Συνέντευξη της βουλευτή Κοζάνης του ΣΥΡΙΖΑ στον Μιχάλη Σιάχο
Κατατίθεται, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, την εβδομάδα αυτή, προκειμένου να ψηφιστεί την επόμενη, το νομοσχέδιο που προβλέπει την ιδιωτικοποίηση του δικτύου μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας (ΑΔΜΗΕ). Αρχίζει έτσι να ολοκληρώνεται η εκποίηση της ΔΕΗ, σύμφωνα με το σχέδιο που αποφάσισε το κυβερνητικό συμβούλιο από το περασμένο καλοκαίρι. Για τη σημασία αυτών των εξελίξεων ο Δρόμος μίλησε με την Ευγενία Ουζουνίδου, βουλευτή Κοζάνης του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία αναφέρει ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης παίρνει ήδη πρωτοβουλίες για να αποτραπεί αυτό το ξεπούλημα και κατηγορηματικά λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα ακυρώσει τις προβλεπόμενες ιδιωτικοποιήσεις και τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου, επαναφέροντάς τον υπό δημόσιο έλεγχο.
Έφτασε η ώρα του ΑΔΜΗΕ και ακολουθεί η λεγόμενη «μικρή ΔΕΗ». Ποιο εκτιμάτε ότι είναι το σχέδιο στο τέλος αυτής της διαδρομής;
Η κυβέρνηση εμμένοντας στη βάρβαρη νεοφιλελεύθερη πολιτική της, εξακολουθεί, παρά τα δεινά που προκαλεί στην πατρίδα μας και τους πολίτες της, να υποστηρίζει τις επιταγές της τρόικας και να ξεπουλά την περιουσία του ελληνικού λαού.
Σε ό,τι αφορά την πώληση του ΑΔΜΗΕ, δεν υπάρχει κανένα όφελος για το Δημόσιο, ενώ δεν πρόκειται να επιφέρει καμία απολύτως ελάφρυνση του κρατικού προϋπολογισμού. Αντίθετα, θα έχει ως μόνο αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη επιβάρυνση της δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας. Παράλληλα, θα στερήσει την εθνική οικονομία από μια σταθερή και σημαντικού μεγέθους δημόσια επένδυση και το ελληνικό Δημόσιο από ένα σταθερό και σίγουρο έσοδο. Συγκεκριμένα, η ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ δεν θα συμβάλει στη μείωση των δαπανών του, λόγω της φύσης των δραστηριοτήτων της εταιρίας.
Η θεσμική κατοχύρωση ενός εγγυημένου κέρδους, που προβλέπεται στον Κώδικα Διαχείρισης Συστήματος και καθορίζεται από τη ΡΑΕ, συνεπάγεται ότι όποιος και να είναι ο νέος ιδιοκτήτης του ΑΔΜΗΕ, θα έχει εξασφαλισμένο ένα εγγυημένο και διόλου ευκαταφρόνητο κέρδος χωρίς κανένα επενδυτικό ρίσκο, το οποίο θα εισπράττει από τα νοικοκυριά.
Η ύπαρξη αυτού του θεσμικά κατοχυρωμένου εγγυημένου κέρδους αντίκειται σε κάθε έννοια «ελεύθερης» και «χωρίς στρεβλώσεις» οικονομίας στην οποία υποτίθεται ότι αποσκοπεί η ιδιωτικοποίηση εταιριών όπως ο ΑΔΜΗΕ.
Στο μεταξύ, δεν υπάρχει μελέτη που να αποτιμά την αξία του ΑΔΜΗΕ, περιλαμβανομένων των παγίων περιουσιακών στοιχείων, της συσσωρευμένης τεχνογνωσίας, της μονοπωλιακής θέσης στην αγορά κ.ά., με βάση την οποία να υπολογισθεί η ελάχιστη εύλογη τιμή της μίας μετοχής της εταιρίας, κάτω από την οποία δεν μπορεί να γίνει πώληση.
