Χειρισμοί και επιδιώξεις από πρεσβείες, πολυεθνικές και κόμματα
Του Μανόλη Μούστου
Η πανσπερμία των συμμετεχόντων στην διοργάνωση του Pride, όπως επίσης και η πληθώρα χρυσών, αργυρών κ.λπ. χορηγών της παρέλασης, δημιούργησαν ένα ετερόκλητο μπάχαλο από πρεσβείες, πολυεθνικούς ομίλους, συριζαίους και εξωκοινοβουλευτικές αριστερές ομάδες.
Ενδεικτικά συμμετοχές: Η πρεσβεία των ΗΠΑ που ταυτίζεται με κάθε επέμβαση ανά τον πλανήτη, προωθώντας δεκαετίες τώρα τον γνωστό «αμερικάνικο ανθρωπισμό» της λεηλασίας και των βομβαρδισμών. Στο παρά πέντε αποφεύχθηκε η συμμετοχή της καναδικής Eldorado Gold κατόπιν της γενικής κατακραυγής που υπήρξε και χωρίς να υπάρξει κάποιο επίσημο σχόλιο από την οργανωτική του Pride. Έπειτα παρέλασαν τα κόκκινα λάβαρα της Vodafone που ανέμιζαν σε όλο το Σύνταγμα, ενώ πακτωλό χρημάτων «χορήγησε» ευγενικά η στέγη Ωνάση και το Ίδρυμα Μποδοσάκη. Για την ιστορία: Το Ισραήλ εσχάτως αυτοπλασάρεται ως η «πρωτεύουσα των LGBT δικαιωμάτων στη Μέση Ανατολή», σε μία προσπάθεια να ξεπλυθεί από το διαρκές γενοκτονικό έγκλημα εις βάρος των Παλαιστινίων κι ενώ συνιστά τον υπ’ αριθμόν ένα τραμπούκο ενάντια στα δικαιώματα των εθνών και λαών της περιοχής.
Στην παρέλαση συμμετείχαν, επίσης, με μεγάλη σίγουρα υπερηφάνεια, υπουργοί, βουλευτές και στελέχη της κυβέρνησης. Άλλοι κρατώντας πανό, άλλοι με χαιρετισμούς από τα μικρόφωνα της διοργάνωσης και, βέβαια, μονοπωλώντας τα τηλεοπτικά συνεργεία. Υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Αττικής και με το μεγαλοπρεπές καπέλο του ΣΥΡΙΖΑ, οι κυβερνητικοί αξιοποιούν το Pride προκειμένου να ξεχαστούν τα αλλεπάλληλα μνημόνια που έχουν ψηφίσει απνευστί και η επίθεσή τους στα κοινωνικά δικαιώματα και τις λαϊκές κατακτήσεις.
Η κοροϊδία και ο χειρισμός συνεχίζεται. Πατώντας στις ευαισθησίες του κόσμου για ζητήματα δικαιωμάτων, πουλούν «αριστεροσύνη» και «προοδευτικότητα». Πάντα στο εξής πνεύμα: «Μπορεί στην οικονομία να μην περνάει η ατζέντα της αριστεράς, και αυτό λόγω συσχετισμών, αλλά όπου μας παίρνει αφήνουμε το προοδευτικό στίγμα μας». Λογικά, θα πιστεύουν ότι ο κόσμος είναι ηλίθιος κι εννοείται ότι βασικός στόχος είναι η παραμονή στην εξουσία.
Η επίθεση του «πολιτικά ορθού» είναι αμείλικτη προς όλους όσοι διαφωνούν, με νέους, μάλιστα, ορισμούς περί του προοδευτικού και του οπισθοδρομικού. Στην φιλελεύθερη γλώσσα της παγκοσμιοποίησης, που μιλάει φαρσί το Pride, προοδευτικό είναι το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ (των βομβαρδιστικών drones, του διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας, της χρηματοδότησης των τζιχαντιστών), οι συριζαίοι που έχουν ξεπουλήσει τα πάντα, το ΠΑΣΟΚ, η νεοφιλελέ χιπστεριά του Ποταμιού και η ψευτοεναλλακτικότητα της LIFO.
Από την άλλη, όποιος αρθρώσει εναλλακτικό λόγο είναι οπισθοδρομικός, τσουβαλιάζεται με τους φασίστες, την Λουκά και το «παπαδαριό». Κάπως έτσι γίνεται προοδευτικός ο Μακρόν, ο Τσίπρας και η Μέρκελ. Το να αμφισβητεί κανείς τον πολιτιστικό οδοστρωτήρα της παγκοσμιοποίησης, είναι φυσικά λαϊκισμός και στοιχείο καθυστέρησης.
