Λάβαμε και δημοσιεύουμε το παρακάτω ποίημα του Αντώνη Μπουντούρη από την τελευταία ποιητική συλλογή του, «Εκμαγεία ανέμων», εκδόσεις Κουκκίδα.

Εκμαγεία ανέμων

1

Αφού καψαλίσω τις άκρες τους
Ανάβω τους ανέμους
Τρελός χορός.

2

Φυσάει δεν αστειεύεται
για να σπρωχτεί το πέλαγο
σ’ ανήκουστη σφαγή.
Πάνω απ’ τις Μυκήνες τα Ψαρά
το Μοναστήρι τη Σμύρνη
και το Δίστομο.
Θα κομπιάζει η φωνή μας μια ζωή.

3

Αχτένιστη περνά από πάνω μας η Ιστορία
και φυσά.
Τεντώνω την ηχώ
Συνάζω σιωπές.
Κι όλο φυσά.

4

Τρεκλίζει απόψε ο βοριάς
Σκορπά το ξεραμένο αίμα
από τότε.
Ατλάζι που λερώθηκε
και δε θυμάμαι πότε.

5

Ψιχαλίζει στα γυμνά μας πόδια
κι ακούω πως
ο καιρός θα χαλάσει κι άλλο.

Αντώνης Μπουντούρης

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!