Γνωστή η απόπειρα πολλές αλήθειες να σταμπαριστούν σαν «λαϊκισμός». Ε ναι λοιπόν, οι πολιτικοί κατά κανόνα λένε ψέματα και χρησιμοποιούν συστηματικά το ψέμα σαν τρόπο ύπαρξης και όπλο για την επίτευξη στόχων. Ένα από τα βασικά κριτήρια απόρριψης ενός πολιτικού (προσώπου ή φορέα) οφείλει να είναι η σχέση του με το ψέμα. Ο δημόσιος χώρος δεν πρέπει να χωρά τους ψεύτες (και τους κλέφτες).
Ο ΣΥΡΙΖΑ κολυμπά με άνεση στο ψέμα, το χρησιμοποιεί κατά κόρον και επιστημονικά. Η πολιτική δεν είναι η τέχνη του εφικτού που επιτρέπει το ψέμα προκειμένου να αναρριχηθεί κανείς στην εξουσία ή να τη διατηρήσει. Αυτά είναι ανακαλύψεις του Τσίπρα και της παρέας, δεν έχουν καμιά σχέση με την προαγωγή του ανθρώπου, της κοινωνίας, του τόπου. Τίποτα δεν κτίζεται στο ψέμα. Αργά ή γρήγορα, η πραγματικότητα τα αποσαρθρώνει.
Στη ΔΕΘ λέγονται παραδοσιακά τα πιο μεγάλα ψέματα. Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης πριν από δύο χρόνια βοήθησε να κερδηθούν οι εκλογές, αλλά στηριζόταν όλο σε ένα ψέμα. Τα λεφτά που θα μοιράζονταν για την ανθρωπιστική κρίση δεν υπήρχαν. Έτσι και σήμερα αυτά που θα μεταφερθούν υποτίθεται από τους καναλάρχες προς τις ευπαθείς ομάδες, πάλι δεν υπάρχουν. Όπως επίσης δεν υπάρχει ανάπτυξη και επιτυχίες στην οικονομία και δεν «γυρίζει το παιχνίδι» όπως διατείνεται ο κυβερνητικός Τύπος. Μοίρασμα της ίδιας πίτας γίνεται, μοιράζονται κοινοτικά προγράμματα σε ημέτερους, χτίζεται ένα νέο καθεστώς, το καθεστώς ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι νεοτέρας και στις παρυφές των ρωγμών που έχουν οι «μεγάλοι».
Η κεντροαριστερή αφήγηση έχει ανάγκη από κάποιες εικονικές ρήξεις με το κατεστημένο. Αναγγέλλουμε ότι θα προχωρήσει η δίωξη του Γεωργίου για την ΕΛΣΤΑΤ, αλλά ορκιζόμαστε πίστη στα στοιχεία της μέσα στο Κοινοβούλιο. Κηρύσσουμε τον πόλεμο στη διαπλοκή, αλλά συνεργαζόμαστε με τον Μελισσανίδη, τον Μαρινάκη, τον Καλογρίτσα. Αν χρειαστεί θα κυβερνήσουμε με τον Καμμένο, τον Λεβέντη, τη Φώφη, τον Γιωργάκη, τον Κουβέλη, συζητάμε και για Στουρνάρα, ίσως και Προβόπουλο… Δηλώνουμε ότι δεν δεχόμαστε υποδείξεις, αλλά υποδεχόμαστε τον Γάλλο επικεφαλής του υπερ-ταμείου και τρέχουμε για οδηγίες στις σουίτες του Χίλτον. Κάνουμε «Σύνοδο του Νότου», αλλά δηλώνουμε πριν αρχίσει ότι δεν στρέφεται ενάντια στο «Βορρά»!
Η απόσταση πολιτικής σφαίρας και κοινωνίας διευρύνεται. Η κρίση αντιπροσώπευσης διογκώνεται αλματωδώς. Η φθορά είναι μεγάλη και μάλλον θα μεγαλώσει κι άλλο. Πρέπει λοιπόν να γίνουν κινήσεις, ακόμα κι αν δεν υπάρχει μεγάλη πίεση από τη Ν.Δ. Γι’ αυτό, οι αιφνιδιασμοί είναι μέσα στην λογική των πραγμάτων.
Δύσκολο φθινόπωρο και δύσκολος χειμώνας. Όχι με τον ίδιο τρόπο για όλους. Κλείστε τα αυτιά σας στο ψέμα, εξοστρακίστε από τη δημόσια σφαίρα τους ψεύτες και τους ψεύτικους.
«Κοίτα τα χέρια σου, αντέχουν πολλά
Διώξ’ τα σκοτάδια σου, κοίτα ψηλά»
