Πανδημία, κλιματική αλλαγή και «φυσικές καταστροφές», πόλεμος, φτωχοποίηση και ενεργειακή κρίση. Η ανθρωπότητα σε απειλή και οι κοινωνίες σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης που διαρκώς επεκτείνεται χρονικά και ποιοτικά μέχρι να πειστούμε ότι αυτή είναι η κανονικότητά μας.
Ο «πόλεμος εναντίον ενός αόρατου εχθρού» δημιούργησε το νομιμοποιητικό αφήγημα που επέτρεψε στις κυβερνήσεις να επιβάλουν επί των κοινωνιών ένα πλέγμα μέτρων ελέγχου και διαχωρισμών – πάντα στο όνομα της υγειονομικής ασφάλειας. Η κλιματική «αποκάλυψη» που μπορεί να φέρει το τέλος της ανθρωπότητας –που δείχνει τα δόντια της με «φυσικές καταστροφές» όπως αυτές που ζούμε όλο και συχνότερα στη χώρα μας– οδηγεί τις κυβερνήσεις να σαλπίσουν την εντολή «εκκενώστε» και να επιβάλουν την πράσινη και ψηφιακή μετάβαση που ανοίγει νέα πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Και τώρα ένας πόλεμος που ξυπνά μνήμες «ψυχροπολεμικές» και φέρνει στην ημερήσια διάταξη τον κίνδυνο μιας παγκόσμιας σύρραξης «του ελεύθερου κόσμου εναντίον παρανοϊκών δικτατόρων που απειλούν τις αξίες της δύσης» και του πυρηνικού ολέθρου.
Το πραγματικό όνομα όλων αυτών: Κρίση του συστήματος. Παρατεταμένη αδυναμία των ελίτ να δώσουν απαντήσεις στα ολοένα και μεγαλύτερα αδιέξοδα που δημιουργεί η πολυοργανική συστημική κρίση και ταυτόχρονα παροξυσμός των μεταξύ τους αντιθέσεων και ανταγωνισμών. Ένα περιβάλλον αναδιάταξης ισχύος με τους πολίτες στο περιθώριο, φορτωμένους με φόβο, να υπόκεινται μια σειρά ελέγχων, διαχωρισμών, χειρισμών σε όλο και πιο μοριακό επίπεδο.
Και η απάντηση των κρατών; Και πάλι κατάσταση έκτακτης ανάγκης, παράταση αντιδημοκρατικών μέτρων, λογοκρισία στη δημόσια σφαίρα, νέες μορφές ελέγχου των ελίτ επί των κοινωνιών που δεν ξέρουν και δεν μπορούν να διαχειριστούν τις νέες καταστάσεις.
Στόχος να επιβληθεί η νέα αυτή κανονικότητα ως μονόδρομος. Να στοχοποιηθούν όσοι δεν χωρούν εντός αυτής ως κοινωνικοί εχθροί, άλλοτε με υγειονομικά, άλλοτε με περιβαλλοντικά, άλλοτε με ηθικά προσχήματα, αποκρύπτοντας πάντα τις πραγματικές επιδιώξεις ισχύος. Να κοντύνει ο ορίζοντας των εφικτών εναλλακτικών και να χωρέσει στις επιδιώξεις των αντιτιθέμενων μερών και μαζί με αυτό να οικοδομηθεί το οπλοστάσιο εκείνο που θα επιτρέπει στα κράτη και τις πολυεθνικές να ορίζουν ποιος θα μπορεί να έχει πρόσβαση και ποιος θα αποκλείεται από τη δημόσια σφαίρα.
«Παράταση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης μέχρι το τέλος του 2022» ανακοινώνει ο «δημοκράτης» Ντράγκι, διορισμένος πρωθυπουργός της Ιταλίας, επ’ αφορμή του πολέμου, δίνοντας το σήμα και στα υπόλοιπα κράτη. Και τώρα θα επιτρέπεται τα κράτη να κυνηγάνε ως τρομοκράτες, πέρα από τους «ανεμβολίαστους ανορθολογιστές» –όπως ο άλλος «δημοκράτης» Τρυντώ στον Καναδά– και όσους δεν επιθυμούν να μετατραπούν σε υποστηρικτές των νέων πολεμικών σχεδίων των ευρωατλαντιστών.
«Αυτός ο σύνδεσμος δημοσιεύτηκε από χρήστη που το Facebook πιστεύει πως μπορεί να βρίσκεται μερικώς ή ολικά υπό τον έλεγχο της ρωσικής κυβέρνησης»: Με μηνύματα όπως αυτό το facebook μας ανακοινώνει ποιος έχει και ποιος δεν έχει πρόσβαση στο δημόσιο λόγο. Από κοντά και τα πολιτιστικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα, που βρίσκουν ευκαιρία, πλάι στον Πούτιν και τους «Ρώσους ολιγάρχες» να κάνουν «cancel» και τη «Λίμνη των Κύκνων», τα μπαλέτα Μπολσόι, αθλητές, ακαδημαϊκούς, φοιτητές και καλλιτέχνες από την Ρωσία, κ.ο.κ., με το βλέμμα προφανώς στραμμένο σε όσους εντός της Δύσης δεν αποδέχονται τις νέες σταυροφορίες και πρέπει να κατασταλούν προληπτικά.
