Η κυβέρνηση διαβαίνει το ένα κατώφλι μετά το άλλο σε μια πορεία εντεινόμενου αυταρχισμού και απροκάλυπτης αντιδημοκρατικής εκτροπής.
Μια πορεία που συνδέεται άρρηκτα με τη συσσώρευση κοινωνικών και οικονομικών αδιεξόδων από την εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής στην τεράστια πλειοψηφία του λαού. Αυτή την πολιτική δεν τη συνοδεύει εδώ και καιρό κάποια σοβαρή επιχειρηματολογία. Τη συνοδεύει η ωμή βία και τα πλήγματα στη δημοκρατία.
Ταυτόχρονα, αυτή η πολιτική κλονίζει βαθιές πολιτισμικές αξίες –το μαύρο της ΕΡΤ είναι κορυφαίο παράδειγμα–, κομβικούς θεσμούς, υποδομές πάσης φύσεως και εντέλει την ίδια τη συγκρότηση του κράτους. Το αποτέλεσμα είναι εκτεταμένη ανθρωπιστική κρίση, πολυδιάστατη υποβάθμιση και έκθεση σε επιπρόσθετους κινδύνους, αν λάβουμε υπόψη μας το ασταθές γεωπολιτικό περιβάλλον.
Η πρόταση μομφής αποτέλεσε, σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, την αναγκαία έγκληση της κυβέρνησης στα όρια που θέτει η δημοκρατική λειτουργία μιας κοινωνίας: αμφισβήτηση του κοινοβουλευτικού δικαιώματος να συνεχιστεί αυτή η πολιτική. Αυτή η επιλογή δεν υπαγορεύθηκε από τις πιθανότητες πραγμάτωσης αυτής της αμφισβήτησης (πτώση της κυβέρνησης από τους βουλευτές της συμπολίτευσης) αλλά από ένα βαθύτερο αίσθημα ευθύνης απέναντι στην ιστορικότητα της στιγμής. Υπαγορεύθηκε από τη βαρύτητα των πληγμάτων στη δημοκρατία –αποκορύφωμα της οποίας είναι το ουσιαστικό κλείσιμο της ΕΡΤ με την επέμβαση της αστυνομίας– και το βάθος της κοινωνικής και οικονομικής καταστροφής. Με αυτή την έννοια αποτέλεσε μια πολιτική πράξη με βαθύ συμβολικό περιεχόμενο: Ο αγώνας για την ανατροπή της κυβέρνησης πρέπει να κορυφωθεί.
Ως εκ τούτου ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει το επόμενο διάστημα να «πάει την πρόταση μομφής στον λαό». Να ξεκινήσει μια μεγάλη πορεία μέσα σε κάθε γειτονιά και τόπο δουλειάς, για να θέσει το αίτημα για πολιτική ανατροπή ως άμεση διεκδίκηση. Όμως, οφείλει ταυτόχρονα να διαγνώσει τις τάσεις και τις διαθέσεις μέσα στο λαό και να αποκρυπτογραφήσει τις βαθύτερες διεργασίες που αποτυπώνονται στην αναντιστοιχία της κινηματικής κινητοποίησης σε σχέση με την κλίμακα της επίθεσης. Να κατανοήσει βαθιά ότι οι γνωστές μέθοδοι κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης των αντιστάσεων δεν επαρκούν για την απόκρουση της επίθεσης και της διάδοσης διχαστικών λογικών μέσα στις ίδιες τις λαϊκές τάξεις. Ότι το αγκάλιασμα από τον λαό μιας άλλης λογικής για τα πράγματα, άλλων νοοτροπιών και αξιών κ.ο.κ. δεν μπορεί να γίνει εμμένοντας σε μια παραδοσιακή ρητορική πρακτική. Απαιτείται η κατάδυση σε βαθύτερες αξίες και συναισθηματικά κοιτάσματα μέσα στις λαϊκές συνειδήσεις και να αγγίξουμε πιο ευαίσθητες χορδές ώστε ο λαός να περάσει σε ένα διαφορετικό επίπεδο αφύπνισης και μαχητικής διάθεσης.
Αν και η αναζήτηση μιας νέας σχέσης της Αριστεράς με το λαό είναι ζητούμενο εδώ και καιρό, ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την πρόταση μομφής σπρώχνεται από τα πράγματα μπροστά στην αδήριτη αναγκαιότητα να την πραγματώσει όσο δύσκολο και αν είναι. Εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα η επίτευξη της κυβέρνησης της Αριστεράς συνδέεται άρρηκτα με αυτή. Ας συμβάλουμε όλοι και όλες ώστε η πρόταση μομφής να αποτελέσει εφαλτήριο για μια νέα συνάντηση του ΣΥΡΙΖΑ με το λαό σε ένα βαθύτερο και πιο ουσιαστικό έδαφος, η οποία θα ανοίξει αναπάντεχους κινηματικούς δρόμους που μπορεί να μοιάζουν σήμερα αδύνατοι.
* Ο Ανδρέας Καρίτζης είναι μέλος της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ
