Όπως αναμένονταν έγινε η εκλογή της Προέδρου της Δημοκρατίας, Αικ. Σακελλαροπούλου, με 261 ψήφους υπέρ. Λίγες δικαιολογημένες απουσίες, μία γραφική στάση του κ. Ζουράρι, και «παρών» από Ελληνική Λύση, ΚΚΕ και ΜέΡΑ25.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις κορώνες υπέρ Παυλόπουλου, ενστερνίστηκε πλήρως την επιλογή Σακελλαροπούλου και τη ψήφισε «συνειδητά» γιατί είναι σαρξ εκ της σαρκός της παράταξης και πρότασή του για τη θέση της προέδρου στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Το ΚΙΝΑΛ υπέρ γιατί είναι μέσα στις προδιαγραφές που έβαλε και μάλιστα προέρχεται από τον δημοκρατικό χώρο.
Ο Μητσοτάκης γιατί με την επιλογή αυτή ξεκαθαρίζει το τοπίο από παλιά βαρίδια και γιατί τώρα αυτός μετατρέπεται σε κύριο πρωταγωνιστή της πολιτικής σκηνής.
Το ΚΚΕ δεν μπαίνει σε ονοματολογίες γιατί ο θεσμός εκφράζει άλλα πράγματα, αδιάφορα για το κόμμα. Τόσο απλά…
Το ΜέΡΑ25, με τους φανφαρονισμούς του Βαρουφάκη, νόμισε πως με την πρόταση για τη Μάγδα Φύσσα, θα έβρισκε ένα επικοινωνιακό τρικ. Αποτέλεσμα να γελοιοποιηθεί.
Η επιλογή της κ. Σακελλαροπούλου έχει ένα συγκεκριμένο χαρακτήρα: παγίωση της «κανονικότητας» και της υποταγής στα νέα δεδομένα που έχουν συσσωρευτεί ιδιαίτερα στα γεωπολιτικά θέματα. Σήμερα δεν χρειάζεται καν ο εξωραϊστικός πατριωτικός λόγος των Προέδρων της Δημοκρατίας όπως γίνονταν μέχρι τώρα. Γιατί η συγκεκριμένη πρόταση έχει το άρωμα τριών πολιτικών χώρων ταυτόχρονα: του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη («σε 10 χρόνια κανείς δεν θα θυμάται το όνομα Μακεδονία»), του Λεωνίδα Κύρκου και του Κώστα Σημίτη. Ένα τέτοιο πολιτικό «υβρίδιο» προσιδιάζει καλύτερα στα όσα έρχονται.
Οι αντιδράσεις, υπόκωφες ή φανερές, ήρθαν από τον χώρο της κλασικής Δεξιάς. Ο Σαμαράς έλλειπε σε ταξίδι στις ΗΠΑ, κανονισμένο από καιρό, αλλά αν ήταν εδώ θα ψήφιζε την πρόταση της παράταξής του. Σιωπή από Καραμανλή σε πρώτο επίπεδο. Αλλά η καραμανλική πτέρυγα αντιδρά κάπως. Ο δημοσιογράφος Μ. Κοττάκης έχει αναλάβει το κύριο βάρος της αντιπολίτευσης στην επιλογή της κ. Σακελλαροπούλου. Σε σχετικό άρθρο του αναφέρει: «Στήν περίοδο πού διανύουμε, ἡ ΝΔ νιώθει ἰσχυρή νά προτείνει πρός ἐκλογή στό ὕπατο ἀξίωμα τῆς Προεδρίας τῆς Δημοκρατίας ὑποψηφία πού δοξάζεται ἀπό τόν Νῖκο Φίλη ὡς ἐκπρόσωπος τῆς «πολιτισμικῆς ἀριστερᾶς». Πού παινεύεται ἀπό τήν Τασία Χριστοδουλοπούλου, λογικό, εἶναι δεκαετίες φίλη της. Πού συνδέεται μέ τόν Νῖκο Βούτση, τόν Δημήτρη Τζανακόπουλο (ὁ ὁποῖος πανηγυρίζει γιά τήν ἐκλογή της) καί μέ τόν Μιχάλη Καλογήρου».
Για να συνεχίσει: «Αὐτή ἡ συνταγή θά καταστήσει τήν ΝΔ μελλοντικῶς συνιστῶσα τοῦ κέντρου τῶν σοσιαλιστῶν πού θά καταλάβουν τό κόμμα τῆς συντηρητικῆς παράταξης καί θά τό ἀπομακρύνουν ἀπό τήν φυσική του βάση. Τώρα ἡ συνταγή ἐκτελεῖται μέ ἐπιτυχία παρά τά μουρμουρητά καί τόν ψίθυρο».
Για να καταλήξει: «Νά μήν φθάσουμε στό σημεῖο νά ὑπάρχει ΝΔ χωρίς νεοδημοκράτες».
Στην ουσία δεν πρόκειται για διαφωνία στην επιλογή της κ Σακελλαροπούλου (η οποία έδειξε τα τελευταία 10 χρόνια μεγάλη ευελιξία αποφασίζοντας συνήθως μνημονιακά, ενίοτε αντιοικολογικά). Τα βέλη στρέφονται εναντίον του Κυριάκου Μητσοτάκη ότι αλλάζει τον χαρακτήρα της «παρατάξεως». Τα παραπάνω αποτελούν έκφραση υπαρκτών ρευμάτων και αντιθέσεων στους κόλπους της Δεξιάς και δείχνουν από που είναι πιθανόν να προέλθουν προβλήματα και εμπόδια στην πολιτική Μητσοτάκη. Αν σε αυτά προστεθούν ζητήματα εθνικά και ιδιαίτερα το προσφυγικό θα φανεί καθαρά πως στον χώρο της Δεξιάς υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα, το οποίο θα χρεωθεί ο Μητσοτάκης προσωπικώς και οι πιο στενοί συνεργάτες του.
Ν.Τ.
