Όλα προμηνύουν πως η δεύτερη αξιολόγηση θα κλείσει με νέα επώδυνα μέτρα για τη χώρα και τον λαό. Αυτό οδήγησε τον Αλέξη Τσίπρα να καλέσει συνεδρίαση της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ την περασμένη εβδομάδα. Στην ομιλία του έκανε ακόμη μια φορά λόγο για την ανάπτυξη που είναι προ των πυλών, το πλεόνασμα που πέτυχε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και γλίτωσε η χώρα από τον «κόφτη».
Υπερτόνισε το θετικό της συγκυρίας για επενδύσεις καθώς και τη στήριξη που χαίρει ο ίδιος και η κυβέρνησή του από τους Ομπάμα, Ντάισελμπλουμ, Μοσκοβισί κ.λπ. που θα είναι καταλυτική, κατά τον ίδιο, για να δοθεί λύση στο πρόβλημα του ελληνικού χρέους. Δεν παρέλειψε να επιτεθεί στη ΝΔ και να την κατηγορήσει πως με τη στάση της στηρίζει το ΔΝΤ και στην πεπατημένη των μνημονιακών πρωθυπουργών απείλησε πως η αστάθεια της κυβέρνησής του ή μια ενδεχόμενη εκλογική νίκη της ΝΔ στο μέλλον θα σημαίνει καταστροφή και φυσικά ακόμη ένα μνημόνιο.
Χωρίς ίχνος ντροπής εξακολουθεί το δούλεμα καθώς η «μίνι σύνοδος» για την Ελλάδα αναβλήθηκε, λύση στο χρέος δεν φαίνεται να δίνεται και η κόκκινη γραμμή των εργασιακών θα ξεθωριάσει όπως κάθε άλλη. Αυτό που διαφαίνεται είναι πως το προσεχές Eurogroup, αν και ίσως αναβληθεί για λίγο, θα σημάνει επιπλέον άσχημα μαντάτα και νέα σκληρά μέτρα για την κοινωνία. Αδιαμφισβήτητα θα ενταθεί ο κοινωνικός αναβρασμός και θα ενισχυθεί η πολιτική αστάθεια, όπως άλλωστε γράφεται και στον διεθνή τύπο.
Η αστάθεια όμως του πολιτικού σκηνικού δεν είναι καθόλου αρεστή στα διευθυντήρια των Βρυξελλών και του Βερολίνου. Ενδεχόμενες εκλογές που ίσως αποκαθήλωναν τον Τσίπρα –και μάλιστα με πάταγο–, αλλά θα έφερναν καθυστερήσεις στην υλοποίηση του προγράμματος, δεν είναι αποδεκτές. Αυτός είναι και ο λόγος που πιέζουν, με πρώτο τον Σόιμπλε, να βρεθούν «συναινετικές» λύσεις από όλο το πολιτικό προσωπικό.
Ευρύτερες δυνατές συναινέσεις
Χαρακτηριστικό του τι ετοιμάζεται σαν διάδοχη κατάσταση είναι η τοποθέτηση Δραγασάκη που ανοίγει τη συζήτηση για πολιτικές εξελίξεις, ενώ ενισχύει ακόμη και σενάρια κυβερνήσεων μεγάλου συνασπισμού ή οικουμενικών. Μπορεί ο πρωθυπουργός, προκειμένου να συγκροτήσει την ΚΟ του, να ύψωσε αντιδεξιές κορώνες ή να οραματίζεται ρόλο σε «δίπολα» μπροστά στο ενδεχόμενο να οδηγηθεί σε εκλογές, ο επανειλημμένα «μάντης κακών» Γ. Δραγασάκης έκανε λόγο για «ευρύτερες δυνατές και προωθητικές συναινέσεις», για σημεία «σύγκλισης που αναδεικνύονται» υπογραμμίζοντας με νόημα ότι κανένας δεν μπορεί να προχωρήσει μόνος του. Σύντομα θα φανεί τι εννοεί ο ποιητής…
Το πολιτικό μασάζ και η ανύψωση του ηθικού δεν πιάνει όμως πάντα σε όλους τους βουλευτές και τα κυβερνητικά στελέχη. Οι κινήσεις κυβέρνησης – αντιπολίτευσης φανερώνουν πολλές προσωπικές στρατηγικές. Ηρωικές έξοδοι προετοιμάζονται προκειμένου να διασωθούν πολιτικές καριέρες, ομάδες συγκροτούνται ώστε να αποτελέσουν μέσο για ικανοποίηση προσωπικών στόχων και φιλοδοξιών.
Χαρακτηριστικότερο –αλλά όχι μοναδικό– παράδειγμα αποτελεί ο Ν. Κοτζιάς, ο οποίος αφού κατάπιε την ΝΑΤΟποίηση του Αιγαίου, τις συνεχείς προκλήσεις της Τουρκίας και εναγκαλιζόταν με τους νατοϊκούς ομολόγους του, αποφάσισε να «υψώσει ανάστημα» σχετικά με το καθεστώς των εγγυήσεων στο Κυπριακό. Οι «ενστάσεις» του δεν είδαν τίποτα από το πολιτειακό έκτρωμα και την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας που προβλέπει το νέο ««σχέδιο Ανάν»
Σε κάθε περίπτωση η ρευστότητα εντείνεται και θα τροφοδοτήσει σημαντικές εξελίξεις με το νέο έτος. Εξελίξεις που σίγουρα δεν θα φέρνουν σε καλύτερη θέση τη χώρα και τον λαό.
Νίκος Γεωργιάδης
