτησαν. Πολλοί προέρχονταν από οικογένειες που χρεοκόπησαν, που αντιμετώπισαν πολύ μεγάλη φτώχεια ή ζούσαν σε καθεστώς μεγάλης ρευστότητας. Όλα αυτά γέννησαν πολλές ψυχικές διαταραχές. Σε αυτά τα στρώματα, όπως και στους πρόσφυγες, έγινε πολύ μεγάλη προσπάθεια μέσω των κοινωνικών ιατρείων να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα. Η δεύτερη καραντίνα διακόπτει αυτή τη διαδικασία που είναι τόσο πολύ αναγκαία. Όπου υπάρχει δυνατότητα διαδικτυακής ψυχολογικής υποστήριξης θα το κάνουμε, φυσικά, αλλά όπου δεν υπάρχει θα πρέπει να περιμένουμε να σταματήσει η καραντίνα.
– Η πανδημία έχει κοινωνικό και ταξικό αποτύπωμα;
Σαφώς και έχει. Ως ψυχίατρος έχω δει πάρα πολλά σοβαρά προβλήματα που δημιουργήθηκαν από την πανδημία. Καταθλίψεις, αυτοκτονίες, ενδοοικογενειακή βία – ιδιαίτερα απέναντι στις γυναίκες και τα παιδιά, αυτά όλα έχουν αυξηθεί. Όπως και το ποσοστό των εξαρτήσεων είτε από ουσίες είτε από το διαδίκτυο, το αλκοόλ ή την τροφή. Έχουν καταγραφεί και διεθνώς. Ο φόβος είναι ότι αυτό το υπόβαθρο θα επιδεινωθεί με τη δεύτερη καραντίνα.
Από συνέντευξη της ψυχιάτρου Κατερίνας Μάτσα στο Andro.gr
