Η Νάκμπα, η καταστροφή των Παλαιστίνιων του 1948, η εθνοκάθαρση της Παλαιστίνης από τον ντόπιο πληθυσμό ή αλλιώς η αρχή της συνεχιζόμενης εθνοκάθαρσης είναι ημέρα μνήμης που τιμούν οι Παλαιστινιακές Κοινότητες στα κατεχόμενα και οι αλληλέγγυοι σε όλο τον κόσμο κάθε Μάιο. Θέλουμε εδώ να μοιραστούμε τέσσερις στιγμές του συνεχιζόμενου αγώνα για δικαιοσύνη που σηματοδοτεί η μέρα.
Στιγμή 1η. Πανεπιστήμιο της Χάιφα. Παλαιστίνιοι φοιτητές του πανεπιστημίου θέλουν να τιμήσουν την Μέρα της Νάκμπα με συμβολική πορεία. Η εκδήλωση απαγορεύεται από τις πανεπιστημιακές Αρχές. Οι φοιτητές αποφασίζουν να κάνουν μια σιωπηλή συγκέντρωση χωρίς συνθήματα και σύμβολα. Η αυξημένη παρουσία προσωπικού ασφαλείας δεν τους εξέπληξε, αλλά απόρησαν με τη δυνατή μουσική μέσα στο μεσημέρι και μια τεράστια ισραηλινή σημαία. Το πανεπιστήμιο έχει δώσει άδεια για πάρτι τρανς. Λίγοι ήρθαν στο κάλεσμα και ας έλεγε ο dj: «Σας καλούμε όλους στην ημέρα φοιτητών – Μουσουλμάνους, Χριστιανούς, Δρούζους και Εβραίους. Είμαστε μια πλουραλιστική χώρα, δεν έχει σημασία ποιος είσαι. Μπορείτε όλοι να έρθετε». Αρκεί να μη σκέφτεσαι και να μη θυμάσαι, βέβαια. (πηγή: electronic intifada)
Στιγμή 2η. Οι συντελεστές της ταινίας American Revolutionary. The evolution of Grace Lee Boggs (η οποία έχει τιμηθεί με πολλά διεθνή βραβεία) δήλωσαν σε ανακοίνωσή τους σοκαρισμένοι που η ταινία τους θα προβληθεί στο Φεστιβάλ DocAviv στις 13 και 15 Μαΐου, καθώς το Φεστιβάλ γίνεται με κρατική χρηματοδότηση. Η ίδια η Grace Lee Boggs είχε ήδη δηλώσει την υποστήριξή της στην έκκληση για Ακαδημαϊκό και Πολιτιστικό Μποϊκοτάζ του Ισραήλ.
Στιγμή 3η: Το κέντρο τεκμηρίωσης για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες Badil, μαζί με άλλες παλαιστινιακές οργανώσεις στη φετινή τους ανακοίνωση ξαναθυμίζουν ότι το δικαίωμα της επιστροφής είναι αναφαίρετο, αναγνωρισμένο από τον ΟΗΕ. Δεν είναι ζήτημα διαπραγμάτευσης. Όμως, αυτή τη στιγμή προωθούνται από το Ισραήλ μια σειρά από μεθόδους με τη δύναμη της πυγμής και μέσω των διαπραγματεύσεων ώστε να γίνει το δικαίωμα ανεφάρμοστο: Απαίτηση για αναγνώριση του Ισραήλ ως αποκλειστικά εβραϊκό κράτος, προσάρτηση των περιοχών C και περιοχών φυσικών πηγών κυρίως νερού, συνέχιση του εκτοπισμού κυρίως από τα Ιεροσόλυμα, την Έρημο Νέγκεβ και τη Γάζα. Τονίζουν ότι, ειδικά φέτος, το ζήτημα της επιστροφής γίνεται πιο επείγον, καθώς οι πρόσφυγες που ζούσαν στους καταυλισμούς της Συρίας έχουν ξαναγίνει στο μεγαλύτερο μέρος τους και όσοι γλίτωσαν από τον πόλεμο, πρόσφυγες. Καταλήγουν ζητώντας η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης να βασίζεται σε αυθεντική αντιπροσώπευση που δεν αποκλείει κανέναν από τον παλαιστινιακό λαό».
Στιγμή 4η. Στη φετινή επέτειο της Νάκμπα δύο νέοι άνθρωποι δολοφονούνται από τους φύλακες εν ψυχρώ στη διαδήλωση έξω από την φυλακή Όφερ στη Ραμάλα, όπου κρατούνται από τις κατοχικές δυνάμεις εκατοντάδες Παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι. Ένας νοσοκόμος που πήγε να βοηθήσει επίσης πυροβολήθηκε.
Τέσσερις στιγμές, ένα έμπρακτο μήνυμα της κατοχής: Μη θυμάσαι, μη σκέφτεσαι, μη ζητάς δίκαιο, μην αντιδράς.
Σύλλογος Ιντιφάντα
