Την επαύριον κιόλας των εκλογών του περασμένου Δεκεμβρίου στο ισπανικό κράτος επισημαίναμε ότι το εκλογικό αποτέλεσμα κάνει σχεδόν αδύνατο το σχηματισμό κυβέρνησης με οποιαδήποτε σύνθεση. Εκτός κι αν ένα από τα τέσσερα (κι όχι δύο πλέον) «μεγάλα» κόμματα αποφάσιζε να αυτοκτονήσει για να σώσει το διεφθαρμένο και καταπιεστικό πολιτικό σύστημα της Μαδρίτης. Πέρασαν σχεδόν πέντε μήνες και, παρά τις έξωθεν πιέσεις, κανείς πρόθυμος δεν βρέθηκε. Ο επικεφαλής του δεξιού Λαϊκού Κόμματος και απερχόμενος πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι αρνήθηκε να αποσυρθεί ώστε να δελεαστούν οι «σοσιαλιστές» να συμπράξουν με τη Δεξιά σε ένα μεγάλο συνασπισμό – όπως ήθελαν το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες.
Σήμερα τα… αχάριστα συστημικά ΜΜΕ τον δείχνουν με το δάχτυλο ως τον βασικό υπεύθυνο του μετεκλογικού αδιεξόδου. Μάλλον τον αδικούν! Διότι η αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης δεν οφείλεται σε μια υποτιθέμενη ξεροκεφαλιά του σημερινού αρχιερέα της διαφθοράς, του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου (αλλά και των σπιτιών δεκάδων χιλιάδων οικογενειών, τα οποία κατασχέθηκαν από τις τράπεζες) και της απόπειρας τρομοκράτησης εκατομμυρίων υπηκόων που απλά ούτε νιώθουν ούτε είναι «ισπανοί». Αυτά ακριβώς τα προβλήματα, κι όχι μόνο οι εκάστοτε διαχειριστές τους, είναι που πυροδοτούν τη λαϊκή δυσαρέσκεια και την πολιτική αστάθεια – η οποία θα συνεχιστεί ακόμη κι αν οι νέες εκλογές επιτρέψουν το σχηματισμό μιας οιασδήποτε οριακής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.
Όσο ολόκληρο το φάσμα του ισπανικού πολιτικού κόσμου εξακολουθεί να κάνει μικροπολιτική, όσο παριστάνει ότι δεν βλέπει τα τεράστια κοινωνικά και εθνικά ζητήματα που τέμνουν οριζοντίως και καθέτως αυτό το κράτος που κληροδότησε η δικτατορία του Φράνκο, η αναταραχή θα συνεχίζεται. Στο κάδρο του «επίσημου» πολιτικού κόσμου ίσως μπαίνουν πλέον και οι Podemos, που απέβησαν σε (αναμενόμενα άκαρπες) προσπάθειες να σχηματίσουν μια «ευρύτερη προοδευτική κυβέρνηση» με το διεφθαρμένο Σοσιαλιστικό Κόμμα ή ακόμη και τους νεοφιλελεύθερους ταλιμπάν Ciudadanos. Απομένει να διαπιστωθεί αν κέρδισαν ή έχασαν χορεύοντας με τους λύκους της Μαδρίτης. Οπωσδήποτε το σύστημα θα προσπαθήσει να χρεώσει και στους Podemos την ακυβερνησία για να ενισχύσει το πολλά υποσχόμενο δεκανίκι του, τους «υπεύθυνους εκσυγχρονιστές» Ciudadanos. Στο μεταξύ, Καταλάνοι, Βάσκοι και λοιποί… Κούρδοι του ισπανικού κράτους αναμένουν στο ακουστικό τους.
