Τουρκικές κινήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη για ενσωμάτωση, προσάρτηση των κατεχομένων μέσα από συγκεκριμένα βήματα από την Άγκυρα και ενίσχυση του ερευνητικού στόλου και δημιουργία ενός «τόξου» για έρευνες και γεωτρήσεις από τη Μαύρη Θάλασσα στην Ανατολική Μεσόγειο. Παράλληλα, με στρατιωτική παρουσία, πέραν της Κύπρου, στη Λιβύη, στη Συρία, στο Κατάρ, Σουδάν, Σομαλία, Ιράκ και υλοποιώντας τακτική «εισοδισμού» στα Βαλκάνια, σε τουρκόφωνα και μουσουλμανικά κράτη, κτίζεται μια αυτοκρατορία από τον Ερντογάν ενώ όλα τα στοιχεία συνηγορούν υπέρ της αποκαθήλωσής του. Αφήγημα, το οποίο ακούγεται εδώ και χρόνια. Κι όλα αυτά ενώ μεγαλώνει η αύξηση της πίεσης στην οικονομία, προκαλώντας αντιδράσεις και μειώνεται η επιρροή του Τούρκου προέδρου.
Μια λεπτομέρεια, η οποία διαφεύγει πολλούς είναι πως και ο Ερντογάν να χάσει τις εκλογές, ο διάδοχός του θα ακολουθεί την ίδια πολιτική, που είναι διαχρονική και διαμορφώνεται από το τουρκικό κράτος και προωθείται διαδοχικά. Οι εκλογές του 2023 στην Τουρκία αποτελούν σταθμό για τον Ερντογάν και το πολιτικό σύστημα στη χώρα. Γι’ αυτό και μέχρι τότε η Άγκυρα έχει διαμορφώσει τα επόμενα βήματα, τα οποία θα υλοποιεί βαθμηδόν μέχρι και τις εκλογές και τις εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια από την ίδρυση του τουρκικού κράτους, που συμπίπτουν χρονικά.
Εκτιμάται πως κάτω από την πίεση των εσωτερικών πολιτικών εξελίξεων, δεν αποκλείεται ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να υιοθετήσει ακραίες πρακτικές. Γι’ αυτό και υπάρχει ανησυχία για το ενδεχόμενο ενός θερμού επεισοδίου. Μια κίνηση που θα στοχεύει στην προώθηση επιδιώξεων στα πλαίσια των διαχρονικών επεκτατικών σχεδιασμών της Άγκυρας, η οποία ταυτόχρονα θα απευθύνεται και στο εσωτερικό του ακροατήριο. Είναι δε σαφές πως εάν επιλέξει αυτή την οδό, ο αδύνατος κρίκος είναι η Κύπρος. Είναι η οδός μέσα από την οποία θα μπορεί διά της στρατιωτικής ισχύος να επιβάλει τις πολιτικές της. Και να… κερδίσει.
Η περίοδος που διανύουμε προσφέρεται για πολλές εξελίξεις από όλους τους εμπλεκόμενους.
Στο ενεργειακό πεδίο, σύντομα θα ξεκινήσει η διενέργεια της επιβεβαιωτικής γεώτρησης στο κοίτασμα «Γλαύκος» στην Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη από τον αμερικανικό πετρελαϊκό κολοσσό EXXON MOBIL και την Qatar Petroleum. Με βάση την NAVTEX που εξέδωσε ο Σταθμός της Λάρνακας, θα πραγματοποιηθούν μέχρι τις 30 Ιανουαρίου «προπαρασκευαστικές εργασίες και γεωτρητικές εργασίες» στο θαλασσοτεμάχιο 10 της κυπριακής ΑΟΖ. Υπενθυμίζεται συναφώς ότι η πρώτη ερευνητική γεώτρηση ανέδειξε μια αρχική ποσότητα φυσικού αερίου μεταξύ 5 και 8 τρισεκατομμυρίων ποδών (tcf).
