fbpx

Γιώργης Κλάδος: “Ο ρόλος της Αριστεράς στάθηκε καθοριστικός στη μακρά διαδρομή μου στην τοπική...

Συνέντευξη στη Βασιλική Λάζου.

Ο Γιώργης Κλάδος εξελέγη και υπηρέτησε δήμαρχος Ανωγείων για πέντε θητείες από το 1965 ως το 1990, με εξαίρεση τα χρόνια της δικτατορίας, η οποία τον απέλυσε το 1967 και τον οδήγησε στην παρανομία.

Η Αριστερά και οι δημοτικές εκλογές μετά τον Εμφύλιο

Του Μιχάλη Λυμπεράτου*.
Οι δημοτικές εκλογές του Απριλίου του 1951 αναδείχθηκαν σε ορόσημο για την ανασύνταξη της μετεμφυλιακής Αριστεράς.

Λαϊκή και αντιλαϊκή αυτοδιοίκηση στην Κατοχή και τον Εμφύλιο

Του Γιάννη Σκαλιδάκη*.

Η αυτοδιοίκηση στη δεκαετία του 1940-1950.

Καβάλα 1934: Η σύγκρουση δυο κόσμων

Του Νίκου Ε. Καραγιαννακίδη *.

Μήτσος Παρτσαλίδης, ο πρώτος "κόκκινος" Δήμαρχος.

Αποκέντρωση εναντίον συγκεντρωτισμού

των Δημήτρη Στεμπίλη – Δέσποινας Γρηγοριάδου *.

Η θεσμική ιστορία της τοπικής αυτοδιοίκησης στην Ελλάδα έως τη δεκαετία του 1980.

Τοπική Αυτοδιοίκηση και Αριστερά

Οι επικείμενες αυτοδιοικητικές και περιφερειακές εκλογές σηματοδοτούν μια νέα περίοδο στην ιστορία του θεσμού. Σήμερα η «αυτοδιοίκηση» είναι πλέον μόνο κατ’ όνομα τέτοια. Οι δήμοι και οι περιφέρειες στην εποχή του «Καλλικράτη» μετατρέπονται σε τοπικά κράτη, αποκομμένα από και ουσιαστικά ενάντια στους κατοίκους. Θεωρούμε, λοιπόν, ότι είναι πολλαπλά χρήσιμη μια ιστορική αναδρομή στην αυτοδιοίκηση και στη διαδρομή της Αριστεράς μέσα σε αυτήν.
Μετά από μια αναγνωριστική πορεία στους δρόμους της Αθήνας στα γεγονότα των Ιουλιανών το καλοκαίρι του 1965, αυτό το δεύτερο μας αφιέρωμα είναι και η πραγματική έναρξη του ταξιδιού μας.  Οι Δρόμοι της Ιστορίας διευθύνονται από μια συντακτική ομάδα ιστορικών και φιλοδοξούν να συναντήσουν στη διμηνιαία έκδοση τους, πολλούς και ιδιαίτερα νεότερους ερευνητές και να αποτελέσουν βήμα προβολής της ιστορικής έρευνας και διαλόγου πάνω σε αυτήν.  Θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε ζητήματα ελληνικά και διεθνή, παλιότερα και νεώτερα και ακόμη με αφορμή τα αφιερώματά μας, να συναντηθούμε και να συζητήσουμε με καθέναν που θεωρεί την ιστορία και τη γνώση της σημαντική υπόθεση.
Στο παρόν αφιέρωμα θα βρείτε μια επισκόπηση της ιστορίας της αυτοδιοίκησης στην Ελλάδα στον 19ο και τον 20ό αιώνα, καθώς και άρθρα για την αυτοδιοικητική περιπέτεια της Αριστεράς στο Μεσοπόλεμο, την Κατοχή, τον Εμφύλιο και στα ταραγμένα μετεμφυλιακά χρόνια. Ακόμα θα βρείτε συνέντευξη μιας πολύ σημαντικής προσωπικότητας της αυτοδιοικητικής Αριστεράς, του επί πολλά χρόνια δημάρχου Ανωγείων Γιώργη Κλάδου και παράλληλα την πορεία της γυναίκας στην ελληνική αυτοδιοίκηση. Σας καλωσορίζουμε στη δεύτερη διαδρομή μας. 


