Μπορούμε να διαμορφώσουμε τη μοίρα μας, να ορίσουμε το μέλλον μας…
Του Δημήτρη Κοδέλα, υποψήφιου βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στην Αργολίδα.
Ό,τι συμβαίνει στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, καθώς έρχεσαι σε επαφή με πολλούς ανθρώπους, αποτελεί μια πλούσια εμπειρία και προσφέρεται για πολλά συμπεράσματα. Τρεις διαφορετικές αντιδράσεις ανθρώπων μου κίνησαν το ενδιαφέρον.
Δευτέρα απόγευμα στη Νέα Κίο. Δίνουμε το φυλλάδιο του ΣΥΡΙΖΑ σε δυο γυναίκες που κάθονται σε ένα καφέ, κοντά στην παραλία. «Τι θα ψηφίσετε;» ρωτάμε. «Δεν ξέρουμε παλικάρι μου», απαντούν. «Δεν πιστεύω ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ.;» ξαναρωτάμε, «Όχι βρε, με τίποτα αυτούς τους δύο, αλλά δεν έχουμε αποφασίσει ποιο άλλο κόμμα να ψηφίσουμε».
Οι δυο κυρίες φαίνονταν κουρασμένες, απογοητευμένες. Η κουβέντα μετά ξέφυγε από το τι θα ψηφίσουν και περιστράφηκε στη σημασία και την ανάγκη ως λαός να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας. Πρέπει να είμαστε περήφανοι για αυτά που κάναμε εδώ και δύο χρόνια. Οι λαϊκές κινητοποιήσεις οδήγησαν στην πτώση της κυβέρνησης Παπανδρέου. Οι δυνάμεις του συστήματος και οι πολιτικοί τους εκφραστές αναγκάστηκαν να ενωθούν και να διορίσουν τον Παπαδήμο, υποχρεώθηκαν σε εκλογές γιατί δε μπορούσαν να συνεχίσουν αλλιώς. Κυρίως, όμως, βγήκαμε από το σπίτι μας και ενδιαφερθήκαμε περισσότερο για το διπλανό μας. Ακόμα και τώρα, προεκλογικά, ο λαός μας συνεχίζει την αντίστασή του. Τους αγνοεί όπως τον αγνοούσαν αυτοί, τους χλευάζει όπως τον χλεύαζαν αυτοί όταν τον χαρακτήριζαν τεμπέλη και διεφθαρμένο. Υποτίμησαν το λαό, πίστεψαν πως μπορούν να τον ξανακοροϊδέψουν. Πλέον θερίζουν τις θύελλες των ανέμων που έσπειραν.
Σε άλλη παρέμβαση, στην περιοχή του Δήμου Ναυπλιέων, φαρμακοποιός μας αναφέρει, μεταξύ σοβαρού και αστείου, πως έχει σταματήσει να δίνει φάρμακα σε όποιον θα στηρίξει ΠΑΣΟΚ ή Ν.Δ.! Εκείνη τη στιγμή πλησιάζει στο φαρμακείο, απέναντι από το σημείο που καθόταν, μια ηλικιωμένη για να πάρει φάρμακα. «Να, δείτε!» μας λέει ο φαρμακοποιός. Τον παρακολουθούμε. Περνάει απέναντι και ρωτάει δυνατά την ηλικιωμένη: «Γιαγιά τι θα ψηφίσεις;». Εκείνη απάντησε κάτι που δεν το ακούσαμε και είδαμε τον φαρμακοποιό να λέει δυνατά, κοιτώντας και προς τα εμάς: «Εντάξει τότε. Έλα μέσα».
Θα μου πείτε ότι το παραπάνω είναι ακραίο. Είναι ευνόητο ότι όλοι δικαιούνται τα φάρμακά τους, ανεξάρτητα τι θα ψηφίσουν. Το αναφέρω όμως για να δείξω τη μετατόπιση των αντιθέσεων. Μια κοινωνία που μέχρι πριν από λίγα χρόνια χωριζόταν σε καφενεία και απέφευγε τις πολιτικές συζητήσεις, γιατί συνήθως οδηγούσαν σε τσακωμό, λόγω της επιμονής καθενός στο κόμμα που παραδοσιακά στήριζε, συζητάει ξανά για την πολιτική. Πλέον το ερώτημα δεν είναι αν είσαι μπλε ή πράσινος. Το δίλημμα είναι αν είσαι με αυτούς (δηλαδή τις μνημονιακές δυνάμεις που μας… φόρεσαν την τρόικα) ή αν δεν είσαι μαζί τους. Όλοι συζητούν πιο απελευθερωμένοι πια. Δεν μιλούν με βάση στατικές πολιτικές αντιλήψεις και προκαταλήψεις, αλλά αναζητούν λύσεις για την χώρα, το μέλλον τους και αυτό των παιδιών τους.
