Ο Ιταλός καθηγητής Μάουρο Φεράρι θεωρείται διεθνώς αυθεντία στη νανοϊατρική. Στις αρχές του χρόνου ανέλαβε τη διοίκηση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας. Οι προτάσεις του για ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα καταπολέμησης της επιδημίας του Covid-19 σκόνταψαν στην απροθυμία χρηματοδότησης και τον φόβο ότι θα στερούσε ευκαιρίες από τον ιδιωτικό τομέα, και απορρίφθηκαν μετ’ επαίνων. Γρήγορα διαπίστωσε την «πλήρη έλλειψη συντονισμού μεταξύ των κρατών μελών» και απογοητεύθηκε από την ευρωπαϊκή μη-απάντηση στην πανδημία. Όλα αυτά τα έγραψε στην επιστολή της παραίτησής του, μαζί με το καταληκτικό συμπέρασμα: «Έχασα την πίστη μου στο σύστημα»… Όμως η ευρωκρατία και η επιστημονική γραφειοκρατία του ERC δεν τα σηκώνουν κάτι τέτοια. Οπότε βάλθηκαν να τον αποδομήσουν με μια κακιασμένη ανακοίνωση στην οποία λένε ότι δεν παραιτήθηκε, αλλά τον απέλυσαν(!) επειδή δεν ήταν αρκετά αφοσιωμένος και έλειπε συχνά από το γραφείο του. Διότι τι απαιτούσε η θέση, έναντι παχυλού μισθού; Να βαράει κάρτα, να βαράει και προσοχές. Απλά πράγματα! Τι τις ήθελε τις ιδέες, τις πρωτοβουλίες και τα ταξίδια; Να που… απολύθηκε.
Έπεσαν σε επιστήμονα, ενώ έψαχναν καρεκλοκένταυρο…