Αποκέντρωση εναντίον συγκεντρωτισμού: η θεσμική ιστορία της τοπικής αυτοδιοίκησης στην Ελλάδα έως τη δεκαετία του 1980, των Δημήτρη Στεμπίλη-Δέσποινας Γρηγοριάδου.
Καβάλα 1934: Η σύγκρουση δύο κόσμων, του Νίκου Καραγιαννακίδη.
Συνέντευξη του Γιώργη Κλάδου στην Βασιλική Λάζου: "Ο ρόλος της Αριστεράς στάθηκε καθοριστικός στη μακρά διαδρομή μου στην τοπική αυτοδιοίκηση".

Κύπρος: Ανίκητος ο λαός που αγωνίζεται

Του Βάσου Λυσσαρίδη *

Απολογούμαι γιατί τα μηνύματα που μεταφέρω από την Κύπρο με τον πανάρχαιο ελληνικό πολιτισμό, την Κύπρο του Ζήνωνα, του Ονήσιλλου, του Ευαγόρα, των κλασικών θεάτρων, των Βυζαντινών εκκλησιών, την Κύπρο του Ρε, του Αυξεντίου, του Παλληκαρίδη, την Κύπρο με την Ομηρική προφορά είναι καταθλιπτικά.

Κύπρος: Λύση με συνέπεια και ρεαλισμό

Του Δημήτρη Χριστόφια *

Η πατρίδα μας συμπληρώνει μισό αιώνα ζωής ως ανεξάρτητο κράτος. Η πορεία προς την ανεξαρτησία ήταν δύσβατη, ανηφορική, κακοτράχαλη. Ήταν πορεία ποτισμένη με το αίμα, με το κλάμα και τον ιδρώτα του κυπριακού λαού. Ήταν, δυστυχώς, και πορεία διάσπαρτη με εμπόδια, παγίδες, συμφορές και προδοσίες.

50 χρόνια από την Ανεξαρτησία της Κύπρου

Την 1η Οκτωβρίου συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Κύπρου. 50 χρόνια πυκνών γεγονότων, ιμπεριαλιστικής μεθόδευσης, πραξικοπημάτων, εισβολής και κατοχής του 40% του νησιού, εποικισμού, προβοκατσιών και πιέσεων, ανάδειξης μιας νέας δραστήριας αστικής τάξης, και ενός πολιτικού κόσμου με ιδιαιτερότητες και ευελιξία.

Τότε που Έκθεση σήμαινε πολιτισμός…

Του Βασίλη Κεχαγιά

Αν για κάποιο λόγο κατάφερε η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης να διαχυθεί ως γεγονός στη συνείδηση του μέσου Θεσσαλονικέα δεν είναι γιατί αυτή πήρε χαμπάρι τις όποιες οικονομικές παραμέτρους της. Έκθεση για τον κάτοικο της πόλης, που τη φιλοξενεί, ήταν κάποτε μαύρη μπύρα και λουκάνικα, παιχνίδια στο Λούνα Παρκ, παγωτό Δεληολάνη («Με είκοσι δραχμές τρως όσο θες»), άντε και μια βόλτα από υποχρέωση στα περίπτερα, πιο πολύ για να συλλεχθούν τα όποια δώρα πρόσφεραν οι διάφοροι εκπρόσωποί τους. Παρότι οι συγκεκριμένες δραστηριότητες δε θα μπορούσαν εύκολα να ενταχθούν στο πολιτιστικό πεδίο, εν τούτοις δεν παύουν να αποτελούν, έστω και με λοξό τρόπο, πολιτιστικές δραστηριότητες.