Η μελέτη αυτή πρέπει να είναι έγκαιρα γνωστή στους μετόχους της ΔΕΗ Α.Ε. για αξιολόγηση. Πώς θα εξασφαλιστούν, άραγε, τα συμφέροντα της μητρικής εταιρίας και των μετόχων της χωρίς μια τέτοια μελέτη; Είναι δυνατόν η τιμή της μετοχής να είναι αυτή που θα προσδιορίζεται με βάση την τελική προσφορά του ιδιώτη επενδυτή;
Επιπλέον, προβλέπεται ότι οι οποιεσδήποτε οικονομικές απαιτήσεις προκύψουν έναντι του Δημοσίου από τη ΔΕΗ Α.Ε., αυτές θα καλυφθούν διά συμψηφισμού με οφειλόμενους φόρους, τέλη ή άλλες απαιτήσεις του ελληνικού Δημοσίου από τη ΔΕΗ Α.Ε., από οποιαδήποτε αιτία και αν προκύπτουν αυτές, περιλαμβανομένων και μελλοντικών απαιτήσεων και δικαιωμάτων. Δεν είναι δυνατόν μια Α.Ε. εισηγμένη στο Χρηματιστήριο να αντιμετωπίζεται με αυτόν τον τρόπο, δηλαδή με νόμο τα προβλεπόμενα έσοδα από αυτήν από πώληση περιουσιακού της στοιχείου να μηδενίζονται στην ουσία, στην καλύτερη περίπτωση, ίσως να βγει και χρεωμένη!
Πρόκειται, ουσιαστικά, για ένα σχέδιο που εφαρμόζει τις πιο ακραίες νεοφιλελεύθερες επιλογές στην Ε.Ε. και εντάσσεται σε μια πολιτική πλήρους υποτέλειας και εξυπηρέτησης μεγάλων ξένων και εγχώριων συμφερόντων.
Οι καταναλωτές, η βιομηχανία και η χώρα ολόκληρη θα βρίσκεται ουσιαστικά σε ομηρία από τα ιδιωτικά συμφέροντα που θα κατέχουν και θα εκμεταλλεύονται το μονοπώλιο των δικτύων μεταφοράς, τη στρατηγικότερη εθνική υποδομή μας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιτίθεται στο νομοσχέδιο που καταθέτει η κυβέρνηση την ερχόμενη εβδομάδα. Ποιες πρωτοβουλίες προτίθεται να πάρει εντός και εκτός Βουλής;
Για όλους τους λόγους που ανέφερα κι επειδή ο ΑΔΜΗΕ αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της ΔΕΗ και του ηλεκτρικού συστήματος της Ελλάδας, όπως και τη στρατηγική Εθνική Υποδομή, που αποτελεί θεμέλιο για την εθνική άμυνα και την ασφάλεια της πατρίδας μας, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κατηγορηματικά αντίθετος σε αυτό το καταστροφικό ενδεχόμενο.
Επίσης, για μας, η Στρατηγική Εθνική Υποδομή είναι καθοριστικός παράγοντας για την οικονομική και παραγωγική ανάπτυξη της χώρας, που εξασφαλίζει τον απρόσκοπτο εφοδιασμό κάθε παραγωγικής δραστηριότητας με ηλεκτρικό ρεύμα και επιδρά στην τελική τιμή κάθε προϊόντος και υπηρεσίας.
Ταυτόχρονα, ως ΣΥΡΙΖΑ θεωρούμε ότι το σύνολο των ενεργειακών πόρων της χώρας, καθώς και το δίκτυο μεταφοράς της ηλεκτρικής ενέργειας είναι εθνική κληρονομιά, δεν είναι εμπορεύσιμο και μεταβιβάσιμο προϊόν. Ως εκ τούτου, καμιά μεταβίβαση δεν αναγνωρίζουμε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αναλαμβάνει ήδη πρωτοβουλίες για να αποτραπεί το ξεπούλημα της εταιρίας. Απευθύνεται στους εργαζόμενους του ΑΔΜΗΕ και της ΔΕΗ γενικότερα, για τη συγκρότηση ενός αγωνιστικού μετώπου που θα βάλει κόκκινες γραμμές στα καταστροφικά σχέδια της κυβέρνησης. Οργανώσεις, μέλη και στελέχη του κόμματός μας θα βρίσκονται στο πλευρό των εργαζομένων και θα δώσουμε τη μάχη αυτή από κοινού μέσα κι έξω από τη Βουλή.
