Οδηγούν τους αποχαυνωμένους λαούς στον όλεθρο. Μέτριοι κυβερνήτες, διαταραγμένοι, που προτιμούν να ρίξουν τους λαούς στα βράχια παρά να τους αφήσουν να διαμορφώσουν την πορεία τους. Χειραγωγημένοι ηγέτες, κατευθυνόμενοι από υπέρτερες δυνάμεις, τις πλέον αντιλαϊκές, καταρτίζουν σχέδια πτήσης που καταλήγουν σε γκρεμούς και χαράδρες. Για να εμποδίσουν τους λαούς να ευαισθητοποιηθούν και να απελευθερωθούν από το σύστημα της εκμετάλλευσης και υποδούλωσης. Κανένας άλλος δεν είναι τόσο πολύ υπεύθυνος γι’ αυτή την ευρωπαϊκή τραγωδία όσο οι πολιτικοί και οι υποβολείς τους.
Το σύστημα έχασε την ευστάθειά του, έχασε και τον προσανατολισμό του. Οι πτήσεις του είναι καταστροφικές και αυτοκαταστροφικές. Για να μην αμφισβητηθεί και να μην περιοριστεί η συγκέντρωση όλων των εξουσιών και του πλούτου σε μια όλο και μικρότερη ομάδα ανθρώπων, που αποτελούν σύμφωνα με τις δικές τους μετρήσεις και στατιστικές κάτι λιγότερο από το 1% του πληθυσμού της γης, άλλες κοινωνίες θα βυθίζονται σούμπιτες στους ωκεανούς της ανυπαρξίας, άλλες θα κατασπαράσσονται και θα κατακαίονται στα επιλεγμένα πεδία των σφαγών και άλλες θα είναι όμηροι και αιχμάλωτοι με δάνεια και μνημόνια. Αυτή είναι η πορεία του δυτικού πολιτισμένου κόσμου. Ναρκωμένες κοινωνίες χωρίς πυξίδα και άπληστες εξουσίες χωρίς οίκτο συνθέτουν ένα μίγμα τοξικό που μόνο προς τη νέα βαρβαρότητα μπορεί να οδηγεί.
Δεν είναι τα αεροπλάνα ακυβέρνητα. Οι κοινωνίες άγονται και φέρονται στα τυφλά. Οι κοινωνίες παρακολουθούν χωρίς να αντιδρούν σθεναρά την φανερή κάθοδο προς την καταστροφή. Δεμένοι οι υπήκοοι αναπαυτικά, με iPhone, iPad και iPod, νομίζουν ότι και η καταστροφή τους είναι ταινία μεγάλου μήκους. Βλέπουν μόνο από τα πλαϊνά παράθυρα και δεν θέλουν να σκεφτούν τι υπάρχει μπροστά τους. Κι όταν αρχίζουν να το αντιλαμβάνονται αντιδρούν υστερικά, χλιαρά ή παθητικά, αναποτελεσματικά.
Στη Γερμανία είναι μέσα στη βιωμένη ιστορία τους. Σε ένα μόνο αιώνα κατάφεραν να είναι πρωταγωνιστές σε τρεις τεράστιες καταστροφές, υλικές και άυλες, σωματικές και πνευματικές. Στο μακελειό του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, στη βιβλική καταστροφή του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και στην αποτυχία της οικοδόμησης μια σοσιαλιστικής κοινωνίας ισότητας, ελευθερίας και δικαιοσύνης.
Στη Γαλλία, είναι τόσο μεγάλη η τρέχουσα συλλογική πνευματική φτώχεια που το συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας εναποθέτει τις ελπίδες του στον Σαρκοζί, τη Λε Πεν και τον Ολάντ. Πιο μεγάλη κατάπτωση δεν γίνεται!
Σφαγές, καταστροφές και αποτυχίες που βαραίνουν με διαβαθμίσεις το σύνολο των ευρωπαϊκών κρατών, που προσφέρουν μυστικές φυλακές για να βασανίζονται οι αερομεταφερόμενοι πολίτες που έχει απαγάγει η CIA, συνυπογράφουν τις πτώσεις χωρίς αλεξίπτωτο της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και πολλών άλλων χωρών στην ευρωπαϊκή ήπειρο και στέλνουν τους τηλεκατευθυνόμενους πυραύλους θανάτου πολύ πέρα από τα σύνορά τους, στη Λιβύη, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Υεμένη, την Ουκρανία κι αλλού, φέρνοντας τον όλεθρο. Η Ευρώπη πλέον είναι σε μια συνεχή πτήση καθόδου, με ασυνείδητους κυβερνήτες και με λαούς –ακόμα- σε αποχαύνωση.
Μέσα σ’ αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα, η ελληνική Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ελληνικός λαός, όλοι μαζί, πρέπει να απορρίψουμε το δικό τους σχέδιο πτήσης και να πετάξουμε με τις δικές μας δυνάμεις και με δικό μας σχέδιο, χωρίς καθόλου να υποτιμάμε την εγγενή τάση τους να καταστρέφουν κάθε έναν που αντιστέκεται και παλεύει για ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία.
Υπεριπτάμενος,
Γκαούρ