Η τρίτη περίπτωση σχετίζεται με παρέμβαση σε κάποιον εργασιακό χώρο: «Καλή επιτυχία», μου λέει ένας γνωστός. «Ευχαριστώ» του απαντώ. «Εγώ όμως δεν θα ψηφίσω κανέναν», συνεχίζει. «Γιατί;» ρωτάω. «Με κατάντησαν να έχω ημικρανίες από το άγχος. Τόσα χρόνια μας κορόιδευαν. Δεν θα πάω να ψηφίσω κανέναν.».
Υπάρχει πολύς κόσμος που δικαίως έχει αηδιάσει από το πολιτικό σύστημα. Όμως η αποχή, ειδικά σ’ αυτή τη συγκυρία δεν ανησυχεί το σύστημα. Ούτε και η ψήφος σε ακροδεξιά μορφώματα που στην κατοχή και στο έλλειμμα δημοκρατίας στη χώρα απαντούν με φασισμό και ρατσισμό! Αυτό που πραγματικά ανησυχεί τη Μέρκελ, τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο είναι η ενίσχυση αυτών που τους καταγγέλλουν, αυτών που υπερασπίζονται τις κινητοποιήσεις του λαού, που αμφισβητούν τις υπογραφές των δωσίλογων πολιτικών μας, που δεσμεύονται να καταργήσουν τις αποικιακές δανειακές συμβάσεις και τα μνημόνια. Αυτών που ζητάνε εθνική ανεξαρτησία και πραγματική δημοκρατία (όπως ζήτησε ο κόσμος στο Σύνταγμα). Φοβούνται κυρίως τον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή έχει αναδειχθεί ως η κύρια δύναμη που επέλεξε να μπει μπροστά στην οικοδόμηση ενός μετώπου, που θα εμποδίσει τη μετατροπή της χώρας σε αποικία και του λαού σε σύγχρονο δούλο.
Η πρόταση
Κλείστε τις τηλεοράσεις του κόσμου της διαπλοκής. Καθίστε ήρεμα με την οικογένεια και τους φίλους σας. Ξεκινήστε τη συζήτηση από το μηδέν. Τι είδαμε, τι νιώσαμε, τι συνέβη τα τελευταία 2 χρόνια, τι μπορούμε να ελπίζουμε από αυτούς που μας οδήγησαν εδώ. Κι όσο αδιέξοδη κι αν φαίνεται η κατάσταση, όσο δύσκολο κι αν φαίνεται το μέλλον, μην παραδοθείτε σε αυτό. Γιατί όσο η γη γυρίζει, τόσο οι άνθρωποι θα είναι αυτοί που θα διαμορφώνουν τη μοίρα και το μέλλον τους και μέσα από τη σύγκρουση με τους κάθε μορφής τυράννους θα προχωρούν προς την πρόοδο. Σε αυτές τις εκλογές, στην επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ συμπυκνώνεται η αντιπαράθεση με το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και την τρόικα, ένα σχέδιο σωτηρίας της χώρας και διεξόδου από την κρίση, μια μετωπική λογική που θέλει να ενώσει πολλές δυνάμεις στους παραπάνω στόχους. Στηρίζουμε τον ΣΥΡΙΖΑ και απαιτούμε (όλοι μας/ όλες μας ) να σταθεί αντάξιος της ψήφου μας.
Κι από Δευτέρα όλοι στη δουλειά. Για την οργάνωσή μας, την αλληλεγγύη μας, τους αγώνες μας. Στις πλατείες, στις γειτονιές, στην εργασία (για όσους υπάρχει ακόμη)! Όλοι μαζί! Για μια μεταπολίτευση του λαού! Για μια άλλη Ελλάδα, σε μια άλλη Ευρώπη!