Είναι φανερό ότι σήμερα απαξιώνονται και ξεπουλιούνται όλες οι εθνικής σημασίας υποδομές. Η αντίθεση στο σχέδιο αυτό δεν οφείλει να αντιπαραθέσει και ενώπιον της κοινωνίας ένα άλλο συνεκτικό σχέδιο γι’ αυτές; Ποιο θα μπορούσε να είναι αυτό;
Η υπεράσπιση των δημόσιων υποδομών και των δημόσιων αγαθών είναι καθήκον όλων μας σήμερα, για να υπάρξει προοπτική, ανάπτυξη και μέλλον αύριο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη έχει επεξεργαστεί και συνεχίζει να το επικαιροποιεί, ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα διεξόδου της χώρας από την κρίση. Στο πλαίσιο αυτό η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μπαίνει σε απόλυτη προτεραιότητα. Μια ανασυγκρότηση που απαιτεί την αναδιοργάνωση και το δημόσιο έλεγχο του τραπεζικού συστήματος, την ισχυρή παρέμβαση του δημόσιου τομέα της οικονομίας, το σχεδιασμό και την ενίσχυση της κοινωνικής οικονομίας και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, συγκεκριμένες παραγωγικές προτεραιότητες και οικολογικό μετασχηματισμό της παραγωγής. Και όλα αυτά μέσα από διαρκή δημοκρατικό σχεδιασμό.
Παράλληλα, η κυβέρνηση της Αριστεράς θα ακυρώσει τις προβλεπόμενες ιδιωτικοποιήσεις και τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου, επαναφέροντάς τον υπό δημόσιο έλεγχο.
Στόχος μας είναι η πλήρης ανασυγκρότηση των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας που έχουν ιδιωτικοποιηθεί ή βρίσκονται σε διαδικασία ιδιωτικοποίησης, ώστε να διαμορφώσουμε έναν ισχυρό, παραγωγικό, αποτελεσματικό και ανοιχτό σε συνεργασίες, δημόσιο τομέα νέου τύπου.
Η δημόσια Παιδεία είναι υπόθεση του λαού, η δημόσια Υγεία το ίδιο, οι δημόσιοι δρόμοι επίσης. Σε όλα αυτά τα μέτωπα, όμως, οι αντιδράσεις δεν στάθηκαν ικανές να ανατρέψουν το βάρβαρο σχέδιο της τρόικας και της κυβέρνησής της. Θα μπορούσε αυτό να γίνει με την περίπτωση της ΔΕΗ, να πάει δηλαδή διαφορετικά; Με ποιες προϋποθέσεις;
Το στοίχημα, όχι μόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για την κοινωνία ολόκληρη στην παρούσα φάση, είναι να μπει τέλος, με κάθε δυνατό τρόπο, στην καταστροφική πολιτική που γεννάει η μνημονιακή πολιτική και ο νεοφιλελευθερισμός.
Η περίπτωση της ΔΕΗ είναι ζήτημα που αφορά στο σύνολό του τον ελληνικό λαό και για το λόγο αυτό πρέπει να αγκαλιαστεί –και με δεδομένες τις δυσκολίες στο συνδικαλιστικό επίπεδο της εταιρίας– από όλους μας, προτού τα αποτελέσματα ενός νέου ξεπουλήματος κληθούν να τα πληρώσουν οι επόμενες γενιές.
Με μία ΔΕΗ ιδιωτικοποιημένη μπορεί κανείς να αναλογισθεί πόσα εκατομμύρια συμπολιτών μας θα βρεθούν χωρίς ηλεκτρική ενέργεια, ενεργειακά φτωχοί;
Όταν τα στατιστικά στοιχεία της κυβέρνησης μιλούν για 3.400.000 άτομα σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού (προσέξτε: το 1/3 του ελληνικού πληθυσμού) με στοιχεία του 2011, φαντάζεστε τι μέρος του πληθυσμού θα αδυνατεί να πληρώσει σε μία ιδιωτικοποιημένη ΔΕΗ;
Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να παλέψει και να εργαστεί για τη συγκρότηση ενός μεγάλου λαϊκού, κοινωνικού και πολιτικού κινήματος ανατροπής, που θα κάνει πραγματικότητα την κυβέρνηση της Αριστεράς. Θα σταματήσει την ανθρωπιστική κρίση και την καταστροφή της χώρας και θα ξεκινήσει το μεγάλο έργο της κοινωνικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης και της ανάκτησης των εργασιακών, ασφαλιστικών, κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων.