Οι εξελίξεις στο Κυπριακό έχουν παγώσει και οι μόνοι που κινούνται στο παρασκήνιο είναι οι Βρετανοί, που προσπαθούν να επαναρχίσει η διαδικασία με όρους, που θα ικανοποιεί την τουρκική πλευρά. Η Άγκυρα θέτει ως γνωστό προϋποθέσεις. Για εκ προοιμίου αναγνώριση κυριαρχικής ισότητας και ίσου διεθνούς καθεστώτος του ψευδοκράτους με την Κυπριακή Δημοκρατία
Αυτό είναι ένα δεδομένο που θα προχωρήσει καθώς έχει τις ευλογίες από την αμερικανική κυβέρνηση, η οποία φαίνεται πως έχει συνεννοηθεί με την Άγκυρα. Το μήνυμα προς το καθεστώς Ερντογάν είναι πως δεν θα πρέπει να αντιδράσει. Και μάλλον αυτό θα γίνει. Άλλωστε το θαλασσοτεμάχιο 10 δεν περιλαμβάνεται στις «αμφισβητούμενες περιοχές» που προβάλλει η Άγκυρα. Δεν είναι μέρος της «Γαλάζιας Πατρίδας». Απάντηση, όμως, θα υπάρξει από την Άγκυρα για το γεγονός ότι επαναρχίζει το από διετίας «παγωμένο» ενεργειακό πρόγραμμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δεν θα σταματήσει την κοινοπραξία των Αμερικανών και Καταριανών στο να διενεργηθεί η επιβεβαιωτική γεώτρηση. Εκείνο που ενδεχομένως να γίνει είναι να στείλει η Άγκυρα δικό της γεωτρύπανο στο θαλασσοτεμάχιο 6, το οποίο ως γνωστό έχει αδειοδοτηθεί στην γαλλοϊταλική κοινοπραξία, ΤΟΤΑΛ και ΕΝΙ. Θα επιχειρήσει γεωτρήσεις μακριά από την περιοχή που θα δραστηριοποιείται η κοινοπραξία αυτή. Ενδεχομένως για να μην υπάρξουν αντιδράσεις, αλλά θεωρήσει πως επιβεβαιώνει την παρουσία και των σχεδιασμών της.
Βήματα στους σχεδιασμούς υπάρχουν, ως φαίνεται και στο έδαφος. Το ένα βήμα αφορά την υπό εξέλιξη εφαρμογή της απόφασης για άνοιγμα της περίκλειστης περιοχής της κατεχόμενης Αμμοχώστου. Εργασίες εντός της περιοχής συνεχίζονται. Το άλλο κρίσιμο και πολύ σημαντικό βήμα είναι αυτό της βαθμηδόν ενσωμάτωσης των κατεχομένων στην Τουρκία. Προεργασία γίνεται εδώ και χρόνια. Συστηματικά και μεθοδικά εναρμονίσθηκαν οι δομές του ψευδοκράτους με εκείνες της Τουρκίας. Έγιναν, όμως και έργα υποδομής. Για παράδειγμα το έργο μεταφοράς νερού από την Τουρκία στα κατεχόμενα με υποθαλάσσιο αγωγό. Ένα έργο-μαμούθ. Έχει εξαγγελθεί και η μεταφορά ηλεκτρισμού. Όπως δε ανακοίνωσε προ ημερών ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας και Φυσικών Πόρων, Φατίχ Ντονμέζ, θα προχωρήσουν στη μετατροπή των υφιστάμενων ηλεκτροπαραγωγών σταθμών πετρελαίου στα κατεχόμενα για χρήση φυσικού αερίου. «Με το θέλημα του Αλλάχ, το LNG (Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο) θα μεταφερθεί αρχικά στο νησί με τα έργα που θα γίνουν. Θα παρέχουμε αυτήν την καθαρή πηγή ενέργειας που χρειάζονται οι εγκαταστάσεις της βιομηχανίας και του τουρισμού και ειδικά αυτές οι μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας», είπε. Κι όλα αυτά ενώ τα κατεχόμενα εξαρτώνται πλήρως πολιτικά, οικονομικά από την κατοχική δύναμη.
Σημειώνεται πως για το θέμα της προσάρτησης έχει μιλήσει και ο τέως ηγέτης του κατοχικού καθεστώτος, Μουσταφά Ακιντζί, ο οποίος έκανε λόγο για παρεμβάσεις που καθορίζουν «εκλογές» και για μια προσπάθεια, οργανωμένη, επιβολής αντιλήψεων του ΑΚΡ και του Ερντογάν. «Ίσως υπάρχει η πολιτική της προσάρτησης η οποία δεν έχει ακόμη επισημοποιηθεί ή κατονομαστεί», ανέφερε.
Το θέμα της προσάρτησης είναι το τελευταίο χαρτί της Άγκυρας. Για πρώτη φορά βρίσκεται στην ατζέντα και γίνονται κινήσεις. Πώς θα γίνει; Είτε με (ελεγχόμενο) δημοψήφισμα στα κατεχόμενα είτε με απόφαση της ψευδοβουλής. Να προέλθει, δηλαδή, η πρωτοβουλία από τα κατεχόμενα.
Κι όλα αυτά ενώ οι εξελίξεις στο Κυπριακό έχουν παγώσει και οι μόνοι που κινούνται στο παρασκήνιο είναι οι Βρετανοί, που προσπαθούν να επαναρχίσει η διαδικασία με όρους, που θα ικανοποιεί την τουρκική πλευρά. Η Άγκυρα θέτει ως γνωστό προϋποθέσεις. Για εκ προοιμίου αναγνώριση κυριαρχικής ισότητας και ίσου διεθνούς καθεστώτος του ψευδοκράτους με την Κυπριακή Δημοκρατία.
Κόντρες υψηλών τόνων για το Κραν Μοντάνα
Η δημοσίευση από την κυπριακή εφημερίδα Φιλελεύθερος των απόρρητων πρακτικών των Ηνωμένων Εθνών για τα όσα συζητήθηκαν στη Διάσκεψη του Κραν Μοντάνα (καλοκαίρι 2017), προκάλεσε έντονες συζητήσεις, υψηλών τόνων, στην Κύπρο. Σύμφωνα με τα πρακτικά, η Διάσκεψη κατέρρευσε λόγω της στάσης της Άγκυρας και την επιμονή της για διατήρηση στρατευμάτων και των Εγγυήσεων στο νησί. Η αποκάλυψη των πρακτικών αφαιρεί επιχειρήματα από διάφορες πλευρές (με το ΑΚΕΛ πρωταγωνιστή), σύμφωνα με τα οποία η Τουρκία ήταν έτοιμη να κάνει την υπέρβαση, αλλά τα «τούμπαρε» ο Αναστασιάδης. Στο δείπνο που παρέθεσε ο γ.γ. του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες (6 Ιουλίου 2017), η προσπάθεια κατέρρευσε όταν, σύμφωνα με τα πρακτικά, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου ξεκαθάρισε το τοπίο. Είπε, αναφέρει ο πρακτικογράφος, ότι «στην πρώτη του πρόταση η Συνθήκη Εγγυήσεων και η Συνθήκη Συμμαχίας θα ίσχυαν κατά αναλογία (mutatis mutandis). Εισηγήθηκε στη συνέχεια ότι αυτές μπορούν να επανεξεταστούν –ίσως σε 15 χρόνια– όταν οι τουρκοκυπριακές απαιτήσεις θα εκπληρώνονταν και ο μηχανισμός εφαρμογής θα ήταν στη θέση του. «Χωρίς να δούμε ικανοποιητική εφαρμογή λύσης, πώς αναμένει κάποιος η Τουρκία να αποκηρύξει τα δικαιώματα της;» Και τότε ο Γκουτέρες, που μέχρι εκείνη τη στιγμή διαβεβαίωνε τους υπόλοιπους ότι η Άγκυρα ήταν «ευέλικτη», δήλωσε πως δεν είχε «καταλάβει σωστά». Και αμέσως μετά κήρυξε το τέλος.
